نامش جواد نجفی است؛ یکی از هزاران سلحشور سختکوش اما گمنام محیط زیست ایران که در دامن پدر و مادری طبیعتدوست رشد یافته و همچون والدین فرزانهاش، عاشقانه زیستمندان طبیعت وطنش را دوست دارد. جواد، چندی پیش بره میشی را یافت که متأسفانه مادرش را به تیر شکارچیان از دست داده بود … او، آن نوزاد یتیم را به تبعیت از سلوک پدرش که یک محیط بان بود، به منزل آورد تا همچون گذشته، مادرش در حق فرزند جدید خانواده هم مادری کند. جواد خودش میگوید که گاه در کودکی، به آن همه توجه مادر به این یتیمهای بی مادر حسودی میکردم!
و البته آشکار است که چنان عشقی، باید هم که چنین سجادهی عاشقانهای در پیشگاه پروردگار مهربان بیافریند …
و نگارنده همچنان در شگفت است که چگونه گروهی از هموطنان همچنان خود را با افتخار شکارچی مینامند و حرمت این عشق را به جا نمیآورند؟
و چگونه آنها میتوانند در کنار لاشهی خونآلود شکارشان باغرور و رضایت به دوربین لبخند زده و عکس یادگاری بگیرند؟
به قول شاعرهی فرزانهی معاصر – بانو خاطره حجازی – آنها چگونه این زیباترین چشمهای عالم را نمیبینند و به سویش سرب داغ پرتاب میکنند …
باشد که همه باورکنیم:
فرزند، فرزند است و همیشه معصوم … و مادر، مادر است و همیشه امنترین پناهگاه عالم …
سجاده و چادر نماز و راز و نیاز مادرها
همه ماها یه همچین چیزی رو گوشه ذهنمون داریم
خدا مادرهای فداکار این اب و حاک رو همیشه حفظ کنه
چقدر این عکس زیباست
بی عشق دلم جز گرهی کور چه بود؟
دل چشم نمی گشود اگر عشق نبود
زیبایی در زیبایی چه ملغمه ی شورانگیزی
سلام
و نگارنده همچنان در شگفت است که چگونه گروهی از هموطنان همچنان خود را با افتخار شکارچی مینامند و حرمت این عشق را به جا نمیآورند؟
وقتی استاد محمد رضا شجریان از درج تصاویر شکار رفتن خودش در کتاب ها گلایه ای نمی کند و دوستدارانش آن را از افتخارات ایشان می دانند چه انتظاری از مردم عادی باید داشت مهندس ؟؟؟
ربات گوزن نما، کمک به دستگیری شکارچیان غیرقانونی
http://narenji.ir/16711-%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%DA%AF%D9%88%D8%B2%D9%86-%D9%86%D9%85%D8%A7-%DA%A9%D9%85%DA%A9-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DA%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%BA%DB%8C%D8%B1%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86%DB%8C
سلام با مطلبی باعنوان (( هنوز جنجال شوالیه تان در ذهنمان هست )) درخدمتم
درود
درود بر این شیر زن وبر این خانواده وشرم باد بر آنان که با طبیعت نا مهربانند
سلام جناب مهندس.بسیار زیباست.فقط حیف که شکارچیان متعصب بی منطق اصلا سری به سایت های محیط زیست نمی زنند تا احیانا تغییری در آنها ایجاد شود.
درود بر محمد درویش عزیز
نظامی گنجوی زیبا ترین توصیف از این موجود را ارائه کرده است. وقتی صیاد عرب قصد کشتن آهوبچه را کرد مجنون به صیاد چنین گفت:
بی جان چه کنی رمیده ای را؟
جانیست هر آفریدهای را
دل چون دهدت که بر ستیزی؟
خون دو سه بیگنه بریزی
چشمش نه به چشم یار ماند؟
رویش نه به نوبهار ماند؟
بگذار به حق چشم یارش
بنواز به باد نوبهارش
گردن مزنش که بیوفا نیست
در گردن او رسن روا نیست
آن گردن طوق بند آزاد
افسوس بود به تیغ پولاد
وان چشم سیاه سرمه سوده
در خاک خطا بود غنوده
وان سینه که رشک سیم نابست
نه در خور آتش و کبابست
وان ساده سرین نازپرورد
دانی که به زخم نیست در خورد
وان نافه که مشک ناب دارد
خون ریختنش چه آب دارد
وان پای لطیف خیزرانی
درخورد شکنجه نیست دانی
وان پشت که بار کس نسنجد
بر پشت زمین زنی برنجد
آن کس که نه آدمی است گرگ است
آهو کشی آهوئی بزرگست
امروز عاقلانی داریم که بیرحم تر گرگند. افتخارشان کشتن این نازپرورد لطیف زیباست. ای کاش همه مجنون بودیم.!
درود جناب مهندس درویش ، نوشته و عکس تکان دهنده و البته زیبایی بود و هست ای کاش مسئولین همت بیشتری به کار بگیرند و فکری به حال زیست بوم ایران کنند تا بیش از پیش شاهد بی مهریها نسبت به زیست بوم کشور عزیزمان نباشیم . . .
