روز گذشته – 15 فوریه 2012 – گزارش تصویری دردناکی در دیلی‌میل انتشار یافت که نشان از پیامد تلخ نامدیریت زباله‌های پلاستیکی در جهان دارد؛ رخدادی که بی‌شک اندیشه‌ی هر انسانی را به تأمل وامی‌دارد و این پرسش تلخ را طرح می‌سازد که ما تا به کی و تا به کجا همچنان می‌توانیم به این شیوه‌ی زندگی خودمحورانه، آزمندانه، مسئولیت‌ناشناسانه و نابخردانه ادامه دهیم؟
نگاه کنید به شیرهای دریایی دربند … به فُک‌های مرده‌ای که از فاجعه‌ای بزرگ در اقیانوس‌ها خبر می‌دهند!
راستی وقتی شرایط در سواحل آلاسکا و بریتیش کلمبیا در کانادا اینگونه است؛ دیگر چه انتظاری از خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی داریم؟
باور کنید آنهایی که از بالا به ما می‌نگرند و ما را می‌پایند … سخت دچار شگفتی شده‌اند از نحوه‌ی فرجام مدیریت اشرف مخلوقات بر خویشتن خویش!
– برای مطالعه بیشتر و ریختن اشک افزون تر!
When The Mermaids Cry: The Great Plastic Tide
A planet poisoned by plastic
Claims island of plastic waste twice the size of Texas is floating in the Pacific are false
(0)مخالف
(0)
نمونه هايي از اين دست را ميتوانيم در تالابهاي شمال كشور به وفور مشاهده كنيم.
بله در همین وبلاگ به تالاب های بوجاق، انزلی و سواحل نوشهر در شمال و نیز شادگان و سواحل بوشهر و بندرعباس در جنوب پرداخته ام.
درود ...
آره مرسی! این آخرین تصاویر را خودم از نزدیک دیدم. همینه!
خب فکر کنم اینجا فیلیپین باشه نه اندونزی مهدی جان!
هر چند وضع فیلیپین و هند و اندونزی زیاد از این نظر با هم فرق نداره!
درود ...
به امید روزی که خداوند برای آفریدن انسانها به کیفیت توجه بیشتری کند :(((((
پاسخ:
چه دعای خوبی کردی مینا خانم ... چه دعای خوبی ...
درود.
متأسفانه انباشت و پخش زباله! در حاشیه اکثر مناطق شهری و روستائی مان مشاهده می شود. زمانیکه پسماندهای خطرناک پزشکی هم به همراه زباله های خانگی در طبیعت رها شوند، بحران زباله فاجعه آمیزتر می شود. نمونه هایی از این نابخردی ها را می توان در جنگل های زاگرس مشاهده کرد که چگونه با مکان یابی غلط و انباشت زباله های بیمارستانی و خانگی در بالا دست منابع آبی و اراضی کشاورزی، زندگی و سلامت مردم به بازی گرفته شده است؛http://www.tabiatbakhtiari.com/archives/1426
خدای من ...
انسان ؟ اشرف مخلوقات ؟
با سپاس از شما
شرم باد بر ما انسانها .
نمي دونم چگونه مي توانيم نام خود را اشرف مخلوقات بگذاريم !
پاسخ:
پرسش خوبی است ... چگونه می توانیم؟ چگونه ...
درود.
درود بر هومان و مسعود عزیز ...
گزارش تصویری هومان خواندنی است ...
سلام بر یاور دیرین محیط زیست . لطفا به وبلاگ بنده سر بزنید . مدتهاست سعی میکنم کاغذهای یک رو سفید شرکتمان را به مصرف برسانیم اما با اشکال تراشی حراست مواجه شدیم که اجاره خروج نمیدهد به دلیل اینکه شاید مطالب مهمی در این کاغذها درج شده باشد . آیا راه حلی برای این مساله دارید ؟
ممنونم
صحنه ها چه دلخراش است.
فعلاَ فقط می توانم سکوت کنم!
برای شما که این صحنه ها باید تکراری باشد خانم عیدی وند! نه؟
به مارال: ظاهراً نشانی وبلاگ تان را اشتباه درج کرده و یا آن را پاک کرده اید! نکرده اید؟
نه. اون روز با موبایل به اینترنت وصل بودم و تصاویر خوب نمی آمد و درست ندیدم. امروز درست دیدمشون.
اشکم در اومد بخدا همراه با عذاب وجدان! به این فکر می کنم که نقش بنده در ایجاد این صحنه های دلخراش چقدر است! فکر می کنید چقدر است؟
"You take a few seconds to down a bottle of water, and the container is going to take something like Eight hundred years to degrade" says Raphael Seeck, aka "The Bottle Guy," and a distributor for Seychelle Water Filtration. "That's crazy when you think about it."
شرمنده سیمین خانم ... اما بی شک نقش شما از نقش من در ایجاد آلودگی های دریایی خیلی بیشتره! منتها من موضوع را سربسته پیش خودمان محفوظ می دارم! چون می دونم از این وضع راضی نیستید و بیشینه تلاش تان را هم دارید می کنید تا بلکه روند معکوس شود ...
درود.
از اینکه اینقدر سربسته و محفوظ !!! می دارید ممنونم!
خواهش می کنم ... من کلن خراب رفیق و آخر مرام و بن بست معرفتم!
مشخصه...
خصوصاَ در دلداری دادن به افرادی که عذاب وجدان دارند خیلی تخصص دارید!!!
کسب و کار من تخصص در دلداری دادن به آدم هایی است که از عذاب وجدان، شب را بدون خواب به صبح می رسانند!
ممنون که واقعیت ها را می بینید و قدر می شناسید@!!@!
ولی در مورد "معکوس کردن روند" حرفتان جالب بود می دونید چرا؟
چون یک پروژه تحقیقاتی داریم به نام "تبدیل ضایعات پلیمری به نفتا! یعنی همان روند معکوس!
نکنه علم غیب دارید!
بهمنی ها را هرگز دست کم نگیر فرزندم!
وااااااااااااااای خیلی وحشتناکه
متاسفم برای آنها که این همه زشتی و کثیفی را در جوار خود پذیرفته اند و دم نمیزنند
وقتی بیماریهای انگلی ناشی از همین زباله ها دامانشان را گرفت حاضرند چندین برابر هزینه برای سلامتیشان صرف کنند
واقعن چرا به داشته هایمان بها نمیدهیم و چرا درمان را به پیشگیری ترجیح میدهیم؟
و این مشکل دیگر ربطی به یک ملت و دولت ندارد سهیلا خانم!
انگار یک جای خلقت این جانور دوپا، دچار موتاسیون شده! نه؟
همیشه به این جمله اعتقاد داشته و دارم
از ماست که بر ماست
حرف ندارد این جمله ...
درود.