🔻چگونه باید کفش‌ها را کند و به دنبالِ فصول از سرِ گل‌ها پرید و رفت …🔻
🇮🇷 @darvishnameh
۱️⃣ آفریقا، فقیرترین قاره جهان است؛ اما تعداد آدم‌های ناامید، منفعل، تسلیم و مستعد خودکشی و افسردگی‌اش شاید از بسیاری اهالی ساکن در دیگر قاره‌های به مراتب برخوردارتر کمتر است! نه؟
۲️⃣ چه مولفه‌ای باید در کنار ثروت و رفاه باشد تا ریشه‌ی رضایت، سرخوشی و امید را نخشکاند؟
۳️⃣ لوییس بونوئل جایی در کتاب خاطراتش می‌نویسد: یک مارتینی خوب، مانند بارداری حضرت مریم است، آبستن می‌کند بی‌آنکه چیزی را ویران کند!
۴️⃣ فکر میکنم در این جمله طنازانه راز بزرگی نهفته است و آن اینکه مرز دقیق اندیشیدن، مرز مطالبه‌گری، مرز حق‌طلبی و مرز همه رفتارهای فتوتی‌وار جایی است که پیگیری آنها تو را به آدمی عبوس، دلمرده، ناامید، غرزن و افسرده بدل نسازد … نگاه کنیم به فردوسی عزیز که می‌گوید: همیشه خردمند امیدوار، نبیند به جز شادی از روزگار …
۵️⃣ چه فایده دارد رویای کار در سیلیکون ولی در سر بپرورانی در حالیکه با مازراتی در خیابان‌های بورلی‌هیلز می‌رانی، اما پیوسته نگرانِ ساعت‌های نیامده و یا حسرت‌خوارِ لحظه‌های رفته باشی؟ غمِ نردبان را آنهایی می‌خورند که پرِ عشق را لمس نکرده‌اند، وگرنه صعود به آسمان‌ها سهل‌ترین کار ممکن است … درست مثل این رقصنده‌های بانمک، شیرین و طنازِ آفریقایی …
۶️⃣ یادمان باشد: فقط آنهایی قادر به شکستن طلسم حصار هستند که خود، آفتاب خویش باشند؛ که بلد باشند در گام نخست رابطه‌ای عاشقانه با خود برقرار کنند … گاه در تنهایی، خود را به یک لته دوبل مهمان کرده و طولِ طولانی‌ترین پیاده‌راه شهر را با سرخوشی بپیمایند درحالیکه به ترانه‌هایی که زیرلب زمزمه می‌کنند مهر پایانی نیاید …
#دلنوشته_های_محمد_درویش
https://www.instagram.com/reel/ChjQN6dgWOo/?igshid=YmMyMTA2M2Y=