🔻چرا غرب چرنوبیل را رها نمیکند؟!🔻
ستون #قلم_سبز
#روزنامه_شرق
۲۵شهریور ۱۳۹۸
#محمد_درویش
🇮🇷: @darvishnameh
✍ بنا به گفته وزیر محیطزیست ژاپن، گردانندگان نیروگاه هستهای تخریب شده دایچی/فوکوشیما در نظر دارند تا مقدار فراوانی از آب آلوده به رادیواکتیو را از این نیروگاه مستقیما به اقیانوس آرام وارد کنند- حرکتی که ماهیگیران محلی را خشمگین کرده است. بیش از یک میلیون تُن از آب آلوده از رخداد سال ۲۰۱۱ تاکنون در این نیروگاه ذخیره شده. تِپکو-شرکت نیروی برق توکیو- با آلودگی آبهای زیرزمینی در نتیجه مخلوطشدن با آب مورد استفاده برای جلوگیری از ذوب شدن هستههای سه رآکتور آسیبدیده درگیر است. تپکو تلاش کرده تا مقدار زیادی از ایزوتوپهای پرتوزا را از آب خارج کند، اما تکنولوژی لازم برای دفع تریتیوم- یک ایزوتوپ پرتوزا از هیدروژن- از آب وجود ندارد. نیروگاههای هستهای ساحلی بهطور معمول آب حاوی تریتیوم را به اقیانوس سرازیر میکنند. این به مقدار ناچیزی در طبیعت رخ میدهد. تپکو سال گذشته اعتراف کرده که آب موجود در تانکرها هنوز حاوی آلایندههایی علاوه بر تریتیوم هست. در حال حاضر بیش از یک میلیون تن از آب آلوده در حدود ۱۰۰۰ تانکر در فوکوشیما ذخیره شده، اما این نیروگاه هشدار داده که حجم تانکرهای موجود تنها تا سال ۲۰۲۲ ظرفیت نگهداری آب را دارد. یوشییاکی هارادا، وزیر محیطزیست ژاپن میگوید که «تنها گزینه آن است که آب را به دریا ریخت و آن را رقیق کرد.
تصمیم برای چگونگی دفع آب آلوده تا زمانی که دولت گزارشی از گروه متخصصان در این زمینه را دریافت نکند، گرفته نخواهد شد. گزینههای دیگر شامل تبخیر مایع یا ذخیره آن در خشکی برای مدتی طولانیتر است. هارادا از مقدار آبی که نیاز به سرازیر کردن آن به دریاست، نگفته.
اخیرا یک بررسی پژوهشی از هیروشی میانو، مدیر کمیته بررسی تعطیل کردن دایچی/فوکوشیما در انجمن انرژی هستهای ژاپن، گفته که تخلیه آب تصفیه شده پس از رقیق شدن بهمنظور کاهش مواد رادیواکتیو به میزانی که مطابق با استانداردهای ایمنی نیروگاه باشد، میتواند ۱۷ سال بهطول بیانجامد.
هر تصمیمی برای دفع آب آلوده به دریا خشم ماهیگیران محلی را که در طی ۸سال گذشته به بازسازی صنعت خود پرداختهاند، برخواهد انگیخت.
کره جنوبی نیز که در نزدیکی قرار دارد، نگرانی خود را از تأثیر احتمالی اینکار بر اعتبار خوراکهای دریایی خود ابراز کرده. ماه گذشته سئول یک مقام ارشد سفارت ژاپن را برای توضیح درمورد چگونگی رفتار با آب آلوده نیروگاه دایچی فوکوشیما، احضار کرد. کدورت بین این دو کشور پیشتر بهدلیل اختلافی که بر سر پرداخت غرامت به کرهایهایی که در دوران جنگ جهانی دوم به کار اجباری در کارخانههای ژاپن وادار شده بودند، افزایش یافته بود.
دولت ژاپن ۳۴.۵میلیارد یِن برای ساخت یک دیوار یخی زیرزمینی بهمنظور جلوگیری از رسیدن آبهای زیرزمینی به سه رآکتور آسیبدیده خرج کرده. ژاپن، از آنجا که توکیو تابستان آینده میزبان بازیهای المپیک و پاراالمپیک خواهد بود، باز درمورد آب آلوده تحت فشار قرار گرفته. شش سال پیش در جریان رقابت برای میزبانی بازیهای المپیک، شینزو آبه، نخستوزیر ژاپن به جامعه جهانی تضمین داد که شرایط تحت کنترل است.
🔻خواننده عزیز روزنامه شرق!
بیش از ۸سال از حادثه سونامی ژاپن و انفجار نیروگاه اتمی فوکوشیما میگذرد؛ این حادثه در کشوری رخ داده که در زلزلههای ۸ریشتری هم تلفات نمیدهد؛ غول تکنولوژی، اراده و دقت بوده و از منظر پایبندی به اصول اخلاقی زبانزد است. ژاپنیها در این مدت بیش از ۲۰۰میلیارد ین هزینه کردهاند تا خطرات را کنترل کنند و شگفتا که موفق نبودهاند. وقتی ابرقدرتِ فناورانه جهان توانایی مدیریت بحران در دایچی را ندارد و هنوز خیلیها نگران قول نخستوزیر درباره المپیک سال آینده هستند، چگونه همچنان درباره خیانتهای شوروی در ماجرای چرنوبیل داستانسرایی میشود که البته یک صدم توان علمی ژاپنیها را هم نداشتند؟ من فکر میکنم اگر دایچی به جای فوکوشیما در سواحل کرهشمالی بود تاکنون آنقدر در موردش سریال و فیلم سینمایی ساخته شده بود که همهی مردم جهان یکصدا خواهان پایاندادن به استحصال اورانیوم برای تولید انرژی میشدند. افسوس که کیفیت مدیریت دنیا را قبل از دانایی، رقابتهای منطقهای، ثروت و قدرت تعیین میکند!
#فاجعه_فوکوشیما
#ژاپن
#چرنوبیل
#انرژی_اتمی
http://sharghdaily.ir/fa/Main/Detail/239007/چرا-غرب-چرنوبیل-را-رها-نمیکند؟