بایگانی دسته: انرژي‌هاي نو

دیروز بیست و پنجمین سالگرد قتل 35 هزار انسان بود!

کودکان بوپالی، 25 سال بعد از آن فاجعه در ویرانه های کارخانه مرگ بازی می کنند!

    سوم دسامبر 1984 میلادی، بسیاری از مردم بوپال تصور کردند که 1984، یک افسانه‌ی خیال‌بافانه نبوده و جرج اورول راست می‌گفته است!
   در آن روز شوم 10 هزار نفر از مردم بیگناه این بخش از هندوستان در اثر فاجعه‌ی نشت گاز سمی از کارخانه‌ی یونایتد کاربید به دلخراش‌ترین شکل ممکن جان خویش را از دست دادند.
    اما این تازه شروع ماجرا بود … زیرا هنوز هم آن فاجعه‌ی 25 ساله دارد تلفات می‌گیرد، به نحوی که شمار جان‌باختگان بوپال تا امروز از مرز 35 هزار نفر هم گذشته است. این در حالی است که بیش از 300 هزار نفر هم در این رخداد شرم‌آور دچار معلولیت‌های متوسط تا شدید شدند و علاوه بر این، حیات جانوری و گیاهی منطقه هم به شدت آسیب دید.

مرگ گسترده و خاموش دام ها در بوپال ...

   تصورش را بکنید که اگر فاجعه‌ای با این ابعاد در یک کشور غربی رخ می‌داد، سونامی حاصل از آن تا چند رده از مدیران مسئول را به کام می‌کشید و هرگز از یادها نمی‌رفت؛ اما در این حادثه، حتا رییس کارخانه را هم نتوانستند قلقلکش دهند! چه رسد به آن که بخواهند مجازاتش کنند.
   فاجعه‌ی بوپال هند بار دیگر نشان داد که بشر چگونه می‌تواند به دست خود، روزگاری تلخ‌تر از زهر برای خویش و یگانه کره‌ی مسکونش بیافریند. شبح این حادثه همواره بر فراز همه‌ی نیروگاه‌های اتمی موجود در همه‌ی نقاط جهان هم هست! نیست؟

جنازه هایی که در بوپال انگار تمامی ندارد ...

   در صورتی که اگر از 20 سال پیش استحصال انرژی خورشیدی و بادی در اولویت نظام مدیریت جهان قرار می‌گرفت، هرگز حتا تخریب و ویرانی و خرابکاری در هیچ نیروگاه خورشیدی یا بادی نمی‌توانست چنین نگرانی‌هایی را بیافریند.

هیچ جای دنیا به اندازه بوپال نابینا ندارد!

   راستی! آیا کسی هست که به من با اطمینان بگوید: خردمندی صفتی است که هنوز می‌توان به بشر اطلاق کرد؟!

خیلی‌ها هنوز نمی‌دانند کپنهاگ را باید خورد یا پوشید یا ?!

فقط سه روز مانده تا بزرگترین اجلاس سبز در روی کره زمین

     چهارشنبه شب گذشته، خبرنگار محیط زیستی یکی از روزنامه‌های پایتخت با من تماس گرفت تا از موضع و برنامه‌های دولت در آستانه‌ی اجلاس کپنهاگ آگاه شود. با تعجب به ایشان گفتم: نشانی را اشتباه آمده‌اید! باید از مسئولین سازمان حفاظت محیط زیست سؤال کنید. اما او پاسخی داد که حیرتم را افزون‌تر کرد!
    ایشان گفت: با هر مسئولی که فکر کنید در معاونت محیط طبیعی و انسانی تماس گرفته‌ام، همه می‌گویند ما در جریان نیستیم!، لطفاً از روابط بین‌الملل سازمان جویا شوید!!
    ما روباش که دغدغه‌ی جزییات برنامه‌های ارایه شده توسط ایران در اجلاس کپنهاگ را داشتیم! چه خوش خیال بودیم ما؛ نبودیم؟
    اصلاً چه عجله‌ای است؟ حالا این سه روز هم سپری می شود و دوستان می‌روند آنجا در ینگه اروپا قدری مسافرت می‌کنند و حرف‌های سبز می‌زنند و می‌شنوند و سرانجام متوجه می‌شوند و می‌شویم که جریان کپنهاگ چه بوده است! نه؟

عنوان گزارش حیات نو - 12 آذر 88

     به هر حال اگر دوست‌ داشتید،  گزارش ندا گنجی را در این باره می‌توانید در شماره روز پنج‌شنبه – 12 آذر 1388 – حیات نو بخوانید.
    عنوان این گزارش: «ترديد کارشناسان نسبت به حضور موثر ايران در کپنهاگ» است و در بخشی از آن از قول نگارنده آمده است: «با توجه به اين که ايران هفتمين کشور اصلى توليدکننده گازهاى گلخانه‌اى است و حتا از اين حيث در کنار کشورهايى چون بريتانيا و فرانسه نيز ايستاده است، بايد در اجلاس کپنهاک با حساسيت بيشترى حضور پيدا کند. چرا که ايران تنها يک درصد جمعيت جهان را دارا است و 2/1درصد خشکى جهان مربوط به اين سرزمين است و نبايد در شمار هفت کشور آلوده کننده جهان قرار می‌گرفت.»

cop15_blue

    در همین باره:

   – كپنهاك، فرصتي پيش‌رو

   – چالش جهان‌گرمایی را در کپنهاگ به فرصت بدل کنیم

اشتیاق مردم و مسئولین محلی در استان قزوین برای سرمایه‌گذاری در حوزه‌ی انرژی‌های پاک

      امروز مهمان مردم شریف  دیار عبید زاکانی و علی‌اکبر دهخدا – قزوین – بودم تا در حضور عالی‌ترین مقامات صنعتی استان و جمعی از سرمایه‌گذاران محلی، امکانات و علاقه‌مندی طرفین را به استحصال انرژی‌های نو در استان ارزیابی کنم. خوشبختانه از هر دو طرف چراغ سبز آشکارا چشمک می‌زد و من امیدوارم استان قزوین بتواند روزی با پیشگامی در این حوزه – به ویژه از منظر انرژی بادی – گامی استوار در مسیر توسعه‌ی پایدار و کاهش وابستگی معیشتی به سرزمین بردارد؛ رخدادی که سبب شده روند اُفت سطح آب‌زیرزمینی، به ویژه در دشت‌های جنوب شرقی استان به مرزهایی نگران‌کننده برسد.
      جالب اینجاست که هم‌اکنون بخش صنعت تأمین‌کننده‌ی بیش از نیمی از اشتغال استان است؛ در حالی که تنها 2 درصد از آب قابل استحصال قزوین را به خود اختصاص می‌دهد، در صورتی که بخش کشاورزی حدود 93 درصد از آب قابل استحصال استان را مال خود کرده، آن هم در حالی که کمتر از 25 درصد اشتغال را راهبری می‌کند.

