✅ پیش به سوی چالش ۳۰×۳۰✅
🇮🇷: @darvishnameh
🔻بیاییم تا سال ۲۰۳۰، به ۳۰درصد از راهکارهای نجات زمین دست یابیم!🔻
۱⃣ دوشنبه گذشته، یک اتفاق مهم و امیدبخش رخ داد و از چالشی جهانی رونمایی شد که هدفش، دستیابی به ۳۰ درصد از مجموع راه حلهایی است که می تواند تا سال ۲۰۳۰، زمین را از شر خطراتی چون جنگلخواری، گرسنگی و تخریب سرزمین نجات دهد. این چالش، بخشی از برنامه های اجلاس جهانی اقلیم است که توسط صندوق جهانی طبیعت و با همراهی ائتلاف گسترده ای از گروداران – ذینفعان – اعلام موجودیت کرد.
۲⃣ قرار است اجلاس جهانی اقلیم از ١٢ تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۸ در سانفرانسیسکو برگزار شود. این اجلاس، هزاران نفر از سراسر دنیا را گردهم خواهد آورد تا خواسته ها و هدفها را به سطح بالاتری منتقل کرده و موقعیتی خواهد بود برای ارج نهادن به دستاوردهای برجسته کشورها، مناطق، شهرها، کمپانیها، سرمایه گذاران و کنشگران محیط زیستی در زمینه بهبود عملکردهای اقلیمی و نیز سرعت بخشیدن به تعهدها و اقدامات جسورانه جدید.
۳⃣ مولفه هایی چون سازوکار تولید غذا در جهان، مدیریت ناپایدار جنگلها، لکنتهای موجود در توسعه زیرساختها و دیگر فعالیتها در ارتباط با استفاده از زمین، یک دلیل عمده برای تشدید روند شتابناک و نگران کننده تغییرات اقلیمی است؛ مولفه هایی که در مجموع، میزان انتشار گازهای گلخانه ای را بیشتر از آنچه همه خودروها، کامیونها، قطارها، هواپیماها و کشتیهای موجود در دنیا در یک سال تولید می کنند، افزایش می دهد. جنگلها، مراتع و دیگر زیستگاهها کربن را از نیوار – اتمسفر – جذب می کنند، اما زمانی که از بین می روند، کربن را آزاد می کنند و ظرفیت جذب دوباره آنها کاهش پیدا می کند. در خاک و در بوم سازگانهای سالم، کربن یک جزء سازنده زندگی است، در نیوار اما موجب گرم شدن سیاره.
۴⃣ مانوئل پولگار-ویدال، رئیس بخش تغییرات اقلیم و انرژی از صندوق جهانی طبیعت می گوید: “برای مهار تغییرات اقلیم، ما باید دومین منبع انتشار گازهای گلخانه ای را نشانه بگیریم: استفاده از زمین; با اقدامات واقعی، واحدهای اقتصادی و رهبران محلی می توانند دولتهای ملی را تشویق به کاهش شدیدتر انتشار کربن از طریق همه منابع قابل دسترس، از جمله درختان، علفزارها و خاک کنند.” ادموند جی براون جونیور، فرماندار کالیفرنیا، یکی از اعضاء اجلاس، اخیرا بر اقدامات کالیفرنیا در مبارزه با از دست رفتن جنگلها تأکید کرده است. جنگلها با جذب کربن از نیوار، به عنوان بزرگترین محل جذب کربن در زمین به این ایالت خدمت می کنند، اما حتی یک آتش سوزی جنگل به تنهایی قادر است که این دستاوردها را به سرعت کاهش دهد. به گفته پل پولمان، مدیر کمپانی Unilever “در حال حاضر تغییرات اقلیم سامانه تولید غذا و کشاورزی دنیا را نامطمئن و مختل کرده. با ممانعت از تنزل و از دست رفتن زیستگاهها در زنجیره تأمین مان، می توانیم از انتشار میلیاردها تن گازهای گلخانه ای جلوگیری کنیم.
۵⃣ صاحبان مشاغل، حکومتها و آژانسهای محلی، سازمانهای چند جانبه، پژوهشگران و دیگر سهامداران، همه می توانند با اقدامات واقعی با این چالش روبرو شوند: کافی است وجداناً مصرف کنند و مانع دور ریختن خوراک شوند، فرآیندی که می تواند تا پنجاه درصد از میزان هدررفت غذا در جهان بکاهد؛ هدررفتی که میزان آن هم اکنون از مرز ۱.۳ میلیاردتن در سال هم عبور کرده است! بدین ترتیب، می توان تا یک گیگاتُن کربن را سالانه در جنگلها و دیگر زمینهای طبیعی و زیرکشت ترسیب کرد.
۶⃣ از آنجا که مردم بومی از موثرترین پاسداران زیستگاههای طبیعی بشمار می روند و با از دست رفتن و یا تنزل کیفیت جنگلها و رودخانه ها بزرگترین آسیب را مستقیما می بینند، جلب و حمایت از حقوق مالکیت زمین برای آنها در رسیدن به هدفهای چالش ٣٠x٣٠ ضروریست. کاندیدو مِزووا، یک رهبر از قبایل مردمان بومی پاناما و دبیر روابط بین الملل در اتحاد مسئول اداره مناطق عمده جنگلی امریکای میانه می گوید: “کوششهای بزرگ اما قدرناشناخته ای که مردم بومی برای حمایت از مناطق جنگلی وسیعی در دنیا انجام می دهند، راه حل عمده حل مشکلات اقلیمی است. دولتها و بخشهای خصوصی بایست از روش ما برای توسعه پایدار استقبال کنند، با ما در برنامه ریزی شریک شوند و به ما اجازه سهیم شدن در آبادانی و رفاهی را بدهند که از آن ناشی می شود. ”
۷⃣ خواننده عزیز! در طول چندسال اخیر، کنشگران و جامعه محلی در ایران هم دستاوردهای قابل توجهی در این مهم بدست آورده که امیدوارم، دولت زمینه حضور ایشان را در چنین اجلاسهای مهم و بین المللی فراهم کند. تجربه “سه شنبه های بدون خودرو”، “مدارس طبیعت”، و شیوه های معیشت پایدار توام با حفاظت در دیزباد بالا، منصورآباد رفسنجان و پاقلات لامرد، می توانند آشکارا نگاه به ایران را در مسیر پیشبرد اهداف پاریس، در نزد افکار عمومی تغییر دهد.
https://t.me/darvishnameh/7288