شنبه‌ی گذشته – 24 اسفند  – در دومین بخش از ویژه‌برنامه‌ای که به بحث در مورد چالش‌های مدیریت و حفاظت از عرصه‌های منابع طبیعی کشور در شبکه 4 سیما اختصاص داشت، یک نکته بیش از هر چیز نمود یافت! زمانی که آقای دکتر عباس رجایی، نماینده مردم اراک و رییس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی – به عنوان طراح و مدافع «طرح افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی» در مورد جزییات و ویژگی‌های مثبت طرح سخن می‌گفت و با مخالفت صریح دکتر محمّد باقر صدوق به عنوان نماینده سازمان حفاظت محیط زیست کشور و دکتر علی اوسط منتظری (معاون امور جنگل سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری) به عنوان نماینده دستگاه متولی منابع طبیعی کشور روبرو شد؛ مجری برنامه نظر رییس کمیسیون را مجدداً جویا شد. آقای رجایی هم به سادگی و خونسردی فرمودند: به هر حال طبیعی است که هر طرحی دارای موافق و مخالف باشد! اما مجری برنامه سخن ایشان را قطع کرد و با تعجب پرسید: اما این دو نفر نمایندگان رسمی این حوزه در دولت هستند و نه دو کارشناس معمولی! وضعیت هنگامی وخیم‌تر شد که کاظم نصرتی نصرآبادی به عنوان رییس جامعه جنگلداری کشور هم وارد گود شده و آشکارا به مخالفت با این طرح اعلام موضع کرد. حتی دکتر صدوق از این هم فراتر رفت و بار دیگر تأکید کرد که به این طرح باید «طرح غارت ملی» گفت نه افزایش بهره‌وری!
    در اینجا بود که دکتر رجایی برگ برنده‌ی خود را رو کرد و خطاب به دکتر منتظری گفت: من تعجب می‌کنم که چگونه مقام بالادست شما – آقای دکتر فرود شریفی – با این طرح موافقت کرده و در جلسات کمیسیون مربوطه هم شرکت داشته‌اند و حالا شما به عنوان نماینده‌ی رسمی همان نهاد با این طرح مخالفت می‌کنید؟!

    منتظری هم که معلوم بود انتظار چنین عکس‌العملی را نداشته است، با دستپاچگی عنوان داشت که چنین نیست و آقای فرود شریفی هم با این طرح مخالف هستند! به هر حال تا این لحظه هنوز سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور هیچ کوشش جدی برای شفاف‌سازی در این مورد انجام نداده و هیچ بیانیه‌ی رسمی را منتشر نکرده است. واقعیت تلخی که بیش از آن که عدم مسئولیت یا بی تفاوتی سازمان را نشان دهد، به بی‌تفاوتی و خنثی‌بودن عکس‌العمل طرفداران محیط زیست و حامیان منابع طبیعی کشور در تشکل‌های مردم‌نهاد باز‌می‌گردد و در این میان البته سکوت و عدم پیگیری رسانه‌های گروهی و سه خبرگزاری سبز کشور نشان می‌دهد که هنوز فاصله‌ی بسیاری با آنچه که باید باشیم داریم و هر آنچه که در محیط زیست وطن بر سرمان می‌آید، دقیقاً حق‌مان است.

    به هر حال، فردا صبح – حدود 10:30 روز سه شنبه 27 اسفند – این موضوع توسط گردانندگان رادیو تجارت نیز مورد بررسی و مداقه جدی‌تر قرار می‌گیرد، هرچند احتمالاً ماجراهای تکراری شب و عید و هیاهوهای انتخابات ریاست جمهوری مجالی برای توجه به مسایل بی‌اهمیتی چون تاراج منابع طبیعی به علاقه‌مندان این حوزه و مسئولان تشکل‌های مردم‌نهاد مرتبط نخواهد داد!

    در همین باره:
    نظرات مشروح نگارنده در باره این طرح

    مؤخره:
    ذکر این نکته ضروری است که این طرح 16 ماده دارد که اتفاقاً برخی از مواد آن مورد نظر و موافقت اغلب کارشناسان دلسوز این حوزه است، به ویژه آنجا که بر مهمترین نقطه ضعف بخش کشاورزی یعنی دانش کاربران و ذینفعان آن اشاره کرده و خواستار ارتقاء آن شده است. همچنین بحث انحلال سازمان ترویج، آموزش و تحقیقات کشاورزی و انتقال آن به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (ماده 10) یکی از مهم‌ترین ارکان این طرح است که با سکوت حیرت‌انگیز همه روبرو شده است! به هر حال به باور نگارنده، مواد 2 ، 6 و 9 این طرح در شمار پیشنهادهای سازنده قابل دفاع هستند. هر چند ماده 8 این طرح حقیقتاً مصیبت‌بار است!