رقم‌های حیرت‌انگیز کاهش سطح آب زیرزمینی در شهر شال

موقعیت شال در مرکز استان قزوین مشخص است

     امروز مهمان مردم نجیب و خونگرم شال در استان قزوین بودم. آبادبومی کهن که مردمانش با زبانی اختصاصی به نام تاتی صحبت می‌کنند (گویا یکی از صاحب‌منصبان بانک جدید تات هم اهل همین دیار است) و یکی از بخش‌های شهرستان بویین‌زهرا محسوب می‌شود. آنها در پی راه‌اندازی و استحصال انرژی‌های نو، به ویژه باد و خورشید در منطقه‌ی خود بودند و مشتاقانه امکانات و خدمات فنی را مطالبه می‌کردند.
    امّا نکته‌ی حیرت‌انگیزی که یکی از اهالی قدیمی منطقه به نگارنده گفت، شدیداً نگران‌کننده بود! این که در سال 1382 سطح آب زیرزمینی در منطقه ماندراوان (پنج کیلومتری شرق شال) در عمق 25 متری بود و امروز در عمق 50 متری! یعنی به طور متوسط بیش از 4 متر در سال سطح آب زیرزمینی اُفت کرده است. آقای محمّدرضایی یکی دیگر از اهالی منطقه نیز گفت: یادم می‌آید که در سال 1344 سطح آب زیرزمینی در مزرعه ما در عمق یک متری بود، اما امروز در عمق 60 متری هم به آب نمی‌رسیم!

آبیاری های تحت فشار در دشت بویین زهرا؛ راهکاری منطقی برای افزایش راندمان آبیاری

          این آمارهای دهشتناک بار دیگر یادآوری‌مان می‌کنند که شتاب بیابان‌زایی و اُفت کارایی سرزمین امروز بیش از هر زمان دیگری خطرناک و بنیان‌کن به نظر می‌رسد.
         آیا وقت آن نرسیده تا اندیشه‌ی یافتن و معرفی معیشت‌های جایگزینی که وابستگی کمتری به سرزمین داشته باشند، در اولویت سزاوارانه‌تری در بین برنامه‌های راهبردی توسعه‌ی استان قزوین قرار گیرد؟

    در همین باره:
   – بحران فرونشست زمين در ايران ، ابعادي بين‌المللي مي‌يابد!
   – تصاويري از بزرگترين فروچاله شناخته شده در ايران

و اینک: دن کیشوت سبز با الاغ خورشیدی!

چهره مینوتو؛ الاغ مجهز به پانلهای خورشیدی سیار

      چه پژواکی نشان خواهید داد اگر بدانید که حتا الاغ‌ها هم می‌توانند به اصلاح الگوی مصرف کمک کرده و در مسیر ترویج استحصال انرژی خورشیدی مؤثر واقع شوند؟
     و چگونه در آیینه می‌ایستیم و به خود می‌نگریم؛ وقتی دریابیم عملکرد ما در کره‌ی خاک، حتا به اندازه‌ی این الاغ اسپانیایی موسوم به «مینوتو» هم مفید نبوده و به پایداری زمین نیانجامیده است؟
      بگذریم!

کریستین بتینی به همراه الاغ محبوبش

      غرض آن که می‌خواستم خوانندگان عزیز مهار بیابان‌زایی را با ابتکار ارزشمند یک تیم سه نفره اسپانیایی، مرکب از یک عکاس به نام مارتین روانو، یک هنرمند به نام کریستین بتینی و یک الاغ سیه‌چرده و زیباروی به نام مینوتو آشنا کنم که تصمیم گرفته‌اند در قالب یک طرح محیط زیستی به نام «پروژه بین‌المللی نقشه سبز»، آن بخش از مناطق اسپانیا را که هم‌اکنون کاربست انرژی‌های سبز در آنها متداول است، مشخص کنند. آنها نام این حرکت خود را به احترام دن‌کیشوت، دان کی خوت (donkijote) نهاده‌اند و همزمان بر روی تارنمایی به همین نام، مسیرهای تردد خود را و حوادث رخ داده برایشان را منتشر می‌سازند.
     گفتنی آن که در این پروژه پیش‌بینی شده که در نهایت، نقشه‌ای از تمامی مناطق جهان که انرژی سبز را مورد استفاده قرار می‌دهند، بدست آید.

نقشه سبز: مسیر حرکت پروژه دان کی خوت در اسپانیا

     حالا فکر می‌کنید چه سهمی از این نقشه سبز در ایران ما می‌افتد؟ در کشوری که بیشترین بهره‌مندی را از تابش خورشید و وزش باد دارد!
     برایتان می‌گویم: تقریباً هیچ!
     باز هم تکرار می‌کنم: اگر تا دو سال پیش فقط می‌توانستیم از هر 5 هکتار بیابان ایران، یک مگاوات برق در ساعت تولید کنیم، حالا می‌شود از هر هکتار بیابان، تا 2 مگاوات برق بدست آورد. قدر این مزیت را بدانیم و دن‌کیشوت‌های خود را زین کنیم!

آنها درختان مصنوعي مي‌كارند و ما درختان طبيعي درو مي‌كنيم!

و حالا مي شود در بيابان هم درخت كاشت و طراوت برداشت كرد!

از ديدن اين دو تصوير چه حس و حالي را تجربه مي‌كنيد؟
درست مي‌بينيد؛ آنها درختان مصنوعي يا “artificial trees” هستند كه قرار است در قالب يك برنامه‌ي تحقيقاتي بلندپروازانه اندكي از خطر جهان‌گرمايي “Global Warming” را بكاهند. دكتر تيم فاكس كه عهده‌دار اين مسئوليت بزرگ در آكادمي ملّي علوم بريتانيا است، اينك مي‌كوشد تا به كمك دانش ژئومهندسي، بخشي از نابخردي‌ها و آزمندي‌هاي بشر متكبر هزاره‌ي سوّم را تعديل بخشد.

يعني مي شود روزي مردم ميان كنگي در سيستان هم چنين جاده اي را درك كنند؟!

در اين باره مي‌توانيد نگاهي بياندازيد به تارنماهاي مشهوري چون: BBC, Physicsworld، physorg treehugger و نيز وبلاگ شخصي دكتر عليرضا برهاني داريان عزيز تا دريابيد كه چگونه در حالي كه ما اينجا درختان را در دنا، چهارمحال بختياري (منطقه حفاظت شده هلنخراسان، گلستان، بوشهر، بلوچستان، تهران و … درو مي‌كنيم، هستند انسان‌هايي كه فقط به حفظ درختان طبيعي موجود بسنده نكرده و در انديشه‌ي آفرينش درختان مصنوعي هستند تا در گرم‌ترين و دشوارترين شرايط هم بتوانند به فرآيند ارزشمند ترسيب كربن Carbon Sequestration – كمك كنند.
شوربختانه‌تر آن كه خبر مي‌رسد: به جاي آن كه طبيعت‌ستيزان تحت فشار بيشتر قرار گيرند، اين طبيعت دوستان هستند كه تحت مؤاخذه قرار گرفته و تهديد مي‌شوند كه چرا خبر قلع و قمع منابع طبيعي و محيط زيست را افشا مي‌كنيد؟!

مؤخره:
من كه رفتم … شما هم اگر دوست داشتيد بياييد تا جملگي به خداوند پناهنده شويم!

كاملاً جدي!

