به باور من، اگر نبودند انسان‌های هوشمند، عاشق و جسوری که لحظه‌ها و مناظر ناب طبیعی را شکار کرده و به ثبت رسانند، بی‌گمان عشقی که امروز به طبیعت و زیستمندان آن در بین مردم وجود دارد، شاید تا این حد شتابناک و رو به صعود نبود …
برای همین است که می‌خواهم در این پست و در زیست‌محیطی‌ترین ماه سال، شما را با چهار تن از مشهورترین آنها آشنا کنم.
ایمان دارم وقتی لحظات شکارشده توسط این انسان‌های خوش‌ذوق و هنرمند را ببینید، بیشتر پی می‌برید و باور می‌کنید که جهان چقدر اسرارآمیز و زندگی تا چه اندازه فریبنده و طبیعت چه مقدار زیباست …
تصویر نخست که مربوط می‌شود به دریاچه‌ای مارنی موسوم به ” Glen Canyon” که در اثر خشکسالی شدید اتفاق افتاده بیش از دو سوم از عمقش را از دست داده، اما همین خشکسالی، منظری بدیع و بسیار زیبا آفریده است! منظری که مایکل ملفورد، عکاس مشهور نشنال جغرافی آن را با استادی جاودانه ساخته است. نگاه کنید:
حتا خشکسالی هم می‌تواند زیبا باشد … چشم‌ها را باید شست …
تصویر دوم متعلق است به ولش در ایرلند (celtic)، سرزمینی که می‌گویند خانه‌ی شیاطین است! ببینید و لذت ببرید هدیه‌ای که Jim Richardson برایمان به ثبت رسانده است:
خانه‌ی شیاطین هم می‌تواند زیبا باشد!!
و اما در باره‌ی سرزمین پنگوئن‌ها چه نظری دارید؟ آیا پنگوئن‌ها بیشتر از آن چیزی که نشان می‌دهند، نمی‌فهمند؟ ببینید لحظه‌ای را که Micheal Pliza شکار کرده است:
دالان‌های عشق و زندگی و آرامش در سرزمین پنگوئن‌ها …
آخرین تصویر به گمانم شاهکار یک عکاس برزیلی به نام Sergio Brant Rosha است. نگاه کنید فوج عظیم پرنده‌ها را در ژرفای آن آبشار زیبا … موافقید؟
عجیب است یا اسرارآمیز و اهورایی؟
می‌ماند یک آرزو …
کاش نظیر چنین تصاویر و شکارگرهای هنرمندی در وطن عزیزمان نیز افزون شود … (البته می‌دانم که خواهند گفت: با کدام پول و امکانات؟!)
براتون ارزوی موفقیت می کنم
یکی از دوستداران محیط زیست
ای کاش همه شکارگرها اینگونه بودند
و ای کاش محمد درویش زیاد داشتیم
و ای کاش های دیگر
خیلی جالبناک بود. البته در ایران هم امثال آقای موسوی هستند.
سلام دوباره. من چند تا عکس خیلی عالی از آقای موسوی این طرف و آنطرف دیدم ، از جمله عکس عالی از پلنگ در تندوره .البته ایشان در زمینه حیات وحش کار میکنند جناب درویش. خانم جمشیدی هم از عکسهای ایشان زیاد در آینده نو استفاده میکردند. حتما اطلاعات کاملی از ایشان دارند. اسم کوچکشان اگر اشتباه نکنم بابک است.
با تشکر از استاد بزرگوار درویش…واقعا ممنون ..عکسها بی نطیر بودن…و ایکاش بقول شما این ممکن بود و همه اسلحه ها جاشونو به دوربین میدادن…ولی حداقل اینجا این آرزو خیلی دست نیافتنی به نظر میرسه…با این همه اسلحه شکاری و انسان بیمار روحی تشنه به خون خیلی بعیده!!!
سلام
آنچه فکرمی کنیم همانیم.
har vaght matalebe shomaro mikhonam lezat mibaram az tamame
noghte nazarat va matlebe kameleton.khialy dost daram betonam mesle shoma enghadr khob benevisam.reshte man ham mohite zist ast va daram to en reshtee ke vaghan dosesh daram kar mikonam. .