باورم این است که تلاش برای حفظ پایداری بوم‌شناختی (اکولوژیک) کشور، گامی بزرگ در مسیر حفظ امنیت پایدار ایران و ایرانیان است. بنابراین، کوشش طرفداران محیط زیست برای تثبیت پایداری سرزمین، می‌تواند بیشترین کمک را به امنیت کشور کند؛ در صورتی که در ماجرای گلستان، بیشتر با ما امنیتی برخورد کردند تا قدر امنیتی که می‌خواستیم برای گلستان به صورتی مانا پدید آوریم را بدانند!
در این باره گفتگوی نگارنده را با مینو صابری در رادیو زمانه با عنوان: «با حامیان محیط زیست امنیتی برخورد نکنید» اینجا بخوانید و یا آنجا بشنوید.
آرزوی پایداری و
پایمردی ( یا پایزنی!) برای فعالان محیط زیست دارم.
ممنون از آرزوهاي زيبا و پايزني هاي سزاوارتان در حوزه محيط زيست.
امیدوارم همه ی کسانی که برای حفظ محیط زیست دل می سوزانند و تلاش می کنند ، شاد ، پیروز و موفق باشند .
اگر تک تک هم وطنان مانند شما خردمند و پیگیر باشند… بهتراست از فردوسی بزرگ یاری بگیرم :
«به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سر انجام بد داشتیم»
زنده باشيد بانو …
درود بر فردوسي پاكنهاد …
من هم امیدوارم و با امید شما همراه .
درود …
جناب درویش سلام
حافظان منابع طبیعی و محیط زیست ایران؛ یعنی دوستداران کشور ایران ؛ اگر می شود کسی که چیزی را دوست دارد و به آن عشق می ورزد تهدید کننده یا دشمن باشد
پاسخ:
قابل توجه مدیرانی که طرفداران محیط زیست را هنوز عوامل استکبار جهانی می دانند!
گاهی اوقات بعضی ها امنیت میزشان را با امنیت سرزمین شان اشتباه می گیرند …
آفرین … گل گفتی هومان جان.