یاد سرود زیبای زنده یاد استاد فریدون مشیری افتادم ( من نمی دانم که چرا انسان – تا این حد – با خوبی بیگانه ست )
اما هستند کسانی که خوبی را از یاد نبرده اند چون این مادر و فرزند و هزاران مادر و فرزند دیگر ……
—–
اما استاد گرامی آقای درویش می توان برخی واژه ها را هم درست تر به کار برد برای نمونه به جای واژه “شاعره” می توان گفت سرایشگر یا همان شاعر را به کار برد ما که در زبان فارسی چونان عربی دیگر با مذکر و مونث بدین گونه سر و کار نداریم ….
شاد و تندرست باشید
بسیار زیبا و تاثیر گذار بود .مانند همیشه. خدا قوت و همواره سبز و پایدار باشید.
درود.
آقای درویش نظرتان درباره علت تنگی نفس مردم خوزستان چیست؟
آیا ممکن است ویروس یا باکتریی جدید به وجود آمده باشد شبیه به آنچه که سالهای پیش با عنوان سندرم خلیج فارس (MERS) شناخته شد اما با درجه خطر کمتر که در هوا یا خاک زیست میکند ؟ ( خیلی حالت فرضیه تکاملی به خودش گرفت اما به هر حال)
یا آیا همان عوامل قدیمی در خوزستان که همانا صنایع هستند به طور کامل در این موضوع دخیل هستند؟
چقدر دلم برای وبلاگ مهار بیایان زایی و دلنوشته ها تنگ شده بود.
این خبرآنلاین بدجنس! بدجوری رقیب این دوتا شده است.
ولی مهار بیابان زایی و دلنوشته ها چیز دیگری ست!
توجهتان به این دو بچه کمتر شده ها!
این عکس بالا بی نظیره!
عاشق دوتاشون هستم! مادر و بره میش!
درود بر درویش عزیز، وظیفه خطیری بعهده گرفتید!
مطمئناً به خوبی از پس آن بر می آئید و آموزه های زیست محیطی
را این بار با قدرت فراوان در بین اقشار مختلف مردم
با کمک تشکل های مردمی گسترش
خواهید داد و دردهای
طبیعت ایران را کاهش خواهید داد!
همیشه پیروز و سربلند باشید! مخصوصا این شکلی
نوشتم! برای اینکه یک شکل ظاهری قشنگی پیدا کنه!
دلنوشته است دیگه! هر جور بخوهیم می نویسیم! شب شیک 🙂
چرا شما مبلاگ نویس ها در مقابل ان مجوز کاپیتولاسیونی شکار مهر سکوت بر لبانتان زدید انجمن حمایت از حیوانات یک اعتراضیه به خانم ابتکار داد جوابی نیامد الان یک ماه است که مرتب اعضای انجمن در مازندران خبر میدهند که خلاف قانون دارند پرنده های مهاجر را کشتار میکنند قاچاق می کنند اما ما هرچه با دکتر کیخا جلسه گذاشتیم هنوز به نتیجه نرسیدیم ما فقط کمتر از ۱۰ درصد جانور داریم چه توجیهی برای مجوز شکار می ماند به ان میگویند شکار پایدار؟؟؟!!!!
سلام جناب مهندس.خیلی وقته مطلب تازه ای تو وبلاگ نیست.مشکلی که نیست انشاالله؟
آفرین به تمام کسانی که سفره گسترده ی زمین را فقط از آن خود نمی دانند و همه روزی خوران را دور آن می نشانند
آقا حسین من از طرفداران استاد شجریان هستم ۲۵ سال آثارشون رو گوش کردم.از زندگی خصوصی استاد هم اونقدر میدونم که اون اهل شکار نیست و یکی از تفریحاتشون ماهیگیریه اونم برای گردش و تفریح و خوندن آواز تو طبیعت و … نه برای کشتن و شکار و خوردن و فروختن
من تا حالا نشنیدم کسی به شکاررفتن شجریان افتخار کنه
ماهیگیری حرفه ای یه ورزش و فنون مختلفی داره شجریان مثل بیشتر کارایی که میکنه و تو اون کار حرفه ای میشه
از افراد حرفه ای و اساتید ماهیگیریه
کسایی که برای تفریح و رو اصول ماهیگیری میکنن بعد از صید بلافاصله ماهی رو آزاد میکنن
در ضمن کسی که تمام عمرش رو تو هنر و آواز و حافظ و قرآن و سعدی و عرفان و مولانا و …. بوده هیچ وقت نمیتونه یه شکارچی بیرحم باشه
سلام استاد بزرگوار از خوندن وبتون لذت بردم
واما این عکس…
نمیدونم چرا با اولین نگاهم به این عکس بی اختیار گفتم :
السلام علیک یا شمس الشموس یا علی ابن موسی الرضا …!
+ با اجازتون سیوش کردم.