آنهایی که دیروز و امروز به بنای مجلل برج میلاد رفتند تا در یکی از ده‌ها – و شاید صدها … و بلکه هزاران – همایشی شرکت کنند که به صورتی همزمان در تالارهای تودرتوی میلاد برگزار می‌شد، حتماً با نگارنده هم‌نظر هستند که عجب غلطی کردند که عمرشان را اینگونه هدر دادند!
ماجراهای دیروز را می‌توانید از زبان امیرسررشته‌داری عزیز بخوانید؛ ماجراهای امروز را هم شاید حسین عبیری گلپایگانی یا یاسر انصاری به زودی روایت کنند!
اما همین قدر برایتان بگویم که تقریباً از 4 ماه پیش از سوی دبیرخانه‌ی «همایش ملّی نقش پارک‌های فناوری مجازی در توسعه پایدار با رویکرد حفاظت محیط زیست»، با نگارنده مکاتبه و گفتگو شد تا در این همایش، به عنوان مهمانی ویژه!! شرکتی فعال داشته باشم. بارها هم تأکید شد که حتماً شرکت کنم! چون ممکن است برنامه‌های‌شان به هم بخورد! سپس اعلام شد که به دلیل مسافرت جناب شهردار در آذرماه، همایش سه ماه به عقب افتاد!! هرچند که سفر جناب شهردار به کپنهاگ یک هفته هم طول نکشید! کشید؟ (جل الخالق!) …
خلاصه باز تماس گرفتند که تاریخ قطعی همایش 4 اسفند ماه است و لطفاً اگر حتماً می‌آیید، اطلاع دهید تا برایتان دعوت نامه ارسال شود و برنامه‌های ما به هم نخورد! چون در این همایش باید فعالانه شرکت کرد و در پایان هم از سوی یونسکو و دانشگاه شهید بهشتی تهران گواهی‌نامه‌ی رسمی به شرکت‌کنندگان اهدا خواهد شد!
خلاصه این که از شما چه پنهان تحریک شده بودیم ببینیم آقای دکتر متصدی (رییس کمیته علمی همایش) و دوستان‌شان در مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران چه برنامه‌ی شگفت‌انگیزی را تدارک دیده‌اند!
اما امروز صبح به اتقاق یاسر و علی و حسین هر چه بیشتر گشتیم، دریغ از یک نفر که در آن بلبشوی برج میلاد پاسخگوی ما باشد که این همایش کجا برگزار می‌شود، چگونه باید در آن ثبت نام کرد؟ مسئولش کیست؟ دبیرخانه‌اش کجاست؟ برنامه‌هایش چیست؟ آیا بروشوری دارد؟ ندارد؟
جالب این که اصلاً از شهردار قالیباف هم در این همایش خبری نبود! بود؟
باید اعتراف کنم در طول 45 سالی که تاکنون از خداوند رخصت زندگی کردن گرفته‌ام، همچین برنامه‌ی هردم بیلی با عنوان همایش! کسی نتوانسته بود به خوردم دهد که البته امروز دادند! جالب این که در تدارک این همایش کم‌نظیر، نهادهایی چون یونسکو، مرکز صلح و محیط زیست، کمیسیون ملی یونسکو، مؤسسه عصر دانش، پارک فناوری مجازی اکسیژن، وزارت صنایع و معادن، وزارت علوم تحقیقات و فناوری، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران، ستاد محیط زیست شهری، کمیته محیط زیست شورای اسلامی شهر تهران، دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران، شرکت فناوری اطلاعات سرمایه گذاری ایران و چند نهاد دیگر به مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران (وابسته به شهرداری تهران) کمک کرده بودند!
پی نوشت:
این یادداشت را 14 ساعت بعد از حضور در همایش و کاهش خشم خود نوشتم تا کمتر معلوم شود که چقدر از هدر رفتن وقت امروزم، عصبانی هستم! امیدوارم شما هم متوجه عمق فاجعه نشده باشید!
درویش عزیز
کاملا با شما هم عقیده ام و اعتقاد دارم به موضوع گردهمایی ها در انواع آن نظیر کنفرانس ها، همایش ها، سمینار ها و سمپوزیوم و همینطور انواع دیگر آن که هر کدام کاربری خود را دارند و حتی نمایشگاه ها به عنوان یک موضوع تخصصی نگاه نمی شود و معمولا سازمان برگزار کننده از مشورت و تخصص یک هماهنگ کننده با تجربه در این خصوص بهر نبرده و راسا اقدام به برگزرای می کنند و همواره مشکلات اینچنینی و نابسامانی های زیادی را شاهد هستیم در پایان هم گردهمایی خود را یکی از بهترین و شایسته ترین گردهمایی ها پنداشته و انتقادات بحق را مغرضانه تلقی می کنند و این چرخه همچنان ادامه دارد. مشابه آنچه که امروز شاهد آن بودیم . بی برنامگی در پذیرش و مدخل ورودی جشنواره ای از جنس پژوهشی و آن هم برای تجربه سوم خود همان است که افسوس بخوریم از وقت به هدر رفته.
