🇮🇷: @darvishnameh
🔴برای مهار بحران آب چه باید کرد؟🔴
https://instagram.com/p/BecqSqinJqz
🔸 سرمقاله امروز بهار:
۱⃣ آیا باید همچنان توپ را در زمین مردم انداخت؟ آیا اگر صحبت از کمبود آب میشود، با کم کردن مصارف آب آشامیدنی در بخش شرب توسط مردم مشکل حل خواهد شد؟ آیا مردم باید گلدانهایشان را کمتر آب بدهند؛ در آستانه نوروز آب کمتری در خانه تکانی ها مصرف کنند و خودرو های خودشان را با آب شرب نشویند؟ پاسخ البته مثبت است و همه باید تا آنجا که میتوانیم قدر قطره قطره آب را دانسته و کمتر مصرف کنیم. یادمان باشد که هم اکنون سرانه آب شرب برای مردم #کیپ_تاون در آفریقای جنوبی به کمتر از ۹۰ لیتر در روز کاهش یافته و با این وجود، مسوولین این کشور اعلام کرده اند که ذخایر پایتخت تا کمتر از صد روز آینده به پایان خواهد رسید! این در حالی است که کماکان سرانه مصرف آب شرب ایرانیان در اغلب کلانشهرهایی چون تهران، مشهد، تبریز، اهواز، اصفهان و شیراز از ۳۰۰ لیتر در روز هم می گذرد. بنابراین، آشکار است که مسوولیت اجتماعی و وظیفه شهروندی همه ما ایجاب می کند تا آنجا که می توانیم در مصرف آب صرفه جویی کنیم.
۲⃣ با این وجود، کل آب مصرف شده در بخش شرب برای یکسال، حدود ۸ میلیارد متر مکعب است؛ یعنی فقط ۸ درصد از آب قابل استحصال ایرانیان در یک سال نرمال، در بخش شرب مصرف می شود. پرسش این است که اگر بحران آب جدی است که بسیار هم جدی است، چرا فقط همه فشارها متوجه صرفه جویی در این ۸ درصد است و چرا دولت در اغلب موارد دست نیاز به سوی مردم دراز می کند برای غلبه بر بحران کم آبی؟!چرا باید کسانی که پاسخ گو باشند، همواره سکوت میکنند و توپ را به زمین مردم می اندازند.
۳⃣ راست آن است که حتی برای همین ۸ درصد هم سهم بزرگ صرفه جویی را باید سازمانهای آب و فاضلاب، وزارت نیرو و شهرداریها انجام دهند و نه مردم! وقتی یک مجتمع آپارتمانی ساخته میشود، باید برای تک تک واحدهایش کنتور برق داشته باشد تا شهرداری به آن پایان کار دهد؛ اما شما کجا سراغ دارید تا چنین شرطی را برای کنتور آب مستقل هم لحاظ کرده باشند؟ تا بدین ترتیب مردم انگیزه بیشتری برای صرفه جویی داشته و واقعا باور کنند که بحران آب جدی است؟ وقتی شهرداری همچنان هر روز سطح قابل توجهی از پوششهای سبز خود را به چمن و گلهای زینتی آب بر اختصاص می دهد و وقتی همچنان به منازلی که در آنها استخر تعبیه شده، پروانه پایان کار می دهند؛ معلوم است که کسی با حاکمیت برای صرفه جویی در آب همراهی نخواهد کرد! اصلاً وقتی سازمان آب و فاضلاب اعلام میکند که یک سوم آب مصرفی تهران – به بزرگی آب پشت #سد_کرج – هدر رفته و عملاً در سامانه حسابرسی مالی منظور نمی شود، چرا باید فشار را بر مردم تحمیل کرد؟ وقتی دولت نمیتواند مشکلش را با چند مشترک قلدر که حاضر به پرداخت آب بها نیستند حل کند و وقتی که هنوز به دلیل فرسودگی شبکه لوله کشی شهری، آب قابل توجهی هدر می رود، چرا توپ را به زمین مردم بیاندازیم؟ مردم حق دارند بپرسند که اگر بحران جدی است چرا ما برای جدا سازی #آب_شرب و #آب_بهداشتی هنوز در مصارف شهری هیچ تمهیدی نیاندیشیده ایم؟ در کجای دنیا برای شستشو و تمیز کاری از آب شرب استفاده میکنند؟
۴⃣ در بخش کشاورزی اما فاجعه به مراتب بزرگتر است؛ جایی که ۸۰ تا ۸۵ درصد کل آب قابل استحصال کشور مصرف میشود و ما برای جلوگیری از #ضایعات کشاورزی اقدام جدی نکرده ایم و در این بخش ۶ برابر متوسط جهانی ضایعات داریم! یعنی میزان هدررفت سالانه آب فقط در اثر ضایعات به ۲۶/۷ میلیارد متر مکعب می رسد؛ این مقدار، برابر است با بیش از نیمی از ظرفیت تنظیمی ۱۰۰۰ سد موجود در کشور و بیش از سه برابر نیاز آب شرب ۸۰ میلیون ایرانی در سال! اگر می توانستیم از این ضایعات جلوگیری کنیم مجبور نبودیم پول بیشتری هزینه کنیم و سد بیشتری بسازیم تا تالابهای بیشتری را از دست بدهیم و جنگل های بیشتری را نابود کنیم.
۵⃣ در بخش صنعت هم وضعیت اصلاً قابل دفاع نیست. ما کلکسیونی از پر مصرف ترین صنایع آب بر را در کشورمان جانمایی کرده ایم که در کمتر کشور خشکی می توان سراغ گرفت. صنعت تولید گوشت قرمز که برای هر کیلو گرم ۱۵۰۰۰ لیتر آب مصرف میکند، در آن استانهایی از کشورمان مستقر شده که از قضا بیشترین بحران آب را دارد مثل اصفهان تهران و یزد. صنایع فولاد، اتم، لاستیک و سفال و سرامیک هم به شدت آب بر هستند. در حالیکه مزیت ما استقرار صنایع هایتک، انرژی های نو و رونق گردشگری در حوزه های طبیعی، فرهنگی، تاریخی، علمی و پزشکی است.
۶⃣ خلاصه اینکه اگر بحران آب جدی است، یک بار و برای همیشه مسئولین وزارت خانه های مرتبط نشان دهند که آب برایشان مهم است و تغییر را از خودشان شروع کنند زیرا وقتی مردم ببینند که موضوع جدی است، حتما همراهی خواهند کرد.
👇
https://goo.gl/A9N3XC