♦️حیوان‌آزاری، مقدمه انسان‌آزاری است!♦️
🇮🇷: @darvishnameh
۱️⃣ حال و روزِ آدم‌های یک شهر را می‌توان از روزگارِ سگ‌ها، گربه‌ها و پرندگان در آن شهر دریافت. اگر شمارِ سگ‌ها و گربه‌های مجروح، معلول و آسیب‌دیده در خیابان‌ها زیاد به چشم می‌آیند؛ اگر تفریح کودکان شهر، سنگ‌پرانی به سگ‌ها و لگدزدن به گربه‌ها و نشانه‌رفتن با تیرکمان به سمت پرنده‌هاست؛ شکی نیست که ریسک سرمایه‌گذاری در چنین جامعه‌ای بالا، نزاع‌های خیابانی رو به افزایش و بزهکاری‌های اجتماعی، تجاوز و اسیدپاشی بسیار محتمل است.
۲️⃣ یادمان باشد: جامعه‌ای که در آن پست‌ترین رفتارهای آدم‌ها با صفت‌هایی حیوانی توصیف می‌شود، هرگز در مسیر پایداری، نشاط و کاهش خشونت حرکت نمی‌کند. ضمن دعوت به دقت در گفتگوی تاریخی #سهراب_سپهری و #احمد_شاملو، بیاییم از امروز عهد بربندیم که دیگر نخواهیم گفت: الاغ نفهم، کفتار پیر، کرکس لاشخور، روباه مکار، سگ نجس، گربه‌صفت، خرس گنده، خفاش شب، جغد شوم، مرغ‌مغز، گراز زیانکار و …
۳️⃣ مهربانی با حیوانات به معنی اهلی‌کردنِ آنها نیست! آنهایی که با غذادادنِ افراطی به پرندگان و روباه و دیگر وحوش، ترس‌شان را از جامعه انسانی می‌ریزند، مقدمه آسیب‌پذیری و مرگ‌ِ آن وحوش را تسریع کرده‌اند. به رفتار طبیعی حیوانات احترام نهیم، گربه‌ای که دچار چاقی و کم‌تحرکی شده، چگونه انتظار داریم تا جمعیت جوندگان در شهر را کنترل کند؟ حتی مهربانی افراطی و بدون شرط به فرزند هم او را بی‌انگیزه برای کسب دانش و مهارت کرده و درنهایت به سربارِ جامعه بدل می‌سازد. به قول مولانا: “آب کم‌جو، تشنگی آور به دست؛ تا بجوشد آبت از بالا و پست”. حیوانات حرمت می‌خواهند و اجازه زیستن به طبیعی‌ترین و آزادانه‌ترین شکل ممکن. اگر با حیوانی مجروح، بیمار، تشنه و یا ضعیف مواجه شدیم، وظیفه انسانی ما، تیمار ایشان تا بهبودی و رهاسازی آنهاست.
۴️⃣ خلاصه اینکه در سرزمینی که گیاهان و جانورانش از حقِ زیستن و حرمت حیات برخوردار نباشند و به بهانه تفریح، #سنگسار یا گلوله‌باران شوند، راز و نیازِ مردمانش به آسمان نمی‌رسد. “جهان چون خط و خال و چشم و ابروست ؛ که هرچیزی به جای خویش نیکوست.”
#قانون_منع_حیوان_آزاری_را_تصویب_کنید
#نه_به_حیوان_آزاری🚫
https://instagram.com/p/Bzq6B8TFVHX/?igshid=2qe1l79tzfdj