ما که از فرصت همزمانی که به دستمان آمد در نشست توسعه فضاعای سبز شهری شرکت کردیم و پارک های فناوری را به حال خود رها . سخنرانی دکتر قصریانی و مهندس لقایی که به همراه دانشجویان جوان خود حضور داشتند باعث شد تا برافرختگی امروز صبح شما و ناراختی که اثر آن بعد از 14 ساعت هنوز پاک نشده را فراموش کنیم.
درود
زنده باشی جناب علی شفیعی عزیز …
خوشحالم که شما توانستید این چالش را به فرصت بدل سازید!
من که نتوانستم!
درود …
درود
عوضش میتونید فردا پس فردا گزارش و دستاوردهای عظیم این همایش را در رسانه هایشان بخوانید تا بدانید چه کار عظیمی صورت گرفته و شما نمی دانستید!!
راست می گویی سپهر جان …
طنز تلخ ماجرا این است که همه این هیاهوها برای اصلاح الگوی مصرف صورت گرفته بود! اما در حقیقت پرت شدید مصرف بود برادر من … برادر من … برادر من.
درود.
جناب درویش با سلام
روز چهارم اسفند نیز صبح (مخصوصا”اول صبح) خیلی وضعیت همایش ها شلوغ و به هم ریخته بود ولی از ساعت 10 کارها رو به روال شد ولی متاسفانه چون بنده کسالت داشتم نتوانست به موقوع گزارش این همایشها ( چون12 همایش یکجا برگزار شد )گزارش این همایشها را امشب در وبلاگ قرار می دهم
راستی در هنگام اختتامیه نیز آقای قالیباف حضور داشت که در آنجا نیز بی برنامگی کاملا” مشخص بود.
پاسخ:
مي داني حسين جان … تو آدم نازنين و صبوري هستي. هر چند كه زخم دوران جنگ تحميلي را در وجودت داري و مي دانم كه تا چه اندازه روزگار به تو سخت مي گيرد …
اما حقيقتاً آدم صبور و پيگير و مثبت انديشي هستي.
خداوند مانند تو را در ايران عزيز بيشتر تكثير كند.
اسامی سازمان ها و نهاد های پشتیبانی و تدارک
این همایش یک پاراگراف بود!
و آنوقت این قدر هرج و مرج بود؟؟!
که بعد چهارده ساعت از نگارش این پست هنوز خشم از آن زمان و هزینه ی هدر رفته در صدایتان
(بخوانید کلماتتان!)دیده می شود!؟
پاسخ:
و چه خوب كه همان موقع چيزي ننوشتم!!
سلام بر محمد عزيز، لذت بردي؟ براي همين به سوال من در پست حمايت از آيش 5 ساله جواب ندادي؟ معلومه كلي زندگي كردي. خوشحالم كه نيامدم. البته من فكر مي كنم كه هركسي توي شهرداري بوده مي خواسته يك همايشي را انجام بده به خاطر همين عملا هشت ده تا همايش همزمان با هم برگزار شدند. ولي خودمونيم كلي بر غيظ خود غلبه كردي كه آخر شب اين پست را هوا كردي من كه تحمل نكردم پريروز بلافاصله خودم را از شر اين افكار خبيثانه رها كردم. درود
باشه … يكي طلبت! بايد به من زنگ مي زدي و مي گفتي كه وقتم را تلف نكنم. اما تو گذاشتي بروم به اين همايش حيرت انگيز تا بتواني حالا به ريشم به خندي! نه؟
هر چند بايد اعتراف كنم: شايد من هم جاي تو بودم از لذت درك چنين لحظه اي؛ چنان شيطنتي مي كردم! نمي كردم؟
درود بر امير عزيز.
اميدوارم در ارايه سمينار امروز موفق باشي.
بايد بگويي همايشهاي حيرت انگيز! نه باور كن اصلا اينقدر خبيثانه فكر نكردم و فكر مي كردم براي روز دوم شايد اوضاع بهتر شود. ولي من وقتي اوضاع را بلافاصله روي وبلاگ گذاشتم عملا هدفم اين بود كه آنلاين دوستان را با خبر نمايم. خلاصه اگر من هم جاي تو بودم باز هم مي رفتم چون اينگونه كه براي حضورت سر و دست مي شكستند و اصرار داشتند كه بيايي حتما خبري بوده است. نه؟ نبوده است؟ ولي باور كن اصلا قصد خباثت نداشتم. در ضمن در مورد روني دو تا سايت در كامنتهاي خودم و در جوابت گذاشتم اين كي را هم ببين. و سري بزن كه زند ه است و از زندگي بدون همايش لذت مي برد.
http://www.mickeyrooney.com/
ارادتمند
پاسخ:
زندگي بدون همايش را خوب اومدي رفيق!
درود…
خوشحالم كه زنده است.
راستي در مورد همايش اين را هم نگاه كن جالبه:
http://bornanews.ir/vdcew78z.jh8nfi9bbj.html
پاسخ:
ممنون امير جان. متاسفم از چنين برنامه ريزي حيرت انگيزي!!
سلام جناب درویش
امیدوارم خوب باشید و درخواست میکنم خاطر خودتون رو بدلیل این مسئله مکدر نکنید
ما مشتاقانه منتظر رسیدن روز موعود و دیدن شما هستیم و قول میدهم و امید دارم که برنامه ی ما بخوبی برگزار شود.
سبز باشید.
پاسخ:
با كمال ميل … در خدمت خواهم بود … دلم خيلي براي شيرازي ها تنگ شده است.
درود و خسته نباشيد.
ترانه هم دیروز آنجا “همایش معماری ِ شهرسازی” بود .وقتی به خانه برگشت گفت همه چیز خیلی به هم ریخته و شلوغ بود و خیلی ناراضی وخسته بود.
پاسخ:
آفتاب آمد دليل آفتاب … من در زندگيم تاكنون چنين هرج و مرجي را به عنوان همايش علمي نديده بودم!
درود بر شما.
جناب درویش سلام
من با شما در نشست وبلاگ نویسان زیست محیطی در سال 87 آشنا شدم. با توجه به چهره مثبتی که از شما سراغ دارم خودم را موظف می دانم در خصوص این پست شما مطلبی را عرض کنم.
اگر شما کل یک همایش را در سازماندهی پذیرش و یا تغییر زمان برگزاری آن خلاصه کردید، وهیچ صحبتی از وزن علمی آن و سخنرانان و اساتید بی نظیری که در آن شرکت جسته بودند نکردید و …. نظر شماست و اعتقاد شماست.
ولی اگر من جای شما بودم اسامی دوستانی که با زحمت فراوان برای سخنرانی با آنها هماهنگی به عمل آمده بود را هم عنوان می کردم تا خواننده خود در خصوص آن قضاوت کند نه اینکه نظر تحمیلی شما را بپذیرد. (البته این مسئله از قواعد اصلی ارائه گزارش و خبر است)
چند مورد در گفتار شما هست که به راحتی سایر مطالب شما را نقض می کند. به برخی اشاره می کنم:
1- فرموده بودید که از طرف دبیرخانه همایش گفتند اگر شما در برنامه این همایش حضور نداشته باشید، برنامه ها بهم می خورد! میشه بیشتر توضیح بدید که نقش شما در این همایش چه بوده است؟ حداقل به روش منطقی تری خودتون رو تحویل بگیرید ….
2- سفر آقای قالیباف به کپنهاک یک هفته بود، ولی آیا می توان در پایان همان یک هفته همه آن هماهنگی های لازم برای برگزاری را برای برگزاری مجدد انجام داد؟ آیا برج میلاد در زمان بازگشت آقای قالیباف می توانسته سالن را در اختیار قرار دهد یا برنامه های دیگری را در دست اجرا داشته است ؟
3- آقای قالیباف در اختتامیه به همراه آقای دبیر حضور داشتند، چرا مؤکداً به عدم حضور ایشان اشاره دارید؟
4- فرمودید برنامه ای هر دم بیل به خوردتان دادند. آیا منظور شما این است که همه سازمانهایی که برشمردید به همراه خانم ابتکار، آقای هان (مدیرکل منطقه ای یونسکو)، دکتر متقی طلب، دکتر ترک نژاد، دکتر محسنیان راد، دکتر ساعی ور، دکتر مشکوری و بسیاری از عزیزان دیگر که در این سمینار نقش داشتند جمع شده و برنامه ای هر دم بیل به خورد شما دادند.
البته شاید هم اطلاعات شما از همه این دوستان که همگی کارنامه مشخصی دارند به قدری بیشتر بوده که کلیه مباحث مطرح شده از سطح علمی شما پایین تر بوده و حوصله شما را به سر آورده است.
ای کاش احترام این دوستان و بسیاری دیگر از عزیزان شرکت کننده در این همایش را نگه می داشتید و می دانستید که یک همایش بخش های بسیاری دارد که پذیرش یکی از بخش های کوچک آن است. البته شاید ساندیس هم توزیع می شد در ارتقای کیفیت همایش در نزد شما مؤثر می بود.
امیدوارم این مطلب را هم منتشر کنید ….
پاسخ:
درود بر جناب صادق عبادالهی:
۱- متاسفانه شما را به جا نمی آورم؛ به هر حال از آشنایی با شما خوشحالم.
۲- ویترین یک همایش، نظم و ساماندهی و مدیریت درست و برنامه ریزی شده آن است. در دعوت نامه همایش که جناب دکتر متصدی امضا کرده و برایم ارسال شده بود؛ اشاره شده بود که زمان ثبت نام و آغاز همایش ۸:۳۰ تا ۹ صبح است. در طول این ساعات و به شهادت آقایان یاسر انصاری، علی شفیعی، فرهنگ قصریانی و حسین عبیری گلپایگانی دریغ از یک مسئول پاسخگو که جواب ما را بدهد و یا اصلاً بگوید: برنامه این همایش چیست و چگونه باید در آن ثبت نام کرد و ریز سخنرانها را گرفت! آیا باید منتظر می ماندم تا خود شخصاً و یکی یکی سخنرانان را پیدا و موضوع سخنرانی را از ایشان می پرسیدم؟ آیا شما تاکنون همایشی اینگونه در زندگیتان دیده اید؟!
۳- دست کم ۵ بار با من تلفنی صحبت شد و تاکید گردید که شما یکی از مهمانان ویژه همایش هستید و براساس اعلام حضور یا عدم حضور قطعی شما، برنامه ریزی بعدی صورت خواهد گرفت. حتا در یک هفته مانده به همایش هم همین نکته به من تلفنی تذکر داده شد و گفتند: آیا حتماً وقت دارید و در همایش شرکت خواهید کرد؟ به نظر شما چنین تاکیداتی برای چیست؟ وقتی که اصولاً ثبت نامی قرار نیست انجام شود و اصلن کسی به کسی نیست؟
۴- برادر عزیزمن! دست کم از دو سال پیش معلوم بود که اجلاس کپنهاگ چه موقع می خواهد برگزار شود! چرا برگزاری یک همایش را قائم به فرد می کنید؟ آقای قالیباف هم در جریان برگزاری هر دو همایش بودند! نبودند؟ آیا لازم است در این باره بیشتر توضیح دهم؟!
۵- به نظر من شما با چنین مدیریتی بزرگترین توهین را هم به سخنرانان و هم به شرکت کنندگان کردید و من متاسفم که به جای عذرخواهی اینگونه کودکانه پاسخ داده و ماجرای ساندیس را پیش می کشید.
من این ماجرا را از طریق آقای مجابی پیگیری خواهم کرد تا قضیه ساندیس روشن شود و بتوانم از نزدیک مجدداً شما را ببینم.
۶- آقای قالیباف چه ساعتی تشریف آوردند؟ همایش چه زمانی آغاز به کار کرد؟!
۷- مطلب شما هم منتشر شد!
موفق باشید.
معمولا آشپز دو تا که میشه آش یا شور میشه یا بی نمک حالا تصور کنید که آشپز چند تا بشه!
اصلاً آيا آشپزي هم وجود داشت؟!
با سلام مجدد.
من در همین مکان و با توجه به اینکه روشنگری برای سایر دوستان صورت گیرد، پاسخ می دهم.
1- با اشاره شما به ویترین متوجه شدم که همانگونه که متوجه شده بودم، برای شما ویترین مهم تر از محتوای علمی همایش است.
2- اگر نامه ای دارید که در آن زمان ثبت نام از 8:30 تا 9:00 ذکر شده حتماً منتشر فرمایید تا ما هم رویت کنیم. (البته این نکته را قبول دارم که اطلاع رسانی برای پیدا کردن سالن ها و هدایت شرکت کنندگان در مرکز همایش های برج میلاد ضعیف بود و بسیار تلاش شد تا این مشکل حل شود یا حداقل بهتر شود) ولی ما ثبت نامی در روز برگزاری نداشتیم.
3- در خصوص مورد سوم قطعاً شما تجربه زیادی در خصوص حضور در همایش ها دارید، یک دعوت ساده چرا منجر به این برداشت عجیب و غریب شده است، خدا می داند! البته برای ما همه میهمانان و مدعوان محترم هستند و هنوز هم شما را ویژه می دانم چون بدون ثبت نام از شما دعوت کردیم. البته قطعاً اینگونه نبود که با عدم حضور شما ما بخواهیم برنامه ای را تغییر دهیم. جناب عالی هم قطعاً به این موضوع واقف هستید.
4- در مورد چهارم هم پیشنهاد می کنم از آقای قالیباف سئوال بفرمایید. چون من در پست قبلی فقط مشکلاتی که این سفر به همایش تحمیل کرد را توضیح دادم.
5- در خصوص توهین به سخنرانان و شرکت کنندگان تقاضا می کنم که در جایگاه مدعی العموم قرار نگیرید، چون مجموعه اجرای این همایش نظرات بسیار مثبت و متفاوتی با نظر شما را از شرکت کنندگان دریافت کرده اند.
6- ما در روز همایش از دوستانی که با مشکل مواجه شدند (در پیدا کردن سالن) عذرخواهی کردیم. در فیلم همایش این موضوع کاملاً مشخص است. آیا عذرخواهی در مکتب شما روش دیگری دارد؟
7- موضوع ساندیس هم یک ویترین است نه محتوا، گفتم شاید در نظر شما مهم باشد.
8- در خصوص پاسخ کودکانه هم، نظر شما را به گزارش و خبررسانی تون در خصوص همایش جلب می کنم. البته احتمالاً بزرگ کردن نقاط ضعف و تخریب و تحقیر یک همایش علمی از نظر شما یک استراتژی مقبول و بزرگ منشانه هست.
9- در خصوص آقای قالیباف لطفاً به خبرگزاری ها مراجعه کنید تا ساعت حضور ایشان را دریابید.
10- در خصوص مهندس مجابی هم در خدمت شما هستم. حتماً ….
بسیار متاسفم.
اگر بار اول شک داشتم که خودتان را به خواب زده اید، حالا مطمئن هستم که هرگز از خواب عمدی خود بیدار نخواهید شد.
به هر حال درس بزرگی برای من و دوستانم بود و شناخت خوبی از شما و نحوه تفکرتان پیداکردم.
یادت باشد:
نخستین گام
برای شکستن مسخ شدگی
این است که تشخیص دهی
مسخ شده ای.
محمد جان من با جناب مجابي صحبت كردم. عملا بيش از يك همايش كه چه عرض كنم بيش از پنج شش همايش و جشنواره و مراسم جايزه خوش حسابي در اين دو روز توسط شهرداري در برج ميلاد برگزار شده است كه آن بلبشويي عظيم را به وجود آورده است. در كنار اين قضيه ظاهرا يك سري از افراد مسئول هم از اقوام و خويشان هم دعوت فرموده بودند كه اين شد كه ديديم. روزي كه سالن همايشهاي برج ميلاد افتتاح شد متصديان امور مدعي بودند كه چند همايش را با هم و به طور همزمان مي وانند در اين ساختمان مديرت فرمايند ولي ديديم كه چه شد. آقايان فكر مي كنند چون امكانات هست و سالن هم هست بقيه اش خودش جور مي شود. غافل از اينكه گرسنگان سير شكم ما همه جا خصلت خود را به خوبي نشان مي دهند.
درود بر امیر عزیز …
می دانی مشکل ما چیست؟
این که حاضریم زمین و زمان را به هم بدوزیم و تقصیر را گردن افلاک سماوی در کهکشان راه شیری بیاندازیم؛ اما یک عذرخواهی کوچولو نکنیم.
این درد به مراتب بزرگتر از درد “گرسنگان سیر شکم” است. نیست؟
محمد جان خيلي بر دوستان خرده نگير، رسيدن به آن جايگاهي كه درك كنيم اشتباه كرديم و بايد به هر شكلي عذرخواهي كنيم و برسيم به آنجا كه واقعا عذرخواهي كنيم، بايد كلي فوبياي ذهني در فكرمان معدوم كنيم،تو فكر ميكني ايراني جماعت زير بار اين قتل عام فوبيايي مي رود؟ به قول بعضيها ابدا.
راست می گویی امیر جان …
یادم نبود ما چقدر مشکل داریم …
ولش کن …
یک سوال:
آیا می دانی که دولت اعلام کرده ارزیابی زیست محیطی جاده ها، فقط در مناطق حفاظت شده الزامی است؟!
محمدجان من امروز كلي بابت اين بحث مناطق حفاظت شده جديد خنديده ام ترا به خدا روده برمون نكن. بگذار امشب بدون دل درد به رختخواب برويم. البته در اين مكاني كه نامش ايران است و مركزش تهران اگر غير از اين تصميم گيريها ببيني بايد تعجب كني. ولي باور كن اگر چارلي چاپلين زنده بود دو سه تا فيلم ناب كمدي از وضعيت ديوانسالاري ايران مي ساخت. در ضمن بايد به وودي آلن هم پيشنهاد چند كمدي درام دبش را بدهيم. بيا سناريو را بنويسيم شك ندارم خريداران زيادي پيدا مي كند!
اما متاسفانه گویا حقیقت دارد و دولت تبصره ای را به تصویب رسانده و به موجب آن، بند قانونی موجود در برنامه 5 ساله را که هر نوع توسعه ای را منوط به داشتن ارزیابی محیط زیستی کرده بود, در مورد جاده کشی فقط محدود به مناطق حفاظت شده کرده است.
البته هومان هم دارد به دنبال مستندات قانونی این اقدام می گردد.
درود و شرمنده که امروز سبب دل دردت را فراهم کردم رفیق!
به زودی اشکت را در می آورم تا جبران کرده باشم!!
اشکالی که ندارد؟ دارد؟
خب پس از اين بعد قاطعيت وزير محترم راه و ترابري براي انجام فعاليتهاي عمراني بيشتر به در كشور مي خورد!
