بایگانی دسته: زيباترين باغ جهان

برای زیبا و دانش عالی‌پور عزیز

    هفته‌ی گذشته توسط یک هموطن عزیز – که اخیراً از کانادا بازگشته بودند – این بسته‌ی کادوپیچ شده‌ را دریافت کردم. شما خوانندگان عزیز دل‌نوشته‌های درویش هم فرستنده‌ی این بسته را می‌شناسید، همان زوج عزیزی که پیش‌تر به بهانه‌ی زیباترین باغ جهان – بوچارت – در موردشان نوشته بودم.

    اینک امّا آن دو هموطن نادیده‌ی من از فرسنگ‌ها آن سوتر، شرمندگی را بر من تمام کردند … و با ارسال یک یادبرگ صمیمانه، عکسی از خودشان و یک نسخه دی وی دی از مناظر و تاریخچه باغ چشم‌نواز بوچارت، مرا برای همیشه شرمنده بزرگ‌منشی خود ساختند.

    ریچارد باخ، سال‌ها پیش به نرمی گفته بود:

چه آسان است

زندگی مرسوم و قراردادی،

و چه لذت‌بخش خواهد بود زندگی

آنگاه که غیر قابل پیش‌بینی باشد

    خواستم بگویم: ممنون زیبا و دانش عزیز که نوشخند پرمهرتان را اینگونه بی‌منت و ناغافلکی بر من ارزانی داشتید و لحظه‌ای شورانگیز و غیر‌قابل پیش‌بینی بر لحظات ماندگار و فراموش‌نشدنی زندگیم افزودید.

    شما درسی بزرگ به من دادید و من دوست دارم در لذت درک این درس، دیگر هموطنان عزیز مخاطبم را در کلبه‌ی مجازی‌ام شریک سازم.

تصاويري تازه تر از زيباترين باغ جهان

يادم باشد خواهرزاده اين درخت كم نظير و زيبا را در باغ ملي گياه شناسي ايران نشان تان دهم!

به دنبال انتشار تصاويري از باغ بوچارت در ونكور كانادا – باغي كه بسياري بر اين گمانند كه زيباترين پرديس ساخت بشر و شكوه‌مند‌ترين سروده‌ي آدمي در ستايش طبيعت است – يكي از هموطنان عزيز مقيم آن ولايت پرآب و سبز به نام دانش، زحمت كشيدند و چند عكس تازه كه خودشان از اين سروده‌ي هوش‌ربا  – در 21 کیلومتری شهر ویکتوریا – گرفته بودند، برايم ارسال داشتند تا در لذت ديداري‌اش و با ضرب ضربان خيس و تب‌دارش، خوانندگان عزيز اين كلبه‌ي مجازي را هم شريك سازم …

قطعه اي از بهشت! نه؟

و مگر نه اين است كه زندگي چيزي نيست
جز ضرب زمين در ضربان دل‌هاي تردامني كه ممكن است صاحبان سبزانديش‌شان را هم هرگز نبيني، امّا احساس كني كه آنها را سال‌هاست كه مي‌شناسي.

ضيافت الوان گلها را ببين و خوشحال باش كه هستي و مي تواني ببيني ...

اميد كه روزي شاهد آن باشيم كه بقاياي كوره‌پزخانه‌ها و ديگر سازه‌هاي آلوده‌كننده‌ي محيط زيست در وطن به همت مردان و زناني عاشق طبيعت به سبزينه بدل شده و پازل بهشت را از ونكور تا جاي جاي وطن تكميل كنيم.

طراحی ها فوق العاده هستند.

همان گونه كه خانم و آقاي بوچارت در بيش از يكصد سال پيش چنين كردند و كاربري كارخانه سيمان خود را به زيباترين باغ جهان تغيير دادند.

ممنون دانش عزيز ...

كسي چه مي‌داند؟ شايد روزي آقا و خانم دانش يا فرزندان و نوادگان پاك‌نهادشان نيز در سرزمين مادري‌شان چنين كردند.

می شود قرمز نشان داد  ... اما سبز بود!

رنگبندی ها بی نظیرند ...

چه عروسی باید باشد این درخت!

یک تالاب رویایی اما دست ساز.

نیلوفرها را ببینید ...

همان وعده خداوند! نه؟

باز هم ممنون از دانش بیرگانی عزیز

فکر کردم نقاشی آبرنگه!