27 مرداد 1388:

احمدي‌نژاد قانون ممنوعيت قطع درختان در محدوده و حريم شهرها را ابلاغ كرد!

پیشرفت‌های تازه جهان در افزایش ظرفیت تولید انرژی‌‌های تجدید شونده

استاد احمد آل یاسین

     استاد احمد آل یاسین را همه می‌شناسیم، یکی از اندیشمندان وطن‌دوست و متخصص با شهرتی فراملّی که دارای تألیفات و کتاب‌های متعددی به زبان‌های فارسی و انگلیسی در حوزه محیط زیست و منابع آب است. او هر چند فرسنگ‌ها دور از وطن زندگی می‌کند، امّا همواره دلش با ایران و ایرانیان بوده و برای بلندی نام ایران هر چه در توان داشته به انجام رسانده است.
     آنچه که در ادامه می‌خوانید، یکی از تازه‌ترین مقالات ایشان است در مورد کارمایه‌های نو و روند شتابناک اسحصال از آن در جهان. با سپاس از استاد – به دلیل ارسال نسخه‌ای از این نوشتار علمی ارزشمند، برای درج در تارنمای مهار بیابان‌زایی – این امیدواری را برای خود، خوانندگان عزیز این تارنما و سرزمین مقدس‌‌مان محفوظ می‌دارم که همچنان از موهبت داشتن و بالیدن به امثال آل‌یاسین‌ها و آرمان‌های بلندشان مفتخر باشند.

      بهره‌گیری از نیروی باد در دریاها
     به تازگی برای افزایش ظرفیت تولید انرژی برق از نیروی باد، طراحی و اجرای طرح‌های موسوم به ” باد آب ” با استقرار آسیاب‌های بادی غول پیکر در فواصل دور از سواحل دریاها و اقیانوس‌ها بر روی سکوهای شناور و یا دکل‌های مهار شده در قعر دریاها توجه کارشناسان و مهندسین را به خود جلب کرده است.
توفیق در دستیابی به انرژی برق بادی در گروی وجود باد‌های تند و تداوم وزش باد هاست، به شرط آنکه در نزدیکی مناطق مسکونی نبوده و اعتراض ساکنین مجتمع‌های مسکونی  از مشاهده دکل‌ آسیاب‌های بادی را در پی نداشته باشد. پژوهشگران نروژی بر این باورند که هر دو منظور بالا با استقرار نیروگاه‌های بادی در دل دریاها و دور از سواحل دست‌یافتنی است.
     در حال حاضر تولید برق بادی در جهان حدود 94 گیگا وات است که انتظار می‌رود در سال 2050 به حدود 2000 گیگاوات یا بیش از 20 برابر افزایش یابد. به قرار بررسی‌های وزارت کشور آمریکا، سواحل غرب این کشور در اقیانوس آرام توان تولید 900 گیگاوات برق بادی در سال دارد، که متأسفانه به سبب ژرفای زیاد دریا، استقرار دکل‌های خیلی بلند تا کنون ممکن نگردیده است. اما طرح آزمایشی  دور از سواحل نروژ می تواند به رویای نصب دکل‌ها در هر ژرفایی کمک کند.
     هدف از اجرای طرح “باد آب”  (HyWind)، نصب بزرگترین توربین‌های تولید برق آبی در ژرف‌ترین  نقاط  دور از سواحل دریاها و اقیانوس‌هاست که برای این پژوهش  توربین‌های 2300 واتی بوزن 152 تن بکار برده می‌شود. والتر موزیال Walter Musial   مهندس ارشد انرژی تجدید‌شونده دریایی در آزمایشگاه ملی وزارت انرژی ایالات متحده آمریکا می گوید “باد آب” تکنولوژی کاملاً جدیدی شناخته می‌شود، که در آن توربین‌های بادی به بلندی 64 متر بالاتر از سطح دریا، بر روی سکوی شناور و یا بر یک لوله فلزی نصب می‌شود. خلاق تکنولوژی نوین و تغییر ساز “بادآب” شرکت نروژی استات اویل هیدرو ( StatoilHydro ) است که زیر مجموعه بزرگترین شرکت نفت و گاز اسکاندیناوی است.
 

استحصال انرژی بادی در دل اقیانوس ها

 

     داخل لوله فلزی پایه دریایی با سنگ‌های شکسته پر و لوله مذکور بوسیله سه کابل قوی در ژرفای 100 متری به کف دریا مهار می‌شود تا سبب پایداری سکو شده و توربین را در برابر تکان‌های شدید ناشی از امواج حفاظت کند. پایداری “باد آب” در زمستان‌های خیلی سرد دریای اسکاندیناوی و تلاطم شدید جوی نشان خواهد داد که هر نقطه ژرف دریا‌ها می‌تواند محل مناسبی برای تولید برق بادی باشد. اگر همه چیز وفق مراد پیش رود، نیروگاه بادی طرح آزمایشی مذکور در فاصله 10 کیلومتری ساحل نروژ در ماه سپتامبر به تولید آزمایشی برق خواهد پرداخت. برای تولید تجارتی برق بادی در سطح دریاها، توربین‌ها باید  خیلی بزرگتر از توربین‌های آزمایشی نروژی  باشد، اما نصب توربین‌های خیلی بزرگ دربالای دکل‌های بلند شناور واقع در میان اقیانوس‌ها و دریاها خود کار بسیار دشواری بنظر می رسد. برای ساخت و نصب توربین‌های بزرگتر و سنگین تر، باید گرانیگاه آنها پائینتر آید تا به سطح آب اقیانوس نزدیکتر شود. شرکت استات اویل هایدرو برای این منظور طرحی در دست تهیه دارد که توربین  به کمک جعبه دنده  در سطح اوقیانوس نصب می‌شود  تا با تغییر محل گرانیگاه  آن لزومی به نصب  توربین در ارتفاع بالا و پشت تیغه‌های باد گردان نباشد.

 نیروگاه بادی آزمایشی  در 10 کیلومتری جنوب غربی کاموی، نروژ
نیروگاه بادی آزمایشی  در 10 کیلومتری جنوب غربی کاموی ، نروژ

      پروژه “باد آب” در حال حاضر در مرحله آزمایش و پژوهش است، ولی چنین به نظر می‌آید که هزینه ایجاد نیروگاه بادی شناور در آبهای ژرف اقیانوس‌ها سرسام‌آور باشد. از طرفی بادهای اقیانوسی ضمن یکنواختی و تداوم وزش، از بادهای نزدیک سواحل  قوی‌تر هستند و به آسانی نمی‌توان از این منبع انرژی پایان‌ناپذیر صرفنظر کرد. حسن دیگر نیروگاه‌های بادی آب‌های ژرف، دور از نظر بودن آنهاست، و هر آینه روزی این فناوری موفق شود، فرصت‌های زیادی برای تولید برق بدون کربن و آلودگی در سطح سیاره زمین فراهم خواهد شد.
     در کنارپیشرفت فناوری نیروگاه‌های بادی پر قدرت و با ظرفیت‌های بالا، نیروگاه‌های بادی خانگی هم آماده ورود به بازار شده است. این نیروگاه‌ها با ظرفیت تولید 1200 وات و تولید سالانه 2000 کیلوات ساعت می توانند برق مصرفی منازل و مشاغل کوچک را فراهم کنند. برخلاف نیروگاه‌های بادی بزرگ که بارتفاع بلند ساخته می شوند و پره‌های آنها مانند ملخ هواپیما است، این نیروگاه‌های خانگی به بلندی حداکثر 10 متر است که قسمت دوار آن بشکل منار مخروطی است که با بادهای کم سرعت دوران می‌کند.

