از صبح امروز هجوم لودرهاي دوستان! براي تخريب نخستين و ديرينه‌ترين باغ اكولوژي ايران و خاورميانه در نوشهر آغاز شده است.
اين رخداد فرخنده را به همه‌ي طبيعت‌ستيزان عزيز تبريك عرض مي‌كنم!
بقيه مردم هم كه در خواب هستند! نيستند؟
در همين باره:
– فاجعه در قلب منابع طبيعي به بهانه ايجاد گذرگاه به بندر نوشهر!
– باغ اكولوژي نوشهر در محاصره طبيعت ستيزان!
– توطئه در باغ گياهشناسي نوشهر!
– با یورش نیروهای سازمان بنادر و کشتیرانی 8 هکتار از باغ گیاه شناسی نوشهر تخریب شد! – سبز پرس
به ساحل:
نخست آن که سالانه هزاران نفر از باغ اکولوژی نوشهر بازدید می کنند که اغلب دانشجو و دانش آموز هستند.
دوم این که اخیراً تفاهم نامه ای بین مسئولین باغ و شهرداری نوشهر به امضا رسیده تا بانوان نوشهری برای پیاده روی و ورزش صبحگاهی بتوانند از محوطه باغ استفاده برند.
سلام عليكم
از درج مطالب تشكر مي كنم.
رويه حاكم در مهار بيابان زايي درج آزاد و انتقال سزاوارانه اطلاعات و ديدگاه هاي موافق و مخالف با حفظ حرمت هاست.
درود بر ساحل.
درشرایط مخاطره آمیز ، گروه های غیر رسمی بازدارنده اند ، مدیران ازماتریس تصمیم گیری در حل مسئله استفاده نمایند.
ایران از جمله کشورهائی است که از نظر رشد جمعیت جوان و براساس تعاریف رسمی شغل ” حدوداً 10 میلیون نیروی آماده بکار جوان و تحصیلکرده دارد که در خط انتظار جذب در مراکز دولتی و خصوصی قرار دارند . چه بسا افرادی از این نیرو ها بعلت ترافیک موجود در این راستا کم کم از سن استخدامی خارج شده و عواملی چون افزایش سن ازدواج ، از هم پاشیدگی خانوادگی و بروز مسائل اخلاقی را پدیدارشده است .یکی از راه های برون رفت از این بحران ایجاد زیر ساختهای اشتغال زا مانند ایجاد منطقه ویژه تجاری و اقتصادی در نواحی بندری یا بهره برداری از معادن در کانیهای فلزی است که خوشبختانه با شرایط اقلیمی که خداوند به این ملت ارزانی داشته است در شمال و جنوب کشور قابلیت اجرائی احداث بنادر ومناطق ویژه وجود دارد .
با این اوصاف در اولین سفر ریاست محترم جمهور درخواست های مکرری که توسط مردم و برنامه ریزان توسعه بصورت مکتوب تقدیم ایشان گردید ، با پی گیری ممتد مسیولین شهرستانی .استانی و مجمع نمایندگان با صرف انرژی زیاد در سال گذشته رسماً تصویب گردید . پروژه عظیمی که می تواند با فراخوان سرمایه گذاران و کار آفرینان در غرب استان با ایجاد بیش از پنج هزار شغل و اشتغال غیر مستقیم حداقل پنجاه هزار نفر را به همراه داشته باشد .
از مشکلاتی که در این مسیر وجود داشته است اجمالاً یکی کمبود فضای بندر و دیگری جاده ارتباطی از کمربندی به بندر بوده که با تلاش دست اندرکاران برای کمبود فضای سطحی از دریا استفاده شد و برای حل مشکل دوم از سال 87 کارگروهی تشکیل و راه های ممکن را بررسی نمودند بطوریکه نزدیکترین شبکه ارتباطی را از مسیر ضلع شرقی باغ اکولوژی به بندر نوشهر پیش بینی نمودند . و آنچه از اسناد مدون و مدلول موجود بدست می آید حاکی است که حدوداً از سال 87 تا کنون در واحد های صف و ستاد جلسات متعددی تشکیل گردید و در پایان نیز صورتجلسات با امضای مدیران عالی و میانی تائید گردید که پروژه یاد شده از مسیر پیشنهادی با حفظ شرایط و مقتضیات مکانی باغ اکولوژیک نوشهر و براساس نقشه ذیل اجرائی گردد.
