به دنبال گران شدن سوخت‌هاي فسيلي، اغلب دولت‌هاي جهان در دو سال گذشته، سهم عمده‌اي از هزينه‌هاي پژوهشي خود را به حوزه‌ي انرژي‌هاي فناناپذيري چون باد، خورشيد، زمين گرمايي و جزر و مدي اختصاص داده‌اند. به نحوي كه شايد بدون اغراق بتوان ادعا كرد: ميزان پيشرفت نوع بشر در بخش انرژي‌هاي نو در طول چند سال اخير، با چند دهه‌ي پيش از آن هم قابل قياس نيست و يك سر و گردن بالاتر است.

از جمله به گزارش تارنماي WaterSISWEB، اخيراً نخستين مولد تجارى كه با استفاده از جزر و مد دريا توليد برق مى‌كند در سواحل ايرلند نيز آغاز به كار كرد. گفتني آن كه هرچند هزينه‌ى تمام شده‌ي اين سامانه به ازاي توليد هر كيلووات ساعت الكتريسته در شرايط كنوني بين 30 الى 40 سنت برآورد شده است؛ امّا پيش‌بيني شده با نصب اين مولد با 7 توربين، هزينه‌ي ياد شده به نصف تقليل يابد كه خود جهشي بزرگ براي اقتصادي‌تر شدن سرمايه‌گذاري در اين حوزه به شمار مي‌رود.

شايان ذكر آنكه تا پيش از اين، نخستين و بزرگ‌ترین نيروگاه جزر و مدي با ظرفیت 240 مگاوات در لارانس فرانسه بود که جنبه تجاری هم دارد. به غیر از آن، بايد از نیروگاه 20 مگاواتی آناپولیس در کانادا، نیروگاه آزمایشی (پايلوت) 400 کیلوواتی کیسلایاگوبا در روسيه و نیروگاه 2/3 مگاواتی جیانگزیا در چین ياد كرد.

همچنين، مطابق برآورد دانشمندان اروپايي، تاكنون يكصد محل مناسب براي استحصال انرژي جزر و مدي فقط در قاره سبز شناسايي شده كه مي‌تواند تا 12 هزار مگاوات بر ساعت انرژي الكتريكي توليد كنند كه اين مقدار معادل مجموع انرژي توليدي از 10 نيروگاه بزرگ اتمي خواهد بود، منتها با اين تفاوت كه خطرات و هزينه‌هاي گزاف ساخت و نگهداري از نيروگاه‌هاي اتمي را هم دربرنخواهد داشت.

خوشبختانه اخيراً كوشش‌هايي در اين خصوص در ايران – كشوري كه چندين هزار كيلومتر مرز آبي و كرانه‌هاي ساحلي دارد – هم رخ داده و در ابتداي خورموسي در بندر امام خميني (ره)، اولين تلاش‌هاي عيني مي‌رود تا نتيجه بخش شود.

اميد كه رويكرد استفاده و مهار انرژي‌هاي نو هر چه بيشتر در ايران و جهان، نهادينه و همه‌گيرتر شود؛ دستاوردي كه در صورت تحقق، بي‌شك جهاني سبزتر، امن‌تر، آرام‌تر و كم سر و صداتر را به ارمغان خواهد آورد.

در همين باره:

–جزر و مد و انرژي ناشي از آن و بررسي امكان استفاده در ايران