انرژی آبی سبز!

 

    تولید برق آبی
    سهم تولید برق آبی در جهان به شیوه متداول از سدهای بلند و مخزنی در سال 2004 حدود 4/16 در صد کل تولید برق جهان گزارش شده، بقیه منابع تولید برق جهانی عبارتند از 8/15 در صد برق اتمی، 8/65 در صد برق فسیلی و 2 در صد برق‌های زیست‌شناختی (بیولوژیکی)، زمین گرمایی و خورشیدی. تنها راه ممکن برای افزایش تولید برق آبی بدون احداث سدهای بیشتر که سبب بروز عوارض و خسارات زیاد زیست محیطی در بالا دست و پایین دست سدها می‌شود، بهره گیری از روش‌های  غیر متداول انرژی پتانسیل آب است، مانند حرکت امواج، انرژی جنبشی جریان آب رودخانه و انرژی جذر و مد.
     در پایین‌دست یک سد برق آبی در هاستینگ (Hasting) ایالت مینه سوتای آمریکا، آینده نیروی برق آبی در حال شکل‌گیری است. انرژی تولید شده هیدروالکتریک  یا برق‌آبی نیست، بلکه  “آب جنبش” (Hydrokinetic)  خوانده می‌شود، که از حرکت جریان آزاد آب گرفته شده است.
    نیروگاه آزمایشی “انرژی آبی سبز” اولین طرح “برق آب جنبش” آمریکاست که گواهی دولت فدرال را تحصیل کرده و در سرمای  شدید زیر صفر نصب و در ژانویه 2009 براه افتاد. جریان تند خروجی یک نیروگاه برق آبی سبب دوران  پروانه سه تیغه 6/3 متری موسوم به توربین آب جنبش شده و برق تولید می‌کند.
 

عظمت پروانه توربین کاملاً نمایان است

 
      فناوری “برق آبی سبز” شبیه توربین‌های تولید برق از جذر و مد در اروپاست که متناسب با حرکت یکطرفه جریان آب بهینه سازی شده است( در نیروگاه‌های برقی جذر و مد آب توربین‌ها در دو جهت ورودی و خروجی عمل می کند). از فناوری “برق آب جنبش” فقط  در رودخانه های با جریان آزاد و کافی می توان استفاده کرد.
    در تولید انبوه، توربین‌ها باید سری ساماندهی شوند، تا از طریق ارتباط آنها با تاسیسات برقی سدهای برق آبی اتصال آنها به شبکه سراسری برق ناحیه ای تسهیل گردد. کارشناسان آمریکایی ادعا کرده اند فناوری “برق آب جنبش” از فناوری برق بادی ارزانتر تمام می شود( 4 تا 7 سنت برای هر کیلووات ساعت در برابر 10 سنت در کیلووات ساعت برق بادی).
     در حال حاضر، هدف تولید 100 کیلووات برای تامین مصارف 40 خانه است، اما پرسش  موجود اینست که جمعیت آبزیان رودخانه با حضور توربین بدون کربن در مسیر جریان آب رودخانه سازگاری خواهند داشت یا خیر.

استقرار فناوری برق آبی سبز

 

     سوخت زیست‌شناختی (بیولوژیک)
     پژوهشگران در تبدیل خزه‌ها و جلبک های دریایی به سوخت بیولوژیکی و استفاده از متیل (ریشه هیدروکربن یک ظرفیتی) برای تبدیل گاز کربنیک به متان ازمؤلفه‌های گاز طبیعی  به توفیق چشم‌گیری دست یافته‌اند.
 

تبدیل خزه‌ها و جلبک‌های دریایی به سوخت بیولوژیکی

 

     اگر چه اتانول پر مصرف ترین انرژی بیولوژیکی امروز شناخته شده، ولی به زحمت نوشداروی وضع پریشان انرژی تلقی می‌شود. پژوهشگران در تلاشند تا هر چه بیشتر مواد آلی مانند نیشکر، جلبک، علوفه، فاضلاب و حتا زباله‌های بیمارستانی را برای مقاصد ترابری و تولید برق به انرژی با آلوده گی کمتر تبدیل کنند. تولید کنونی انرژی بیولویکی حدود 643000 بشکه در روز است که نیاز سال 2050 حدود 34 میلیون بشگه در روز برآورد شده است. کانال‌های شهر ونیز ایتالیا یکی از منابع مهم تولید انرژی سبز شناخته شده که می تواند قابلیت تولید برق در سطح بازرگانی را هم پیدا کند. یک نیروگاه 6/272 میلیون دلاری در انتظار مجوز تولید برق از مصرف سوخت بیولوژیکی جلبکهای کانال هاست. برای تامین سوخت نیروگاه، جلبکهای کانال جمع آوری و در یک رآکتور بیولوژیکی 26 فوتی کشت ( کود دهی با گاز کربنیک همان نیروگاه) و خشک شده و بعد از استخراج شیره آن و افزودن مواد قلیا یی به سوخت بیولوژیکی تبدیل می‌شود. پیش‌بینی شده نیروگاه در سال 2011 بتواند 40 مگاوات برق (با کمترین آلودگی کربن) تولید کند که بعد از تامین مصارف بندر بقیه آن در اختیار انواع کشتی ها و شناورهای پهلو گرفته در بندر قرار گیرد.

         انرژی خورشیدی
         بشر در رویای دستیابی به هزاران گیگاوات انرژی تجدید شونده خورشید است. اشاره به انرژی خورشیدی از این ببعد به معنای تنها بهره گیری از صفحات متداول تبدیل نور خورشید به برق نیست. هم اکنون انواع روش‌های گوناگونی که بتواند نور خورشید را به انرژی قابل استفاده تبدیل کند با شتاب  در دست پژوهش، آزمایش و شکوفایی است. در وضع کنونی تولید برق خورشیدی جهان4/12 گیگاوات است که نیاز سال 2050 حدود 2000 گیگاوات برآورد شده است.
 

