🇮🇷: @darvishnameh

🔴 مرگ در زمین، دریا و آسمان! از ایران تا اروپا چقدر راه است؟🔴

۱⃣ گزارش جدید خانم کارمنو وِلا، کمیسر عالی اتحادیه اروپا که هفته گذشته منتشر شد، آشکارا تایید می کند در سال ۲۰۱۷ در ۲۸ کشور اتحادیه اروپا، بیش از ۴۰۰ هزارنفر در اثر آلودگی هوا دچار مرگ زودرس شده اند. رخداد تلخ و تاسف باری که خشم اعضای اتحادیه را برافروخته و آنها را به شکایت در مجامع ذیصلاح حقوقی واداشته است. بنا به گفته خانم کمیسر: “همه مهلت ها بپایان رسیده و ما نمی توانیم به خود اجازه تأخیر دیگری را بدهیم. تحملی بیش از این جایز نیست که بدلیل هوای ناسالم سالانه ۴٠٠ هزار نفر از شهروندان اتحادیه از بین بروند. ما جان مردم را بخاطر آلودگی هوا از دست می دهیم؛ این وظیفه ماست تا از شهروندانمان حمایت کنیم.”
👇
http://dw.com/de/stickoxid-eu-klage-gegen-deutschland-r%C3%BCckt-n%C3%

۲⃣ راستی! نقش کارمنو وِلا در ایران را چه کسی باید ایفا کند؟! چه کسی باید از حقوق شهروندان مظلوم ایرانی که در معرض آلایندگی خودروهایی به مراتب بی کیفیت تر و سوختهایی به مراتب نامرغوب تر قرار دارند – همانهایی که در معرض خطراتی چون پراید در روی زمین و هواپیمای ATR در آسمان هستند – دفاع کند؟ وقتی در بریتانیا رقم تلفات آلودگی هوا به مرز ۵۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۷ رسیده، چگونه این رقم در ایران فقط ۳۵ هزارنفر اعلام می شود و بیش از ۱۰ سال است که ثابت مانده؟ آیا این سکوت سنگین، خود خیانتی بزرگتر به نسل امروز و فردا نیست؟ آیا ما فقط با برداشتن تمهیدات جلوگیری از تولدهای ناخواسته، میخواهیم این تلفات غم انگیز در زمین، آسمان و دریا را جبران کنیم؟!

۳⃣برخی از نمایندگان ۹ کشوری که با کمیسر اتحادیه اروپا ملاقات کرده اند، از جمله آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا در اصل با این هشدار اتحادیه موافقند؛ اما بنظر کمیسیون اتحادیه این کشورها بیش از اندازه برای خود وقت مقابله با آلودگی هوا می خرند! ولی آیا آنها به اندازه ایران خودرو و سایپا وقت داشته اند؟! از سال ٢٠١٠ حد مجاز جدیدی برای ذرات معلق و اکسید نیتروژن معین شده – دقت کنید که این حد مجاز جدید در ایران رعایت نمی شود – از سال ٢٠١۵ پرونده های قضایی بدلیل نقض قرارداد از جانب خطاکاران محیط زیستی در اروپا در جریان هستند. اکنون کمیسیون اتحادیه، پس از مدتها درنگ تهدید به رجوع به دیوان دادگستری اروپا کرده که در نهایت قادر است جریمه های نقدی سنگینی تعیین کند. ملاقات جدید در بروکسل با ۹ نماینده مورد اشاره، شاید آخرین شانس برای ممانعت از این شکایت باشد. در این میان، خانم #باربارا_هندریکس، وزیر محیط زیست آلمان – که دست دادنش با معصومه ابتکار همچنان جنجال می آفریند! – با استفاده از این موقعیت برنامه دولت خود را برای مبارزه با آلودگی هوا به کمیسر اتحادیه ارایه کرد. دولت آلمان در نظر دارد که در سال جاری یک میلیارد یورو برای اتوبوسهای جدید در شهرهای کشور خرج کند؛ خودروهای برقی بیشتری را به خیابانها وارد کند و امکانات بیشتری برای تردد بین کار و محل زندگی با #قطار و #دوچرخه بوجود آورد – در ایران هم همه به دنبال تخریب بیشتر جنگلهای هیرکانی و احداث بزرگراه تهران شمال هستند و کسی نمی پرسد چرا به جای آن همه تخریب و دلال بازی زمین، از احداث خط آهن کسی حمایت نکرد؟ – به گفته خانم هندریکس در سال گذشته مقدار دی اکسید نیتروژن در شهرهای آلمان ۵٪؜ کاهش پیدا کرده و در مقایسه با گذشته، بجای ٩٠، ٧٠ شهر از مرز مجاز آلودگی هوا عبور کرده اند. اما هنوز راه را برای رسیدن به مقصد می بایست پیمود. راستی! وقتی در مهد مدرنترین خودروهای باکیفیت جهان، همچنان میزان آلودگی هوا در هفتاد شهر بیش از حد مجاز است، در ایران چه خبر است و چرا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان حفاظت محیط زیست سکوت کرده اند در برابر این فاجعه بزرگ و قتل عام خاموش ایرانی ها در معابر عمومی؟!

۴⃣ خواننده عزیز #درویشنامه!
در حالی که آلمان ها در سال جاری می خواهند یک میلیاردیورو برای تجهیز و نوسازی ناوگان اتوبوسهای شهری خود هزینه کنند، آرزوی شهروندان تهرانی، اصفهانی، مشهدی و تبریزی شاید آن باشد که ناوگان قدیمی شان را به ما بدهند! نگاه کنید که حتی بودجه پیشنهادی برای توسعه خطوط مترو در سال آینده به بیش از یک دهم در ایران کاهش می یابد و از بودجه ۱۲۵ میلیارد تومانی برای تجهیز مسیرهای ایمن دوچرخه سواری در تهران، فقط ۴ میلیارد تومان تصویب می شود. آیا با چنین چشم اندازی می توانیم به مهار آلودگی هوا و ترافیک در کلانشهرهای ایرانی، به ویژه تهران امیدوار باشیم؟ آیا ما کشور فقیری هستیم که پولِ لازم برای تغییر مبلمان شهری از #خودرومحوری به #زیست_محوری را نداریم؟ اگر چنین است چرا همچنان در سایه کلکسیونی از “ترین” سازه ها مثل گران ترین و بلندترین و طولانی ترین و بزرگترین سد، برج، بزرگراه و … عکس یادگاری می گیریم؟!