در ضمن هيچ اشكالي ندارد كه اشكم هم درآيد. چون هنوز گوشهايمان از آن صداهايي كه دلقك ماجراي هملت كوچولوي دانمارك مي گفت پر است. صداي قناري را هنوز نمي شنويم. ارادتمند
جناب درویش سلام
با توجه به سخنان آقای صادق عبداللهی باید به عرض ایشان به رسانم؛ جناب درویش صبح اول وقتی که شما تشریف داشتید همه چیز به هم ریخته بود و با توجه به اینکه بنده تا لحظه ای آخر درآنجا حضور داشتم بخش پارک فناوری مجازی از ساعت ده شروع شد ولی نارسائی و مشکل تاساعت 15/30 که پایان همایش بود به چشم می خورد بعد نیز اختتامیه بود که با حضور قالیباف برگزار شد
پاسخ:
آفتاب آمد دلیل آفتاب …
ممنون حسین جان. کاش دوستان به جای ذکر توجیهات خنده دار، اصول ابتدایی برگزاری یک همایش علمی را یاد می گرفتند و مهم تر آن که می پذیرفتند که اشتباه کرده اند و با شهامت بابت این اشتباه خود، عذرخواهی می کردند؛ نه این که تهمت “ساندیس” را مطرح می کردند. واقعاً شرم آور است.
جناب درویش
با سلام
امروز جای شما در همایش ارزیابی زیست محیطی که توسط انجمن ارزیابی محیط زیست (دکتر مخدوم) برگزار می شود خالی بودموضوعاتی همچون سدسازی در ایران مورد بحث قرار گرفت به نظر می رسید دوستانی که مخالف سدسازی در کشور بودند دلایل علمی محکمی برای ادعای خود نداشتندو بعضی دیگر دلایلی را در تایید سدسازی در کشور ارایه می کردند. به نظر می رسد شما به طور علمی درباره این موضوع تحقیقاتی را انجام داده اید اگر چنین است حضور شما در چنین همایش هایی می تواند کمک بسیار بزرگی در روشن نمودن اذهان متخصصین و دانشجویانی که در این همایش شرکت می کنند داشته باشد این همایش فردا نیز در سالن خانه معلم خیابان ولی عصر بالاتر از میرداماد ادامه دارد.
پاسخ:
ساعت برگزاری این همایش را لطفن اعلام کنید.
درود …
ظاهرا” صدای دهلی که سپهر سلیمی می گفت همین حالا از طریق صادق خان شنیده شد.
در ضمن از نوع دفاعیات هم تکلیف محتوا معلوم است …
پاسخ:
اون البته دهل نیست! بیشتر شبیه ساکسیفونی می مونه که نوازنده اش، راه و رسم نواختن در آن را هم فرانگرفته! گرفته ؟
درود …
با سلام خدمت دوستان
با مطالعه نظرات، احساس مي كنم متأسفانه فقط با اين مدل مي توانم به برخي از دوستان عزيز منظور خود را برسانم. من نتيجه اي كه از اين همه انتقاد گرفتم اين بود كه در اين همايش مشكلات زير وجود داشت :
1- نارسايي
2- نارسايي + ضعف مديريت
3- اطلاع رساني ضعيف در خصوص سالنها
4- نارسايي مديريت
5- نيامدن آقاي قاليباف
6- ببخشيد … آمدن آقاي قاليباف
7- هر دم بيل بودن
8- فقر مديريت
9- باز هم نارسايي
10- شروع همايش در ساعت 10 (كه اگر بحث ادامه پيدا كنه احتمالاً كم كم دوستان به اتفاق آرا به اين نتيجه مي رسند كه اصلاً همايشي برگزار نشده است، و اين خود بزرگترين ضعف است)
ضمناً در انتها نيز يك دوست عزيز اقدام به پيشگويي محتوا هم كردند كه از ايشان هم تشكر مي كنم. تقاضا دارم يك نسخه از اين محتوا را هم براي ما ارسال كنند تا از آنچه برگزار شد با خبر شويم.
اميدواريم در همايش هاي آينده اين موارد را مو به مو حل كرده تا ديگر شرمنده دوستان نشويم.
به هر حال به دليل اينكه بحث به ناكجا آباد كشيده شده، قضاوت را به خوانندگان محترم اين پيامها واگذار كرده و ديگر پاسخي نخواهم داد.
دوستان مي توانند با ايميل بنده مكاتبه كنند.
موفق و پيروز باشيد
دیشب لب رود
شیطان زمزمه داشت
شب بود و چراغک بود
باد آمده بود، باران زده بود: شب تر، گل ها پر پر
بویی نه به راه
ناگاه
آیینه رود، نقش غمی بنمود: شیطان لب آب
خاک سیا در خواب
زمزمه ای می مرد. بادی می رفت، رازی می برد
سهراب سپهری
محمد جان فكر ميكني نيازي هم باشه كه بيشتر از اين به اين عزيز دل انگيز يعني جناب عبادالهي توضيح بدهيم؟ فكر كنم الان وضعيت اين عرصه هاي حفاظت شده مهمتر باشد. همچان بچسبيم به آيش 5 ساله كه خربزه آب است.
