قایقی باید ساخت …

آرامش آن مرغان دریایی در کنار سکوت این قایق بی سرنشین در خور موسی هنوز یادمان می اندازد که زندگی در خلیج فارس می تواند زیبا باشد! نمی تواند؟

.

 

نه …

باور ندارم که

دور باید شد از این خاک غریب

هنوز نه …0

 

بندرگاه امام خمینی

27 مهر

1389

 

پاسخ‌ها

  1. پشت دریاها شهری است
    كه در آن پنجره ها رو به تجلی باز است.
    بام ها جای كبوترهایی است، كه به فواره هوش بشری
    می نگرد.
    دست هر كودك ده ساله شهر، شاخه معرفتی است.
    مردم شهر به یك چینه چنان می نگرند
    كه به یك شعله، به یك خواب لطیف.
    خاك، موسیقی احساس ترا می شنود
    و صدای پر مرغان اساطیر می آید در باد.

  2. درود بر مسعود عزیز
    .

  3. سلام
    عکس رو که باز کردم..محو این ارامش ..تنهابودن قایق شدم
    وبعد چشمم که به نوشته ها افتاد ..دیدم شما هم از ارامش نوشتید..
    واین شعر زیبایی
    که مسعود خان از سپهری نوشته بودند
    خیلی به حال وهوای عکس می خورد
    وعنوان زیبای عکس شما
    ثبت زیبایی شده پر از حرف..پر از تنهایی
    وپر از ارامش
    🙂

  4. درود بر فرشته كه صداي تنهايي را مي شنود و مي تواند در آن شناور شود …

  5. دوست دارم سکوت کنم و آرامش را به هم نزنم

  6. گاه سكوت بيشتر مي تواند حرف بزند و آرامش بيافريند …
    درود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *