آقای رییسجمهور: لطفاً به اندوختههای طبیعی وطن فرصت بازفرآوری و احیاء مجدد دهید
اگر میخواهيم عملکرد اقتصادی جامعه به پايداری برسد، بايد ملاحظات مبتنی بر دانش محیط زیست در فعاليتهای تجاری و صنعتی بيشتر رعايت شود. اينک بهرهبرداری از مواد اوّليه و به دنبال آن تجمع و رهاشدنِ اين مواد در محيط زيست – در اغلب مناطق شهری و صنعتی کشور – به حجمی رسيده که از حد ظرفيت تحمّل بومشناختی (اکولوژیک) فراتر رفته است. تهران، اصفهان، مشهد، شیراز و همدان از این منظر نمونههایی عبرتآموز هستند که می توان به راحتی ردپای بومشناختی آنها را در شعاعی به مراتب بیشتر از محدودهی فیزیکی استقرارشان دریافت.
بنابراين برای کاستن از شتاب مصرف مواد اوّليه، بايد مصرفِ ملّی آن به بهانهی توسعهی اقتصادی، قانونمند شده و مهار گردد. چه، اگر میخواهيم مواد اوّليهی ما دچار تخريب و پیرفت نشده و درجهی ناپایداری سرزمین از این بیشتر اُفت نکند، بايد به آنها فرصت بازفرآوری و زيستپالايي مجدد دهيم.
داوطلبین ورود به ساختمان پاستور! برای چارهجویی این بحران چه تمهیداتی را اندیشیدهاید؟
در همین باره:
– بياييم مطالبات خود را از رييس جمهور آينده به اشتراك نهيم