دقیقن همینطوره امیر جان …
خربزه ظاهرن آب ِ آب است!
سلام جناب آقای درویش
با عرض معذرت از معطل شدن شما و دوستان محترمتان و همچنین اینکه وقت با ارزشتان به این شکل به هدر رفت .
من شما را به عنوان یک انسان واقعی عاشق محیط زیست می شناسم و نام شما را من به عنوان میهمان این همایش به دبیرخانه دادم. پست شما باعث شد تا در این چند روز از تمامی همکاران پیگیر موضوع شوم تا ببینم چه کسی 5 بار با شما تماس گرفته و اظهار کرده که نبود شما موجب به هم خوردن همایش می شود. تا جایی که متوجه شدم با سخنرانان کلیدی فقط 2 الی 3 بار تماس گرفته شده بود. این را هر کسی می داند که حتی عدم حضور سخنران کلیدی همایش هم باعث به هم خوردن یک همایش نمی شود.
من هنوز هم بعد از 72 ساعت نتوانستم هضم کنم که چرا یکی از همکاران ما 5 بار با شما تماس گرفته و نبودن شما را موجب به هم خوردن همایش عنوان کرده است. به هر حال ……
با تمامی کم و کاستی هایی که ما داشتیم، فکر می کنم هر کسی وارد برج میلاد می شد متوجه می شد که متولی این کار مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران است و یکی از همایش های آن همایش پارک فناوری مجازی است. شاید اگر یک سئوال از مسئولین حاضر در سالن می کردید و یا حداقل برنامه همایش ها را از روی میز اصلی در لابی برمی داشتید به راحتی سالن ما را پیدا می کردید .
ساعت 9 حدودا سالن همایش ما پر شده بود. با خواندن پست شما، از آن روز تا به حال دارم فکر می کنم احتمالا این افرادی که در سالن حاضر بودند با جت از آسمان مستقیم به این سالن فرود آمدند.
با تمام این صحبت ها نمی خواهم نواقص همایش را توجیه کنم که صد در صد معتقدم برنامه ما بدون نقص نبوده و هم اینکه فقط شما دچار این مشکل نشده اید. از شما و تمامی بزرگانی که زحمت کشیدند و به همایش ما آمدند سپاسگذارم و باز هم از کاستی های موجود معذرت خواهی می کنم.
لطفا آدرسی از خود برایم بگذارید تا بتوانم فیلم 8 ساعته همایش را به همراه کل مقاله ها برایتان بفرستم تا شاید جبران یک ساعت وقت تلف شده شما را کرده باشم. امید دارم بعد از دیدن فیلم همایش و مشاهده سخنرانی بزرگانی چون دکتر ابتکار، دکتر چونلی هان (رئیس منطقه ای یونسکو)، دکتر متقی طلب (رئیس غرب آسیای IASP) و دکتر محسنیان راد و دیگر بزرگانی که در این همایش حضور داشتندو همچنین مطالعه مقاله های مربوطه نظر خود را مثل گذشته در قالب یک پست بیان فرمایید.
جناب درویش من هم بعد از گذشتن 72 ساعت از خواندن مطلب شما این پست را برایتان گذاشتم تا بتوانم با آنالیز دقیق و منطقی نظر شما، نظر خود را بیان کنم.
باز هم برای نواقص موجود از تمامی حضار به ویژه شما دوست عزیز و همراهان محترمتان معذرت خواهی می کنم و امیدوارم به بزرگی خودتان این حقیر را ببخشید.
درود بر شما
1- متاسفانه شما را به جا نمي آورم و نمي دانم افتخار صحبت با چه كسي نصيبم شده است. به هر حال، دبيرخانه همايش و آن دو نفري كه با من تلفني صحبت كردند (فرد مذكر، سه بار و فرد مونث، 2 بار)، نشاني و تلفن مرا دارند و شما به راحتي مي توانيد مجموعه مقالات همايش و فيلم مربوطه را برايم ارسال داريد و من هم قول مي دهم تا با دقت به تحليل و فراكافت محتواي علمي همايش بپردازم و نتايج را بر روي سايتم منتشر كنم.
2- نوشته ايد: “شاید اگر یک سئوال از مسئولین حاضر در سالن می کردید و یا حداقل برنامه همایش ها را از روی میز اصلی در لابی برمی داشتید به راحتی سالن ما را پیدا می کردید .”
خوشبختانه آقايان دكتر فرهنگ قصرياني، ياسر انصاري، علي شفيعي و حسين عبيري گلپايگاني با من بودند و همگي شاهد كه ما به همان ميز اصلي مراجعه كرديم و با افراد پشت ميز هم صحبت كرديم و همه به ما جواب دادند: در جريان برگزاري اين همايش نيستند! حتا يكي از خانمهاي مسئول از سر دلسوزي گفت: شايد شما اشتباهي آمده ايد!! هيچ برنامه مكتوب و بروشوري هم وجود نداشت.
