وجدان آقای مسئول: یک حالی به مردم بدهید!
حسین آخانی
🔹 این روزها که به شهر نگاه می‌کنم، در میان همه نومیدیها و سختی‌ها، امیدم نه تنها رنگ نباخته که بیش از همیشه امیدوارم. دو شب گذشته که از بلوار کشاورز می‌گذشتم، دختر جوانی را دیدم که سوار بر دوچرخه بیدود رکاب می‌زد. وسط بلوار پسر جوان دیگری را دیدم. جلوتر که رفتم نفر بعدی و بعدی.
🔹 بعد از برداشتن پل گیشا، ناچار باید از پل عابر دوچرخه‌ام را بالا ببرم. درست هر باری که عبور کردم به دوچرخه سوارانی برخوردم که دارند مثل من دوچرخه‌اشان را با سختی از پله‌ها بالا و پایین می‌برند. دیدن این صحنه‌ها یعنی اینکه همه تلاش‌هایی که این سالها برای دوچرخه شد، دارد به یک حرکت عمومی منجر می‌شود.
🔹 مردم ما به درجه‌ای از شعور رسیده‌اند، که می‌دانند که برای مبارزه با تحریم، نجات اقتصاد فاسد و رانتی نفتی، مقابله با سکته‌های قلبی، مبارزه با کبدهای چرب، آب کردن چربی‌های شکم هیکل‌های زشت و بیقواره و مبارزه با خشونت و بد اخلاقی باید رکاب بزنند.
🔹 این جمله من را فقط دوچرخه سوراران می فهمند. وقتی لذت مزه دوچرخه سواری را چشیدی، دیگر سوار ماشین شدن برات عذاب آور می‌شود. اینقدر تنبل و عجول می‌شی، که دلت می‌خواهد هر جایی را با دوچرخه بروی. دیگر از انتظار در ترافیک و فشار در اتوبوس خبری نیست و تحمل قیافه‌های عبوس و طلبکار بعضی رانندگان تاکسی را نداری. اسید معده‌ات ترشح نمی‌شود.
🔹 لخ والسا برنده جایزه صلح نوبل و رئیس جمهور سابق لهستان می گوید: اگر آدمها تنبل نبودند دوچرخه را اختراع نمی‌کردند. در این شهر بی در و پیکر و بی نظم، تنها دوچرخه است که به شما نظم می‌دهد، حال می‌دهد، انرژی می‌دهد و شما را جدا می‌کند از خیل آدم‌هایی که بی هدف اینور و آنور می‌روند. شما سوار دوچرخه حس می‌کنی هدف داری، می‌خواهی بری خونه، بری سر کار، نه اصلا می‌خواهی بری از زندگیت لذت ببری، سرت در گوشی نباشد، از زندگی کیف می‌کنی. دوچرخه سوار برای هر رکابش از نیروی بدنش و برای حفظ تعادلش از بیداری مغزش بهره می‌برد.
🔴 و اما جناب وجدان آقای مسئول محترم، آقایان مشاور، دوستان، فرزندان و همسران جناب عالیان مسئول!
✅ لطفا شما به کمک مسئولین بشتابید تا وجدانشان بیدار شود. ببینند که در این شرایط سخت که تحریم‌های ظالمانه امان از مردم بریده است، گرانی آنها را کلافه کرده است، گرما داغشون کرده، شما بیاید یک حالکی به مردم بدهید. شما که هر وقت تصمیم گرفتید، حال این مردم را گرفتید، یکبار بهشون حال بدهید، به خدا مشکلی پیش نمی‌آید.
✅ نمی‌خواهید کار بزرگی کنید، فقط تعرفه گمرگی وسائل دوچرخه سواری را بردارید، دوچرخه کالای لوکس نیست. اصلا بگویید مردم بیایند کارخانه دوچرخه راه بیاندازند. شما که در این کشور الا ماشالله به انواع و اقسام بابکیان راست و چپ محبت داشتید، الا ماشالله به همه دوستان انواع و اقسام وامها و زمین و معدن و برج و مال و حال دادید، بیایید یک بار هم به کسانی لطف کنید که کارشان صنعت دوچرخه و بخصوص دوچرخه‌های باطری دار است. باور کنید شاید در کنار همه خرابکاری‌هاتان این یکی آخر مسئولیت تان کمکتان کند تا نام نیکی از شما به یادگار بماند. همین!
🔻 لطفا در صورت مناسب دیدن این مطلب، با باز نشر آن و دعوت دوستان خود به پیوستن به کانال «دغدغه های محیط زیستی و دانشگاهی (حسین آخانی)»، ما را در آگاهی رسانی مستند و علمی همراهی کنید. https://t.me/environ_concerns