در بین راه بروجن و شهرکرد، در جایی که مشهور است به بام ایران، چند درخت زبانگنجشک (ون) در کنار جاده کاشته شده است؛ آن درختها دقیقاً مرز تقسیمات سیاسی بین دو شهرستان بروجن و شهرکرد را مشخص میکنند.
شش سال از کاشته شدن آن درختها، توسط یکی از هموطنان عزیزم در دیار چهارمحال بختیاری میگذرد و او هر گاه که از این جاده عبور میکند، به آن درختان آب میدهد … این بار که به اتفاق هومان خاکپور، دیدهبان عزیز طبیعت بختیاری در 16 اسفند 88 از کنار آن درختها عبور کردم، متوجه شدم که یک پرنده – احتمالاً از اهالی تنگصیاد – بر روی شاخههای یکی از درختان لانهای زیبا برپا داشته و بدینترتیب، روی زیبا را دو برابر کرده است! نکرده است؟
امّا قصهی آن درختان ون هنوز تمام نشده … هومان میگوید: آن همکار عزیز از اول فروردین امسال به افتخار بازنشستگی نایل آمده و دیگر مانند سابق برای رسیدن به محل کارش در شهرکرد، در این مسیر تردد نخواهد کرد و بیم آن دارد که درختان در اثر بیآبی خشک شوند.
برای همین، هومان به او قول داده که راهش را ادامه دهد و نهضت آبیاری درختان ون را تا زمانی که بازنشسته نشده است، با کمک دیگر همکاران اداره کل منابع طبیعی استان که در بروجن ساکن هستند، پی بگیرد …
خواستم بگویم: دست مریزاد هومان عزیز
و دست مریزاد به آن هموطنی که دلش با درختان است
و دست مریزاد به آنانی که وقتی از کنار درختی در جادهای عبور میکنند، او را سیراب میسازند …
پس لطفاً همیشه با خود در سفر، آب به همراه داشته باشید! شاید شما هم بتوانید روی زیبا را دوبرابر کنید و نغمهای شورانگیز بر نغمههای دلربای هستی بیافزایید …
به قول خالق پیامبر:
فقط وقتی از رود خموشی مینوشید، به راستی نغمهسرا هستید.
این را هم بخوانید، اگر نخواندهاید:
– قصهی سرو سیمین خجیر
امان از بی وفایی
میبینید درویش خان کسی هم پیدا نشده که یک پیام بگذاره بگو خالو دست مریزاد!
حالا اگر بجای ایشان یکی از این ان.جی.او های ابروبرداشته بود همه خودکشی می کردند.
… بگذریم از این حرفها ایکاش بجای ون درخت بلوط و یا گونه بومی را می کاشتند.الان هم دیرنشده و خالو هومان می توانند خودشان چندین نهال گرفته و با دوستان در اینجا غرس کنند
ای دل غافل!
لانه کلاغ زاغی است که گونه مهاجمی است و آشیانه و تخم و جوجه سایر پرندگان را نابود می کند و چون زباله جوامع انسانی محل تغذیه اوست به سرعت درحال زیاد شدن است
در بسیاری از کشورها برای کنترل جمعیت آن شکار ان آزاداست و حتی جایزه هم می دهند.
…ماشالله به هیبت خالو هومان
چه صلابتی
اشکار جان این محل تا شهرکرد 20 کیلومتر و تا بروجن 40 کیلومتر فاصله دارد.
چه روح نواز است
به آقای مهندس خاکپور سلام ِ صمیمانه مرا برسانید ؛ زنده باشند.
ماجراي اين درخت را كه يادتان هست! نه؟
بله و مشتاقانه منتظر روایتش از زبان شما بودم
درود …
درودبرمهندس خاكپورهمكارقديمي بنده البته بايدعرض كنم كه دراون منطقه كه هومان خاكپوركناردرخت ون ايستاده زمستانهابرودت هوابحدي شدت داره كه غيرازون هيچ گونه ديگري امكان استقرارنخواهدداشت پس هومان جان لطف كن آب بده
سلام عاليست اب بده هومن جان
توچهارمحال هركس اين كارارا بكنه بهش ميگند ديوونه متاسفانه كار مهندس عاليست دست مريزاد
بادرود به مهندس خاكپور :پيشنهاد ميكنم سازمان جنگلهاآن استان مربوطه را موافقتشان رابگيرندتا درختان بيشترىبكارند وبا مديريت صحبح وپايدار اين راه را ادامه دهند.