نیروگاه خورشیدی در آمریکا

 

     هنگامی که  ستاره ای مانند خورشید 85000 تراوات (هر تراوات برابریک میلیون مگاوات) انرژی در سال ارزانی سیاره زمین می‌کند، نگرانی در باره کمبود انرژی‌های کم و بی کربن جایی ندارد.
     در پروژه موسوم به eSolar (نیروگاه حرارتی خورشیدی) که با سرمایه ماشین جستجوگر گوگل براه افتاده، روشی ابداع شده که بوسیله آن انرژی خورشیدی متراکم  Concentrating Solar Thermal ))  می شود. در این روش، تشعشعات خورشیدی از طریق آینه های بزرگ متمرکز شده و پس از ایجاد حرارت زیاد، برق تولید می شود. متصدیان پروژه ادعا می‌کنند که برق تولیدی از حرارت ناشی از تراکم نور خورشید طی یک دهه بتواند ارزان‌تر از برق فسیلی در دسترس مصرف کنندگان قرار گیرد. بیل گراس ( Bill Gross)  مدیر اجرایی طرح گفته است: این روش تنها روشی است که با آن می توان هزاران گیگاوات برق سبز تولید کرد.
     نخستین نیروگاه eSolar به ظرفیت 5 مگاوات بنام سیرا ( Sierra ) واقع در شمال شرق شهر لوس آنجلس، با 24000 آینه،  تابش نور خورشید به 20 جریب زمین را،  متوجه دیگهای بخار که روی پایه های بلند قرار گرفته اند می کند. این سامانه در کل 850 درجه فارنهایت گرما تولید می‌کند که از بخار حاصله، توربین‌های تولید برق نیروگاه به گردش در می آیند.

  جلویی با 11 مگاوات و دومی با 20 مگاوات ظرفیت تولید
 دو نیروگاه تراکم انرژی خورشیدی در شهر سویل جنوب اسپانیا

      اندیشه تراکم نور و گرمای خورشید از سال 1980 مطرح شده بود، ولی بنا به بی توجهی عموم به بوته فراموشی سپرده شد تا اینکه دو باره مورد توجه واقع شده و پروژه تراکم انرژی خورشید از سر گرفته شد. واحدهای یک مگاواتی نیروگاه‌های تراکم خورشیدی در سال 2006 در نقاط مختلف جهان براه افتاد و تعداد آنها در سال 2007 به یکصد واحد رسید. بر اساس  پیش بینی انستیتو زمین ( Earth Policy Institute ) تعداد این نیروگاه‌ها در جهان در هر 16 ماه دو برابر می شود و از 457 مگاوات در سال 2007 به 6400 مگاوات در سال 2012 خواهد رسید. حد اقل 13 نیروگاه در آمریکا در مراحل پیشرفته طراحی قرار دارند.
    این رهیافت تازه به طور قابل توجهی ارزان تر تمام می شود، زیرا بر خلاف رقبای خود که از آینه های سهموی ( پارابولیک ) بزرگ و سفارشی که نور خورشید را از همه زوایا جمع می کنند، در پروژه eSolar ، آینه های ساده تخت باندازه صفحه تلویزیون های بزرگ بکار برده می شود. رد گیری کامپیوتری در تمام ساعات روز، اینه را در مطلوبترین زاویه جذب نور خورشید قرار می دهد. ساخت آینه ها بسیار ساده و بوسیله دو کارگر در ارتفاع نسبتا بلند نصب می شوند. نیروگاه‌های eSolar  با آرایش واحدهای 46 مگاواتی که هر یک برق 300 خانه را تأمین می‌کند، استاندارد شده اند و هر واحد به یک چهارم مایل مربع زمین نیاز دارد.
     سیرا (Sierra) یک طرح نمایشی است، اخیرا از طرف سازندگان نیروگاه‌های eSolar ، قرار داد ساخت 11 واحد استاندارد 46 مگاواتی برای جنوب شرقی لوس آنجلس منعقد و برای ایجاد نیروگاه چند گیگاواتی در هندوستان نیز اعلام آماده گی شده است.

     انرژی فسیلی پاک‌تر
    به نظر می‌رسید زمان دستیابی بشر به فناوری جذب گاز کربنیک و جلوگیری از انتشار آن در فضا فرا رسیده باشد.نیروگاه دینگی (Dynegy)  در ناحیه موس لندینگ (Moss Landing)  ایالت کالیفرنیا می تواند اولین نیروگاهی باشد که فناوری تازه جذب کربن را مورد استفاده قرار داده است. اگر قوانین و منشورهای منع انتشار کربن تحقق یابد، مصرف زغال آلوده ترین سوخت در میان تمام سوختهای فسیلی به شدت کاهش پیدا خواهد کرد. اگر چه گاز طبیعی پاکتر است، ولی  آنهم هنگام سوختن عامل انتشار کربن خواهد شد. در هر حال تا ده‌ها سال دیگر مصرف آنها همچنان ادامه خواهد داشت. تولید برق جهان از نیروگاه‌های با سوخت فسیلی در حال حاضر حدود 1460 گیگاوات است که پیش بینی می شود تا سال 2050 به حدود 3830 گیگاوات برسد، البته امید می‌رود تا آن زمان همه آنها از نظر انتشار کربن به فناوری تازه جذب کربن مجهز شده باشند. برآوردها نشان می دهد که 35 در صد گازکربنیک هوای زمین ناشی از نیروگاه‌های با مصرف زغال و گاز طبیعی و پنج در صد دیگر ناشی از تولید 9/2 میلیارد تن سیمان سالانه  است. یک شرکت امریکایی بنام کالرا ( Calera Corporation)  مستقر در دره سیلیکون ایالت کالیفرنیا روشی ابداع کرده که  میزان گازکربنیک انتشار یافته کاهش پیدا کند. با این روش تازه گاز کربنیک به مصالح ساختمانی قابل استفاده در راه سازی و ساختمان سازی تبدیل می شود. دود غلیظ دودکشهای نیروگاه‌ها و کارخانجات مصرف کننده زغال و گاز طبیعی را با آب دریا مجاور کرده و در این فرایند گاز کربنیک و سایر آلاینده ها با منیزیم و کلسیم موجود در آب دریا ترکیب شده، سنگ آهک مصنوعی تولید می کند که می‌تواند ماده اولیه کارخانجات سیمان، تهیه شن و ماسه  بتن، آسفالت و سنگهای ساختمانی باشد. آب تمیز دریا پس از آنکه کلسیم و منیزیم خود را از دست دادند، دوباره بدریا بر می گردد.
اهمیت این نوآوری از اینجا معلوم می شود که 5/3 در صد انرژی جهان صرف تولید سیمان می شود و 7 در صد گاز کربنیک منتشره در فضای زمین ناشی از کارخانجات سیمان است، زیرا هر یک تن سیمان سبب انتشار یک تن گاز کربنیک می‌شود.