تااینکه در مورخه 8/8/89 بر اساس تصمیمات شورای تامین و هماهنگی ارگانهای زیربط عملیات احداث جاده آغاز گردید که بهتر بود با بررسی بیشتر و تامل و تعامل بیشتر بین طرفین اجرا می شد که متاسفانه در روز واقعه مشکلاتی ایجاد گردید که اکنون در سطح منطقه و کشور نمود پیدا کرده است و باعث شد تا اجرای کار متوقف گردد.
قدر مسلم آندسته از افرادیکه از نداشتن شغل و آشیانه اب برای زندگی رنج می بردند از بندر و آنانیکه بفکر تحقیق و پژوهش و بازدید از گونه های نادر جنگلی می باشند از باغ گیاه شناسی حمایت می کنند و اگر بصورت کمّی بخواهیم این مغوله را بررسی کنیم اختلاف فاحش آن بیانگر نیاز و توفق یکی بر دیگری است که باید در اتخاذ تصمیم مدیر ان مد نظر قرار گیرد . در اینجا سوال این است :
آیا در این شرایط باید با تقابل و موضعگیری ر رسانه ای مسائل را حل کرد یا از طریق ارزیابی استراتژیک و ماتریس سود در دریافت بهترین نتیجه اقدام نمود ؟
صلاح نیست با تبلیغات پرو و پا گاندائی و عناوین خبری منفی با Head Line اظطراب آور مانند: (روزنامه اقتصاد پویا شماره 1795 ) و (روزنامه ایران زمین شماره 4641 ) و (روزنامه روزان با شماره 1907 ) با آمار و ارقام ناصحیح و غیر عملی و بدون در نظر گرفتن مصالح عمومی عمومی قلم فرسائی نمود . حتی دوستان به خود زحمت نداده اند تا با مدیر باغ اکولوژیک نوشهر تماس برقرار نموده مساحت دقیق باغ را ذکر نمایند . در یکی از روزنامه های فوق باغ را هفتاد هکتار و دردیگری درختان قطع شده را بیش از پنجاه هزار و …آورده اند . با توجه به علقه ای که از نظر نوع شغل سازمانی به عرصه های زیست محیطی و کشاورزی و نوع مدیریت بر آن داریم ، ارزش مجموعه ای چون باغ اکولوژیک نوشهر را که قدمت 54 ساله دارد و در آن درختان نادر و کمیابی چون درخت بلوط همیشه سبز ، توت آمنریکایی ، جینگو بیلو با درخت لاله ، گونه های نادر سوزنی برگ و پهن برگ با همت و تلاش محققین و کارشناسان دلسوز که در کنار آن به سن بازنشستگی رسیده اند به ثمر رسیده است را میدانیم و با مشاهده ای که از باغ داشته ایم به اطلاع می رسد هیچگونه تخریبی به درختان نادر و کمیاب آن وارد نشده و فاصله زیادی با جاده در حال احداث دارد و تلاش ما هم این است که این گونه های با ارزش بیش از پیش حفظ شود. و از مسئولین سازمان تحقیقات و آموزش ترویج وزارت جهاد کشاورزی خواستاریم با در نظر گرفتن اعتبارات ملی به انجام امور پژوهشی این باغ کوچک ولی مهم بقول روزنامه ها به باغ های اکولوژیک لندن و اشتودگارت برسد شاید در کنار مسیولین شهر های مرکزی و پایتخت که عموماً از رده های عالی و میانی هستند و همه ساله برای استفاده از مهمانسرا های این باغ مهم به نوشهر می آیند مردم بومی هم بتوانند لحظه ای در زیر سایه سار بلوط همیشه سبز آن بیاسایند .
بهر تقدیر هم بندر تشکیلاتی دولتی است و هم منابع طبیعی تابع مقررات کشوری است و نباید پیکان اتهام را بطرف مسئولی خاص اشاره کرد بلکه باید با نگرشی اقتضائی و با یک ایده مشترک تلاش نماییم تا با هم افزائی در رسیدن به توسعه ای متوازن به پیش رفته و به قول نظریه پرداز مشهور ماتسوشیتا : مهم نیست که در ادامه بقا شیر باشیم یا غزال ، مهم این است که هر روز صبح که خورشید بر می آید ، بدانیم که باید تندتر و چالاک تر از قبل بدویم .
