🔻از تجربه تلخِ آلمان، فرصتی شیرین برای ایران بسازیم!🔻
🇮🇷: @darvishnameh
🔹️هفتاد و نهمین یادداشتم در ستون قلم سبز روزنامه شرق🔹️
✍ دولت آلمان در نظر دارد تا خرید خودروهای برقی را با اختصاص چند میلیاردیورو و تمدید مدت پرداخت پاداش نقدی که از سه سال پیش آغاز کرده، به پیش براند. این تصمیم نتیجه «اجلاس خودرو» است که روز چهارم نوامبر ۲۰۱۹ در دفتر صدراعظم برگزار شد و در آن وزیر حمل و نقل و نمایندگانی از صنعت خودروسازی حضور داشتند. این رخداد به رغم ظاهر مقبولش، نمونه بارزی است که نشان می‌دهد چگونه گفتگو در زمینه حمل و نقل آینده به انحراف کشیده می‌شود. دو فرضیه بایست اساس سرمایه‌گذاری در کلانشهرها باشند: اگر ما در زمینه چگونگی رفت و آمد موثر در شهر تنها بر روش ایجاد انگیزه تمرکز کنیم، پیشرفتی نخواهیم داشت. با پاداش‌های نقدی همچنان بر خودرومحوری تأکید می‌شود. این در یک جامعه موتوریزه چیز شگفت‌انگیزی نیست، اما در حد شگفت‌آوری کوتاه‌بینانه است. ما با مشکل کمبود فضا در معابر عمومی روبرو هستیم. بنا به یک گزارش جدید از اداره آمار ۶۸٪ از کسانی که در آلمان از منزل تا محل کار می‌روند، از خودرو شخصی استفاده می‌کنند. این رقم باید کاهش پیدا کند، برای اینکار ما باید در زیرساخت‌های دوچرخه سرمایه‌گذاری کنیم. اگر مردم بیشتر بر دوچرخه سوار شوند، کیفیت هوای شهر بهتر می‌شود. البته خودروهای برقی ذرات معلق کمتری تا خودروهای سوخت فسیلی انتشار می‌دهند- به همین دلیل هم دولت تصمیم دارد که پاداشی نقدی برای ۶۵۰هزار تا ۷۰۰هزار خودرو درنظر بگیرد- اما با اینکار در فضا صرفه‌جویی نمی‌شود. به همین دلیل، طرفداران دوچرخه‌سواری و فعالان محیط‌زیست از برنامه‌های دولت برآشفته‌اند. پیش از همه به این خاطر که پاداش‌های نقدی شامل کسانی می‌شود که خودرو را جایگزین خودرو می‌کنند.
علاوه براین دوچرخه‌سواران به دلیل افزایش نسبتا کم بودجه برای زیرساخت‌های مورد استفاده‌شان این احساس را دارند که جدی گرفته نمی‌شوند، کمااینکه دولت این اقدامات را به عنوان تصمیمات بزرگ و مهم جلوه می‌دهد: ماه گذشته آندره‌آس شویر، وزیر حمل و نقل اعلام کرد که تا سال ۲۰۳۰ برای حمایت از تردد دوچرخه‌ها ۹۰۰میلیون یورو خرج خواهد کرد. اگر این رقم را به یک مبلغ سالانه سرشکن کنیم، رقم بسیار کمی بدست می‌آید. به ویژه اینکه دولت در سال‌های آینده ۳٫۵میلیارد یورو در ایجاد زیرساخت برای خودروهای برقی هزینه خواهد کرد. همزمان کلوپ عمومی دوچرخه‌سواران آلمان- ADFC- از ۲۰میلیون یورویی که نخستین بار در سال ۲۰۱۹ برای قدامات ضروری در دسترس قرار داده شدند اما در بودجه دولت در سال ۲۰۲۰ نامی از آن برده نمی‌شود، انتقاد می‌کنند.
یک مثال خوب برای چگونگی تأثیر پاداش نقدی در زمینه دوچرخه‌سواری را می‌توان در هامبورگ مشاهده کرد. آنجا افراد شخصی، انجمن‌ها یا شرکت‌ها می‌توانند یارانه‌ای تا ۲۰۰۰یورو (۳۳٪ از قیمت خرید) برای تهیه یک دوچرخه بارکشی را درخواست کنند. به گفته یِنز کِرستان، سناتور محیط‌زیست هامبورگ از حزب سبز، با این برنامه خودروهای کمتر و دوچرخه‌های بارکشی بیشتری به خیابانها می‌آیند.
بنابراین پشتیبانی از خودروهای برقی برای حل مشکل تردد مانند تغذیه از خوراکهای رژیمی برای لاغر شدن است! کمک می‌کنند، اما بسیار سطحی. پس بهتر است در درازمدت نوع تغذیه را تغییر داد یا بیشتر تحرک داشت. چیزی که با دوچرخه‌سواری ممکن است. برعکس نشستن در خودروهای برقی.
https://spiegel.de/auto/aktuell/kaufpraemie-fuer-elektroautos-der-automobile-mensch-ist-ein-irrtum-a-1295310.html
🔹️خواننده عزیز ستون قلم سبز در روزنامه شرق!
اگر پیگیر یادداشت‌های نگارنده درباره ریشه‌یابی دلیل تداوم آلودگی هوا در تهران و دیگر کلانشهرها باشید، دریافته‌اید که صاحب این قلم بارها تاکید کرده که برای رفع بحران آلودگی هوا، سختگیری بر بهبود کیفیت سوخت یا افزایش معاینه فنی و یا بهبود کیفیت خودروها موثر نیست. بارها تاکید شده که وقتی تعداد خودروها بین شش تا هفت برابر ظرفیت معابر عمومی است، حتی با برقی‌کردن همه آنها هم مشکل ترافیک و هدررفت وقت شهروندان حل نخواهد شد. بنابراین، باید با تغییر مبلمان شهری از خودرومحوری به زیست‌محوری، شهری را بسازیم که مردمش داوطلبانه استفاده از وسایل نقلیه عمومی یا دوچرخه را بر رانندگی با خودرو شخصی ترجیح دهند. اما آیا می‌دانید چرا قبول این نکته ساده از ایران تا آلمان دشوار است؟! بله، درست حدس زدید! چون نفع کارخانه‌های خودروسازی و لابی پرقدرت آنها اجازه نمی‌دهد تا واقعیت نمایان شود. ما در ایران هم باید صنف پرقدرت‌تری از حامیان دوچرخه‌سواری و نفی خودرومحوری برپا کنیم تا صدای‌مان در صحن بهارستان شنیده شود.
#قلم_سبز
#نفی_خودرومحوری