3- نوشته ايد كه سالن پرشده در ساعت 9 صبح و تعجب كرده ايد كه چرا من نتوانسته ام آنجا را پيدا كنم!
جواب اين است كه بنده از متوسط هوش و درك كمتري نسبت به حاضران در همايش بهره مند بوده ام و بابت اين ضعف عقلاني از شما عذرخواهي مي كنم.
4- تاكيد كرده ايد كه بعد از 72 ساعت هنوز نمي دانيد كه چرا همكاران شما بايد 5 بار از درويش مفلوكي بخواهند تا در همايش شان شركت كند! بنده دقيقن متوجه ضمير پنهان سخن شما هستم و ايمان دارم همه آنهايي كه اين سطور را مي خوانند، مي فهمند كه منظور شما چيست! خدا را شكر كه بعد از 72 ساعت اين پاسخ را نوشته و به من تهمت دروغگويي و آگرانديسمان مي زنيد! اگر مي خواستيد مانند جناب عبادالهي پاسخ دهيد؛ لابد بنده را مصداق بارز مفسد في الارض معرفي مي كرديد.
برادر من توهين كردن كه شاخ و دم ندارد!
اينكه شما همه متلكهاي خود را در شيك ترين مدلش، بزنيد و بعد هم عذرخواهي كنيد كه نمي شود!
به هر حال همايش شما درس بزرگي براي من بود كه هرگز از ياد نمي برم.
خداوند پشت و پناهتان باشد.
سلام
جناب درویش عزیز این حقیر هیچوقت به خودم اجازه ندادم توهینی به افراد بکنم و این را بدون اغراق می گویم که معتقدم کسانی که در زمینه محیط زیست عاشقانه فعالیت می کنند انسان های بزرگی هستند.
من به شما توهینی نکردم فقط با خود فکر کردم همانطور که شما معتقد هستید وقتتان تلف شده و به هیچ عنوان نباید توضیحی در این باره بشنوید و هر چه دلتان می خواهد می توانید بیان کنید شاید ما هم کمی حق داشته باشیم به عنوان متهم از خود دفاع کنیم.
من و آقای عباداللهی فقط جواب نوشته های شما و علت مشکل را دادیم و نمی دانستیم که اگر بخواهیم توضیحاتی در این باره بدهیم و بگوییم که فقط شما دچار این مشکل شده اید شما را دروغگو و مفسد فی الارض و مفلوک خوانده ایم .ولی شما حق دارید
ما را به اندازه ای بیکار بدانید که نیروهای مذکر و مونث در دبیر خانه این همایش گذاشته ایم که به همه 5 بار زنگ بزنندو کلی اصرار کنند و در آخر همه را سرکار بگذارند .
جناب درویش با سلام و ادب
روز سوم و چهارم اسفند من هم در همایشهای شهرداری حضور داشتم متاسفانه این اختلال در اکثر همایش های این دو روز به چشم می خورد خصوصاٌ در روز اول! اما در خصوص این همایشی که شما می فرمایید فکر می کنم دارید کم لطفی می کنید چون همایش مذکور هم مانند سایر همایش های آن روز بعد از مدتی به روال عادی بازگشت جناب درویش لازم به توضیح می دانم که خدمتتان عرض کنم اگر در این روز به تمام سالن ها مراجعه می کردید این موارد به چشمتان می خورد حتی در مراسم اختتامیه که آقای قالیباف هم حضور داشتند ( اگر این چنین است که ایشان باید تمام مسئولین ذیربط را به خاطر اتلاف وقتشان توبیخ کنند…؟)
از شما که انسان با تجربه و بادرایتی هستید تقاضا دارم به جای اینکه ذره بینی بر مشکلات همایش ها و نشست های این چنینی بگذارید، با حمایت خود در جهت هر چه پر محتوا کردن نشست ها و ایده های نو گام بردارید.
با احترام بختیاری
درود …
من امیدوارم برگزارکنندگان این همایش و طراحان مجموعه تالارهای تو درتو و متعدد همایش های برج میلاد دریافته باشند که مشکل برگزاری یک همایش با کیفیت، در کمبود سالن و ارتفاع محل برگزاری اش از سطح دریا نیست!
هر همایشی باید در یک محدوده ی مشخص و قابل تفکیک برای شرکت کنندگان و در یک محدوده ی زمانی اختصاصی برگزار شود.
چه فایده دارد که ما ده ها سالن همایش را در کنار هم طراحی کنیم؛ اما یادمان نباشد که تعداد آسانسورها، پارکینگ، ظرفیت محورهای ارتباطی، رستوران و دیگر ابزارها و ساختارهای اطلاع رسانی و رفاهی هرگز متناسب با این تعداد سالن طراحی نشده است!
زنده و سرفراز باشید.