احمد قزوینی کارشناس ارشد مدیریت – مدرس دانشگاه
آقای احمد قزوینی عزیز:
از شما که کارشناس ارشد مدیریت و مدرس دانشگاه هستید، انتظار می رود تا بار کلماتی را که به کار می برید، بیشتر و سزاوارانه تر درک فرمایید.
به راستی چگونه شورای تآمین استان در مورخ 9 آبان 1389 مجوز تخریب باغ در مورخ 8 آبان 89 را به فرماندار نوشهر و مسئولین بندرگاه داده است؟!
آیا همین یک دلیل گواهی آشکار بر جعل و دروغگویی نیست؟!
همچنین شما چگونه می فرمایید که در این باغ هیچ درخت ارزشمندی نابود نشده است؟ تنها در یک ساعت نخست یورش به باغ بیش از 11 هزار درخت و نهال – به شهادت کارشناسان دادگستری – نابود شده است که دست کم سه گونه از گونه های نابود شده در شمار گونه های بسیار ارزشمند بودند (لیلکی، زربین و سفید پلت).
جداً برای مملکتی که کارشناس مدیریتش اینگونه برای رضای چند دلار بیشتر دست به جعل حقیقت و جانبداری از قدرت طلبان طبیعت ستیز می زند؛ متاسفم.
اما باکی نیست … زیرا یقین دارم آه بلند آن هزاران زیستمندی که در زیر ارابه های مرگ شمایان در صبحگاه هشتم آبان ریشه کن شدند؛ روزی دامن قطع کنندگان و حامیان و آمرینش را خواهد گرفت.
آقای محمد درویش دوستدار عزیز محیط زیست :مجموعه تلاشتان در خصوص محیط زیست با ارزش است اما در مطالب اینجانب که بیطرفانه بود تهمتی به کسی زده نشد و مشکلات اشتغال مطرح شد که امروزه مهم است ومرگ ونفرین بر انسانها کار خوبی نیست مهربان.
شما همه ی ناراحتی و خشم و غم طرفداران محیط زیست را پس از شنیدن خبر این تجاوز بی سابقه و شگفت آور به دیرینه ترین باغ اکولوژی کشور، تبلیغات پروپاگاندایی لقب داده اید! نداده اید؟ آیا این توهین به شعور همه ی ما نیست؟
شما جعل سند و مصوبه غیرقانونی شورای تامین استان را مشروع جلوه داده اید!
شما قتل عام تاریخی بیش از 11 هزار درخت و نهال را در کمتر از دو ساعت، بی اهمیت جلوه داده اید و اشاره کرده اید که درختان قطع شده ارزشمند نبوده اند!
دست کم شجاعت داشته و قبول فرمایید که در اظهار نظر به قول خودتان بی طرفانه تان – چند اشتباه فاحش مرتکب شده اید.
.
یادتان باشد:
مطابق آخرین برآوردهای انجام شده،
ایران ما از منظر پایداری اکولوژیکی در بین 148 کشور مورد بررسی در رتبه 136 قرار گرفته است؛ در حالی که این رتبه در ابتدای برنامه 5 ساله چهارم، 131 بود!
رتبه کشور ما از نظر شاخص سرزمین شاد هم در طول سه سال اخیر 21 پله سقوط کرده است.
دیگر باید چه بلایی سر ما بیاید تا با چماق اشتغال، آن 7 درصد از خاک ایران را که هنوز درخت دارد، نابود نکنیم؟!
.
به خدا نسل آینده ما را نخواهد بخشید.
درود …
با سلام
واقعااز این تخریب ظالمانه متاثر هستم.امیدوارم که جلوی این تخریب گرفته شود.تشکر از همه ی کسانی که دوستدار طبیعت هستند و همچون طبیعت بیدار.
زنده باشيد دانيال عزيز.
باعث تاسف تمام ایرانیان است که با بی تدبیری مسئولین امر به جایی رسیده ایم که به راحتی ارزش های باقی مانده امان به دست خودمان نابود می شود و البته دراین زمینه اصرار نیز می ورزیم!!!!!!!!!!!!
بله سهراب عزيز …
اين همه اصرار براي تخريب و نابودي، حقيقتا دردآور است.
ممنون از همدلي هاتان.
I like your blog.
در هیچ جای دنیا این چنین تخریبی در مورد منابع ملی و طبیعی و جنگلهاوجود ندارد
در هیچ جای دنیا این چنین تخریبی در مورد منابع ملی و طبیعی و جنگلهاوجود ندارد