     نیروگاه اتمی مطمئن‌تر
     تصور کاهش معنی دار گاز کربنیک بدون طراحی راکتورهای اتمی مطمئن‌تر و پاک‌تر تقریبا غیر ممکن است، زیرا دیگر کسی طرفدار نیروگاه‌های موجود امروز نیست. تولید برق اتمی در حال حاضر حدود 327 گیگاوات است که پیش‌بینی می‌شود سال 2050  به حدود 700 گیگاوات برسد.  در سال 2004 میزان تولید برق اتمی حدود 8/15 در صد کل تولید برق جهان گزارش شده، و تنها در آمریکا 21 در صد برق آن کشور از انرژی اتمی حاصل می‌شود. در میان تمامی منابع تولید انرژی بدون انتشار کربن، انرژی اتمی تنها منبعی است که در مقیاس‌های بزرگ روی آن پژوهش می شود، و در عین حال بیش از همه منابع هم سبب نگرانی و ترس مردم جهان شده است. خاطره تلخ چرنوبیل در شوروی سابق و هراس از دسترسی تروریستها به انرژی هسته ای، نگرانی از فعال بودن زباله‌های رادیواکتیو برای دهها هزار سال، همه سبب شده تا پیش از دستیابی به هدفهای کاهش گازهای گلخانه‌ای، مهندسین در اندیشه ساخت راکتورهای تازه ای باشند که خطرات و نگرانی‌های پیش گفته شده در عرصه انفجار هسته‌ای را به میزان قابل توجهی تخفیف دهد.
     در کوتاه مدت هنوز می توان با نسل سوم راکتورها ادامه داد، ولی برای دهه‌های آینده کارشناسان در پی نسل چهارم و نسل پنجم راکتورها هستند. در راکتورهای نسل سوم که راکتورهای امروزی هستند، اورانیوم غنی شده در آب جذب حرارت کرده و بخار برای دوران توربین‌ها تولید می کند. کنسرسیوم میتسوبیشی- وستینگهاوس که طراحی این راکتور را تکمیل کرده و به تصویب انرژی اتمی آمریکا رسانیده اند، قرار داد ساخت شش راکتور نسل سوم برای آمریکا و چهار راکتور در چین را امضا کرده‌اند. در راکتورهای نسل چهارم گلوله های توخالی زغالی باندازه توپ تنیس با کپسول‌های سوخت دی اکسید اورانیوم پر و در داخل راکتور قرار می گیرند تا راکسیون اتمی آغاز شود. جریان هلیوم پمپ شده بداخل راکتور اطراف گلوله ها را فرا گرفته و حرارت تولید شده سبب دوران توربین می شود. برای این طرح راکتورهای آزمایشی ساخته ودر دست آزمایش قرار گرفته ولی هنوز طرح تجارتی برای آن تهیه نشده است. اما در راکتورهای نسل پنجم که  “موج متحرک”    (Traveling Wave)نامیده شده‌اند، اورانیوم غنی شده با رها کردن نوترون‌ها آغازگر فرایند هستند، آنها پسماند های غنی سازی شده را به پلوتونیوم تبدیل می‌کند، در حالی که پلوتونیوم هم نوترون‌هایی آزاد می‌کند تا پسماند‌ها را به سوخت مفید تبدیل کند. یک مرکز پژوهشی تمایل دارد تا برای سال 2020 یک راکتور را به بهره‌برداری برساند، اما پاره‌ای کارشناسان بر این باورند که شاید ده‌ها سال دیگر برای تکمیل این پروژه وفت لازم باشد.

نقشه مناطق مستعد - زمین گرمایی

     انرژی زمین گرمایی
    کشورهایی که مانند ایسلند از نظر زمین‌شناختی فعال هستند، می‌توانند نیازهای انرژی خود را از این راه تأمین کنند.
در حال حاضر تولید برق زمین گرمایی جهان حدود 10 گیگاوات است که پیش‌بینی می‌شود در سال 2050 به حدود  700  گیگاوات افزایش یابد. بیشترین مخازن انرژی زمین گرمایی در عمق دریاها قرار دارد و در سطح زمین و دریاها نشانه‌ای ندارد، ولی اغلب به سه شکل گوناگون: آتش فشان _ چشمه‌های آب گرم  و آب‌فشان‌های داغ همراه بخار دیده شده است. تعداد آب‌فشان‌ها که انرژی زیادی به همراه دارد زیاد نیست و یکی از آنها در 116 کیلومتری شمال شهر سانفرانسیسکو قرار دارد که با استفاده از 350 چاه و 22 نیروگاه حدود 750 مگاوات برق تولید می‌کند.

گرفتگاهان :

Popular Science Magazine, July 2009
www.popsci.com
http://www.gizmag.com/hywind-floating-wind-turbine/
http://www.esolar.com/advantage.html
http://esolarpowergreen.com/
http://www.enviro.aero/Biofuels.aspx
http://www1.eere.energy.gov/biomass/abcs_biofuels.html
 http://www.eia.doe.gov/kids/energyfacts/sources/renewable/geothermal.html
 http://nextbigfuture.com/2008/10/calera-cement-process-details-and.html

یک سخنرانی ناب برای آنها که از کلیشه‌ها بریده‌اند!

حامد بهشتی در باغ گیاه شناسی ملی ایران - 3 مرداد 88

      حامد بهشتی چند روزی مهمان ماست؛ او دانش‌آموخته‌ی دانشگاه آمریکایی بیروت و مشاور کمیته انرژی و محیط زیست پارلمان لبنان است.
     از او خواهش کرده‌ام تا پیش از خروجش از کشور، تجربیاتش را در زمینه‌ی استحصال انرژی خورشیدی و استفاده از ساز و کار CDM در اختیار هموطنان علاقه‌مندش قرار دهد.

عنوان جدیدترین سخنرانی وی در بیروت

     وی نیز با روی باز پذیرفت و قرار است رأس ساعت 9:30 صبح روز یکشنبه – 11 مرداد 1388 – در محل تالار اجتماعات مؤسسه متبوع به ایراد سخن بپردازد.
    بنابراین در همین جا از یکان یکان خوانندگان عزیز مهار بیابان‌زایی که علاقه و امکانش را دارند تا خود را به مؤسسه برسانند، دعوت می‌کنم تا در این سخنرانی/هم‌اندیشی متفاوت شرکت کنند.

امید که بتوان از امکانات پیمان کیوتو در کشور بهره برد.

      اطلاعات بیشتر را می‌توانید بر روی تارنمای انجمن اعضای هیأت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع بازیابید.

براي آنها كه از بيابان، فقط خار و خاشاك و گرد و غبارش را مي‌بينند!

بيابان ها بهترين عرصه براي استحصال انرژي لايزال خورشيدي هستند - عكس از خبرگزاري فرانسه

     همان طور كه پيش‌تر هم بارها اشاره كرده‌ام، هيچ صندوق ارزي، مانند بيابان‌ها نمي‌تواند براي ايرانيان پايدار، فربه و سرشار از رفاه و شوكت باشد. ليكن از آنجا كه اخيراً عده‌اي معلوم‌الحال عربي و غير عربي از نوع ريزگرد و ماسه و ريگ و خار و خاشاك امان آسمان و زمين ايران را بريده‌اند، ممكن است خداي ناكرده اين شبهه بوجود آيد كه بيابان‌ها چيزي جز «دشنام پست آفرينش» نيستند!
     از همين رو، خواندن اين خبر را كه حكايت از راه‌اندازي بزرگ‌ترين و حيرت‌انگيزترين نيروگاه خورشيدي جهان در قلب صحراي آفريقا است، به شدت توصيه مي‌كنم. نيروگاهي كه قرار است كليد اجرايي شدن سرمايه‌گذاري هنگفت 50 ميليارد يورويي اروپايي‌ها در صحراي آفريقا را بزند و نشان دهد كه عزم اتحاديه‌ي اروپا براي كاهش وابستگي به سوخت‌هاي فسيلي تا چه اندازه جدي است.
     فقط اميدوارم كه اين فرصت استثنايي را نيز مانند بقيه فرصت‌ها نسوزانيم و تا تنور داغ است، در انديشه‌ي بالفعل كردن كارمايه‌هاي بالقوه‌ي بيابان‌ها و كويرهاي خويش برآييم و البته ياد بگيريم كه:
    بد نگوييم به مهتاب اگر تب داريم!

