یکی دیگر از سخنرانان در گفتگوی رو در رو با شهردار تهران، دکتر یوسف حجت، دانشیار دانشگاه تربیت مدرس و معاون پیشین سازمان حفاظت محیط زیست در حوزه انسانی بودند.
ایشان به شاخصی اشاره کردند که کمتر در حوزهی مدیریت شهری به آن توجه میشود؛ شاخصی به نام کسری موازنه اکولوژیک. وی گفت: کسری موازنه اکولوژیک هم چیزی شبیه به کسری بودجه است، منتها با این تفاوت که کسری بودجه را شاید بتوان جبران کرد، امّا کسری موازنه اکولوژیک، وقتی در هر سرزمینی اتفاق بیافتد، قابل جبران نیست و به نظرم از این منظر، تهران بسیار بدهکار باشد و ضرورت دارد مطالعه جامعی برای آگاهی از میزان دقیق این کسری صورت پذیرد.
دکتر حجت این را هم اضافه کرد که در سال 2008، جهان در سپتامبر به تراز صفر یا آستانهی اورشوت – overshoot – رسید. یعنی ظرف 10 ماه، تمامی تولید یکسالهی خود را مصرف کرد. این نسبت متأسفانه هر سال دارد معکوستر شده و ماه به ماه عقب میرود. به نحوی که هماکنون، 75 درصد جمعیت جهان در کشورهایی زندگی میکنند که کسری اکولوژیک دارند.
مفهوم سخن دکتر حجت این است که دست کم، 75 درصد مردم جهان دارند ناخواسته بر شتاب بیابانزایی در کشورشان میافزایند و ایران یکی از آن کشورهاست.
دکتر حجت به سامانه اتوبوسرانی پرسرعت تهران، موسوم به بی آر تی – BRT – هم اشاره کرد و از شهردار پرسید: چرا باید موتور این اتوبوسها دیزلی باشد؟ چرا برقی نباشد؟ به خصوص که میشود برق مورد نیاز اتوبوسها را از زیر زمین عبور داد و زیبایی منظر شهر را هم در این مسیرهای مستقیم بر هم نزد.
همچنین ایشان پیشنهاد دادند: بهتر است به جای آن که هر ساله میلیونها اصله نهال در اطراف تهران کشت شود، شهرداری همتی کرده و کچلی معابر عمومی و باغچههای داخل شهر را با کاشت گونههای جایگزین برطرف کند.
در انتها هم به ساخت مجتمع های صنعتی نازل چون خاوران و به بهانهی ساماندهی صنایع مزاحم، انتقاد کرده و خواهان انتقال چنین صنعتهای دست پایینی که پیچ و مهره و لولا میسازند، به خارج از استان تهران شدند. وی گفت: وقتی شیر را – که فاسد شدنی است – یا بستنی را میتوان از کیلومترها آن سوتر تأمین کرد؛ چرا پیچ و مهره را نتوان؟
او باز هم تأکید کرد که تهران دیگر ظرفیت چنین بارگذاریهایی را در محیط سرزمینی خویش ندارد.
در همین باره:
– مجید مخدوم: ستاد محیط زیست و توسعه پایدار ۱۸ ماه است که تشکیل جلسه نداده!
– نبی بیدهندی: مدیریت زباله در ایران با کیست؟!
– تا الگوهای فشار تغییر نکند، در تهران کاری نمیتوان انجام داد!