🔻بخش دوم و پایانی یادداشتم در ستون قلم سبز روزنامه شرق🔻

🔻بخش دوم و پایانی یادداشتم در ستون قلم سبز روزنامه شرق🔻

با اپیدمی چاقی چگونه مقابله کنیم؟

🇮🇷: @darvishnameh

✍ انجمن تغذیه آلمان می‌گوید: کسی که با چهل سال سن چاق است، امید به زندگی او ۵ تا ۸ سال کاهش پیدا می‌کند. و کاهش وزن مداوم برای فردی که برای مدتی طولانی چاق بوده، کار بسیار دشواری است، زیرا بدن انسان عادت دارد تا به بالاترین حد وزنی که پیشتر داشته،‌ برسد.
سازمان بهداشت جهانی، سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان، متخصصین تغذیه، اقتصاددانان سلامتی و پزشکان سالهاست که از دولت و جامعه می‌خواهند که با روند چاقی مبارزه کنند. آنها از جمله خواستار افزایش مالیات بر نوشابه‌ها و مواد خوراکی پرکالری و پرشکر، تعیین استانداردهای سلامتی بالاتر برای غذاخوری‌های مدارس، علامت‌گذاری دقیق‌تر مواد خوراکی و پایان دادن به تبلیغات و بازاریابی‌های مفرط برای مواد غذائی ناسالم هستند.
در مکزیک و مجارستان و چندین ایالت در امریکا چند سالی است که مالیات بر نوشابه‌های حاوی شکر افزایش پیدا کرده. در شیلی از سال ۲۰۱۶ سختگیرانه‌ترین قوانین برای علامت‌گذاری مواد غذایی در دنیا به اجرا گذاشته شده: مواد حاوی شکر فراوان، چربی‌های اشباع‌شده، کالری‌زا و پرنمک می‌بایست به‌طور واضح علامت‌گذاری شوند. در سال ۲۰۱۸ بریتانیا مالیاتی برای نوشابه‌هایی در نظر گرفت که حاوی بیش از ۵ گرم شکر در هر ۱۰۰ میلی‌لیتر هستند؛ البته این قانون شامل آب‌میوه‌ها و نوشابه‌های شیری نمی‌شود. موفقیت‌های دراز مدت اما با چنین اقداماتی تاکنون حاصل نشده‌اند. سازمان بهداشت جهانی نیز مرتبا شکایت از این دارد که هیچ کشوری در دنیا تا بحال موفق نشده که روند افزایش اضافه وزن و چاقی را برگرداند.

🔹️خواننده عزیز روزنامه شرق!
همانطور که ملاحظه می‌شود، چاقی دیگر مولفه‌ی کشورها و جوامع برخوردار نیست، بلکه آشکارا می‌تواند نشانه‌ی فقر و نامدیریتی باشد. وقتی در ایران دستگاه متولی سلامت اعلام می‌کند ۹۳درصد زنان و ۸۷درصد مردان دچار جنبه‌هایی از کم‌تحرکی و چاقی هستند و وقتی اعلام می‌شود که وزن متوسط دانش‌آموزان زیر ۱۲سال در ایران در طول یک دهه‌ی اخیر ۲برابر شده است؛ یعنی شرایط به شدت وخیم است. به ویژه اگر دریابیم اینک شهری مثل یزد که تا همین اواخر عنوان سختکوش‌ترین مردم ایران را یدک می‌کشید، بعد از بوشهر، صاحب کم‌تحرک‌ترین مردم ایران شده است! چه باید کرد؟ آیا باید همچنان اجازه دهیم تا دستکم بیش از دوبرابر بودجه وزارت آموزش و پرورش خرج درمان بیماری‌های ناشی از #کم‌تحرکی شود؟ یا اینکه بهتر است بخشی از این هزینه‌های درمانی را به تشویق دانش‌آموزان برای استفاده از #دوچرخه یا پیاده برای رفت و آمد به مدرسه اختصاص دهیم؟ اگر مبلمان شهری را از #خودرومحوری به #زیست‌محوری تغییر دهیم و شهرهایی ایمن برای افراد پیاده و یا دوچرخه‌سواران طراحی کرده و دوچرخه‌های نسل پنجم و ششم هوشمند اشتراکی را وارد ناوگان حمل و نقل شهری کنیم، آنگاه بی‌شک هم مشکل ترافیک، آلودگی هوا و آلودگی صوتی تعدیل می‌شود و هم نشاط و تحرک به جامعه امروز بازمی‌گردد که خود مقدمه‌ی خلاقیت و کارآفرینی است.

#قلم_سبز
#روزنامه_شرق
#اپیدمی_چاقی

🇮🇷: https://t.me/darvishnameh/8782

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تائید دیدگاه فعال است. دیدگاه شما ممکن است کمی طول بکشد تا ظاهر شود.