اوباما وعده‌هایش را کلید می‌زند: شهری که فقط از انرژی خورشیدی استفاده خواهد کرد!

و سرانجام ساخت نخستین شهر خورشیدی جهان کلید خورد

یکی از شعارها و وعده‌های انتخاباتی رییس‌جمهور جوان ایالات متحده آمریکا، تأکید بر فاصله گرفتن کشور از وابستگی به سوخت‌های فسیلی بوده است. اوباما با انتخاب تیم کاری خود در حوزه‌ی انرژی و محیط زیست نشان داد که عمیقاً به پیمان خود با رأی‌دهندگان آمریکایی پایبند است. کابینه‌ی اوباما را شاید بتوان سبزترین کابینه‌ی نه‌تنها آمریکا که تمامی اردوگاه متعلق یه کشورهای شمال دانست. اوباما حرکتی را آغاز کرده تا به مدد آن بتواند عقب‌ماندگی و واپسگرایی تاریخی آمریکا را در طول دوران حکومت جمهوری‌خواهان در حوزه‌ی محیط زیست و مقابله با جهان‌گرمایی پایان داده و مجدداً پیشگامی دولت متبوع خویش را در جهان سبزها بدست آورد.

بهشت می تواند همین نزدیکی ها باشد ...

از همین روست که اینک خبر ساخت بزرگترین نیروگاه خورشیدی جهان با توان 75 مگاوات و هزینه‌ای بالغ بر 350 میلیون دلار تبدیل به خبر نخست بسیاری از روزنامه‌ها و تارنماها‌ی معتبر بین‌المللی شده است. نیروگاهی که قرار است انرژی مورد نیاز شهری جدید به نام Babock Ranch را تأمین کند که در جنوب غربی ایالت فلوریدا ساخته خواهد شد و به گفته‌ی مدیران این پروژه بی‌نظیر، به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده است که هزینه‌ی تمام شده‌ی 19500 خانه‌ی مسکونی این شهر برای مالکان‌شان، قابل قبول و پرداخت‌شدنی باشد.
در حقیقت، با این پروژه طرفداران محیط زیست در آمریکا بار دیگر نشان خواهند داد که پیروی از آموزه‌های محیط زیستی نه‌تنها می‌تواند به پایداری سکونت‌گاه‌شان کمک کرده و خطر جهان‌گرمایی Global Warming- – را کاهش دهد، بلکه به رونق کسب و کار – آن هم در اوج دوران رکود اقتصادی و بیکاری – کمک کرده و کار جدید و امید جدید و آسمان آبی بیافریند.

شهری خورشیدی در فلوریدا که می تواند مسیر تاریخ را عوض کند!

می‌ماند یک آرزو:
یعنی می‌شود تا پیش از آن که چشم در خاک فروبندم، بتوانم روزی را ببینم که فرزندان این آب و خاک مقدس هم توانسته‌ باشند، شهرهایی را بسازند که از آسمانی آبی و زمینی شاداب و سبز برخوردار بوده و تنها به مدد بهره‌گیری از کارمایه‌های فناناپذیری چون خورشید و باد، نیازهای انرژی خود را تأمین کنند؟
امید که رییس جمهور آینده‌ی ایران نیز بکوشد تا از مزیت‌های ناهمتای کشور در حوزه‌ی استحصال کارمایه‌های خورشیدی بیش از پیش بهره گیریم و عملاً نشان دهد که: برخورداری از انرژی پاک و ارزان هم حق مردم ایران است.

در همین باره بیشتر بدانید:

Babcock Ranch: The World’s First Solar City?

Developer offers first look at first ‘Solar Village’ at Babcock Ranch

New city in Florida to run on solar power

75-megawatt solar plant to power “first solar city” in Florida

New Florida city to run on 75-megawatt solar plant

75-MW Solar-Powered City to Be Built in Florida

First Solar City in Florida

World’s first solar city to be built in Florida

Florida to house first solar city

FPL plans massive solar plant

شهر ماربورگ در آلمان که از آن نیز با عنوان نخستین شهر خورشیدی جهان یاد می کنند!

موخره:

البته آلمان ها می گویند نخستین شهر خورشیدی به ما تعلق دارد!

از همین نویسنده و در همین باره:

اين حق ما نيست!

كارمايه‌ي خورشيدي ؛ همان لبخند پروردگار به ايرانيان است

انرژي خورشيدي ؛ بحث داغ فردا در شبكه دوّم سيما – برنامه روز از نو

بياييم به ثبت روزي غرورآفرين در تقويم‌هاي رسمي كشور بيانديشيم

خبرهای خوش خورشیدی در یاهو!

نخستين بازخوردهاي «بهترين خبر قرن» در عمارت آشنای بلوار كشاورز!

بهترين خبر قرن براي محيط زيست!

ميانگين تابش خورشيد بر خاك ايران چقدر است؟

فاصله‌ي ايران امروز تا ايران 1404 در قلمرو محيط زيست چقدر است؟!

اراده‌ي سبز رسانه‌اي جهان در سكوت كامل همتايان ايراني!

چرا كسي خبر ديلي‌تلگراف را جدي نمي‌گيرد؟!

انگار خبر ديلي‌تلگراف را دارند جدي مي‌گيرند!

نيازها و الزامات تحقق اهداف برنامه راهبردی بیابان

ابتکاری که باید قدر آن را بدانیم: سال اصلاح الگوی مصرف

پیام نوروزی سال 1388 آیت الله خامنه ای تا مدتها در اذهان طرفداران محیط زیست خواهد ماند

     تا آنجا که به یاد می‌آورم، تاکنون در نامگذاری سال‌ها که توسط رهبری جمهوری اسلامی ایران رخ می‌دهد، کمتر می‌شد قرابت مستقیمی بین عنوان سال انتخابی و ملاحظات اساسی محیط زیستی یافت. امّا امسال، آیت‌الله خامنه‌ای همه‌ی طرفداران محیط‌ز‌یست را غافلگیر کرد و دست بر روی موضوعی گذاشت که شاید بتوان آن را علت‌العلل تخریب شتابناک محیط زیست چه در ایران و چه در اغلب نقاط جهان نامید.
     کافی است بدانیم نوع بشر از ابتداي خلقت تا سال 1852 ميلادي، همان قدر انرژي مصرف كرده (12 هزار تريليون كيلو وات ساعت) كه در طول يكصد سال پس از آن به مصرف رسانده است! و نگران‌کننده‌تر این که پيشبيني ميشود در فاصلهي يكصد سال بعدي – كه اينك 57 سال از آن طي شده، مصرف انرژي با يكهزار درصد رشد به 120 هزار تريليون كيلو وات ساعت برسد.

