حتماً در خبرها خوانده‌ايد و يا بعضاً تصاوير و فيلم‌هاي مربوط به شور و شعف كم‌نظير اصفهاني‌هاي عزيز ديار زنده‌رود را ديده‌ايد كه چگونه به جشن و پايكوبي پرداخته و تا پاسي از شب در كنار زاينده‌رود دوباره خيس نشسته‌اند و اين رخداد تر را در دفترچه‌ي خاطرات‌شان جاودان ساختند.
خوشحالي هم دارد. چه اگر زاينده‌رود را از اصفهان كسر كنيم، يعني طراوت و نشاط و بركت را از اين ديار تمدن‌ساز حذف كرده‌ايم.
امّا در پس اين شادماني، نبايد فراموش كنيم: زماني بود كه مجموع حجم سالانه‌ي آب اين رودخانه به 800 ميليون متر مكعب هم نمي‌رسيد، امّا اصفهاني‌هاي خوش ذوق كمتر به ياد مي‌آوردند خشكي زاينده‌رود و فوتبال بازي كردن در زير پل خواجو را.
امروز اما به شهادت آمارهاي وزارت نيرو، اين رقم از 1500 ميليون متر مكعب در سال هم گذشته است (به ميمنت طرح‌هاي انتقال آب) و قرار است تا سال آينده 250 ميليون متر مكعب ديگر هم با افتتاح تونل سوم كوهرنگ به اين رقم اضافه شود! پس چرا بايد دوره‌هاي آب نديدن سي و سه پل آنقدر طولاني‌تر و پرشمارتر شود؟!
در باره‌ي اين چرا؟ گفتگويي را با خبرگزاري ايلنا انجام داده‌ام كه مي‌توانيد اينجا آن را بخوانيد.
مصاحبه شما را با ایلنا خوندم نکته تازه ای بود که نم یدونستم . خب اگر واقعا برای کشاورزی این آب استفاده میشه چطور این موضوع به خشکسالی و بی آبی نسبت داده میشه ؟
درود بر رگبار عزیز. همه ماجرا در همین نکته نهفته است دیگر! ما عادت کرده ایم تا توپ را همواره در زمین حریف انداخته و برای خود وقت بخریم. غافل از اینکه وقت همه ما محدود است و سرانجام زمان پایان بازی فراخواهد رسید.
به نظر می رسد بهره برداری های مدیران زرنگ اصفهانی از خشکی زنده رود کامل شده(سهم اعتبارات خشکسالی ؛ معرفی استان همجوار به عنوان مقصر ؛ سرپوش گذاشتن بر سو, مدیریت ها و … )
نه! من به این زرنگی نمی گویم رفیق. حاصل آن همه فعالیت زرنگانه! شده است وضعیت کنونی و تشدید ناپایداری سرزمین زنده رود. چه کسی به چنین حاصلی می تواند افتخار کند؟!
vaghan hamine,alan esfahan hamun esfahane basafast,vaghan aalie,kash hamishe baz bashe,harshab kenare aab por az adame,vaghan khoshhalim hame