    و در ایران حتا وضع به مراتب بدتر از میانگین‌های جهانی است. به نحوی که آخرین برآوردهای رسمی نشان می‌دهد که مصرف انرژي در ايران برابر با مصرف انرژي در كشوري با جمعيت ۷۵۰ ميليون نفر است. یعنی هر ایرانی دست‌کم به اندازه‌ی 10 نفر از ساکنان زمین مصرف کرده و زباله می‌سازد و بر زمین فشار می‌آورد. این یعنی چنانچه نتوانیم در مهار مصرف بی‌رویه‌ی انرژی به توفیق نایل شویم، آنگاه باید در پایان دوره سند 20 ساله‌ی کشور، انتظار مصرف معادل نفت خام انرژي  در حد رقم غيرقابل تصور 5/23 ميليون بشكه در روز را بکشیم. در حالی که مطابق همان سند، قرار بر این بوده که هرسال معادل 1/4 ميليون بشكه نفت خام در مصرف انرژي كشور كاهش يابد و تا پايان سال 1403ميزان مصرف انرژي كشور  به معادل 6/8 ميليون بشكه در روز برسد.
    غم‌انگیز‌تر آن که تقریباً بی‌انظباطی در مصرف و حیف و میل اندوخته‌های ملّی و طبیعی را می‌توان در تمامی زمینه‌ها مشاهده کرد. نرخ وحشتناک تولید سرانه زباله در ایران، که در برخی موارد از شهروندان پرمصرف‌ترین و ثروتمند‌ترین کشورهای شمال هم پیشی می‌گیرد؛ میزان چشم‌گیر ضایعات مواد غذایی و به ویژه نان که تا 30 درصد گزارش شده است؛ آمار  وحشتناک رخداد تصادفات رانندگی و تلفات ناشی از آن؛ هدررفت آب کشاورزی که بین 65 تا 70 درصد است؛ هدررفت 30 درصد از آب شرب در شبکه‌های لوله‌کشی شهری؛ مصرف بی رویه سموم و آفات و کودهای شیمیایی که برابر کشوری است که دو برابر اراضی کشاورزی کنونی را دارد! و بسیاری مؤلفه‌های دیگر نشان می‌دهد که به راستی و به درستی، مقام رهبری انگشت بر روی پاشنه‌ی آشیل جامعه‌ی امروز ایران نهاده است.

رویکرد به انرژی های پاک باید بیش از پیش در دستور کار قرار گیرد.

    فقط امیدوارم که این نامگذاری در حد شعار و جمله‌های زیبا باقی نماند و عملاً دولت‌سالاران نشان دهند که خطر نهفته در مصرف بی‌رویه را دریافته و خواهند کوشید تا با بازمهندسی روش‌های کنونی مصرف در بخش سوخت (به ویژه سوخت خودروها)، منابع آب، سلامت (به ویژه مصرف دارو)، ساخت و ساز مسکن، ظروف یکبار مصرف، راندمان کاری در واحدهای صنعتی و اداری، بخش کشاورزی و صنایع نظامی و … گامی عملی برای بهبود پایداری سرزمین مادری بردارند.

     کلام آخر آن که:
    هر چند وظیفه‌ی هر ایرانی است تا به سهم خویش در کاهش مصرف فردی و نهاد خانواده‌ای که در آن زیست می‌کند، بکوشد؛ اما نباید فراموش کنیم که بزرگترین و بی‌تناسب‌ترین مصارف همانا در بخش‌های دولتی است که رخ می‌دهد و نه در بخش خصوصی. بنابراین دولت نباید با فرافکنی موضوع، به شکلی وارد عمل شود که گویی این شهروندان عادی کشور هستند که سبب ساز چنین حیف و میلی در اندوخته‌ها و منابع ملی و طبیعی کشور شده‌اند.
    یادمان باشد: برخی آمارها نشان می‌دهند که ارزش تقريبي انرژي مصرفي در كشور از حدود 47 ميليارد و 500 ميليون دلار در سال 1385 به مرز يكصد ميليارد دلار در سال 1387 رسیده است. در بزرگی این رقم همان بس که بدانیم اگر فقط یک درصد این رقم را در بخش انرژی‌های نو سرمایه‌گذاری کنیم، نه‌تنها می‌توانیم برای همیشه کشور را از کابوس خاموشی و کمبود انرژِی برهانیم و نه فقط گامی استوار به سوی پدیدارشدن آسمانی آبی بر فراز ایران‌زمین برداریم که به نوبه‌ی خود سهم خویش را به عنوان شهروند مسئولیت‌پذیر جامعه‌ی جهانی هم ایفا کرده و گامی عملی در کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و مهار فرآیند ویرانگر جهان‌گرمایی برداریم و بدین‌ترتیب، چالش بوجود آمده را به فرصت بدل سازيم.
    چنین است که اعتقاد دارم، نامگذاری سال 1388 با عنوان: «سال اصلاح الگوی مصرف» می‌تواند سبزترین خبری باشد که هر طرفدار محیط زیستی را شادمان می‌سازد. و می‌تواند نوید بخش کشوری باشد که در آن 15 میلیون انسان در زیر خط فقر زندگی نکنند؛ آن هم کشوری که با 777 میلیارد دلار تولید ناخالص ملی در سال گذشته و به شهادت آمارهای ارایه شده توسط بانک جهانی در شمار ثروتمندترین کشورهای جهان از این منظر جای می‌گیرد.

    بیشتر بدانید:
   – ۳۰‬ميليارد بطري آب ، هر ساله كوهی از مشكلات زيست محيطي را به آمریکا تحمیل می کند!
– دو ميليارد نفر از جمعیت جهان به خاطر نبود دسترسي به انرژي پاك و قرارگرفتن در معرض دود آتش در هواي آزاد، آسيب مي‌بيند.
– سازمان بهداشت جهانی می گوید : “یک سوم بیماری ها در کودکان زیر پنج سال ناشی از آلودگی های محیط زیستی است.”
– ” آب ناسالم ” ، علت 10% کل بیماری ها و 6% کل مرگ و میرها در جهان است .

ميانگين تابش خورشيد بر خاك ايران چقدر است؟

    به دنبال مجموعه يادداشت‌ها و گزارش‌هايي كه در باره‌ي اهميت تغيير رويكرد ايران به سوي استحصال كارمايه‌هاي نو (به ويژه انرژي خورشيدي و بادي) در اين تارنما انتشار دادم، هموطن عزيزي به نام امين، ضمن مكاتبه با نگارنده، پيگيري‌هاي دقيق‌تري را در اين خصوص به انجام رساندند كه حاصل آن دو نقشه‌ي زير است كه به وضوح و به صورتي كمي و دقيق، استعداد ايران در برخورداري از مواهب انرژي خورشيدي مشخص شده است.

    گفتني آن كه بر اساس اين يافته‌ها آشكار شده است كه هر متر مربع از خاك ايران به طور متوسط مي‌‌تواند تا 2 هزار كيلو وات در ساعت انرژي خورشيدي دريافت كند كه رقمي كم نظير در جهان است. به ويژه اگر بدانيم، اين مقدار بيش از 2 برابر ميانگين رقمي است كه هر متر مربع كشور آلمان دريافت مي‌كند؛ با اين وجود، آلمان‌ها 25 برابر ايران در استحصال انرژي‌هاي نو موفق‌تر عمل كرده‌اند!