26 سال است كه جهانيان در سومين روز از آخرين ماه سال ميلادي، برابر با سيزدهمين روز از واپسين ماه پاييز، يك مناسبت محيط زيستي – No Pesticide Day – را گرامي مي‌دارند كه البته ريشه در يكي از تلخ‌ترين روزهاي قرن بيستم دارد. آن روز سياه، هنوز هم براي بازماندگان حادثه‌ي بوپال در هندوستان تلخ و سياه مانده است و از تبعات مرگ‌آفرينش كماكان نسل امروز هم رنج مي‌كشد.
چرا كه در آن فاجعه، ابر مرگ آوري سراسر آسمان بوپال را فراگرفت؛ ابري كه ناشي از نشت متجاوز از 40 تن گاز (methyl isocyante (MIC بود؛ يك گاز بسيار سمي كه در اثر خطايي انساني تاكنون 300 هزار انسان را معلول كرده و40 هزار از نوع بشر را به كشتن داده است.
چنين است كه جهانيان با درس گرفتن از آن رخداد مصيبت‌بار كوشيده‌اند تا تمام همت خود را براي ساختن جهاني بدون سم به كار بندند.
امسال هم مرضيه وحيد دستجردي، عالي‌ترين مقام كشور در حوزه سلامت و بهداشت با همكاري دفتر محيط زيست و توسعه پايدار كشاورزي كوشيده‌اند تا در روز شنبه – سيزدهم آذر ماه – در تالار همايش‌هاي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي (ساختمان نصر)، همايشي براي گراميداشت اين روز و آگاهي از پيشرفت‌هاي ايران در حوزه‌ي سم‌زدايي ترتيب دهند.
يادمان باشد كه در آغاز دهه‌ي 70 ميلادي از قرن بيستم، زماني كه عده‌اي از دانشمندان نسبت به مصرف د.د.ت هشدار مي‌دادند و آن را براي پایداری حیات در كره زمين يك تهديد برمي‌شمردند، گروهي به رهبري توماس بورولوگ )معروف به پدر انقلاب سبز) آنها را به سخره گرفتند تا این که مرگ سالانه‌ی متجاوز از ۲۰۰ هزار انسان، ناشی از مسمومیت حاد با آفت‌کش‌ها، نسل امروز را به خوبی از میزان صحت ادعاهای بورلوگ آگاه کرد و همه را از كرده‌ي خويش پشيمان ساخت! نساخت؟
عملكرد بورولوگ و حاميانش مرا ياد سروده‌ي جاودان فردوسي بزرگ مي‌اندازد كه افزون بر هزار سال پيش به من و تو زنهار داده بود:
كسي كو خرد را ندارد به پيش
دلش گردد از كرده خويش ريش
باشد كه همه‌ي ما عبرت گرفته و ياد بگيريم در اين يگانه سياره‌ي مسكون – تا اين لحظه – خردمندانه‌تر زندگي كنيم.
پيوست:
– براي آنها كه مايلند سياهه‌اي از ندانم‌كاري‌هاي فاجعه‌بار آدم‌زميني‌ها را در طول 36 سال گذشته رصد كنند!
– 6 سم پرخطر در بخش كشاورزي حذف شد.
– با فاجعه بوپال بيشتر آشنا شويم.
هر چه دور از خرد همه بند است
این سخن مایه ی خردمند است
(ناصر خسرو)
ناصر خسرو، خیام، نظامی، فردوسی، سعدی، گوته، شیدلر، کنفسیوس و … همه و همه از چهارسوی عالم زنهار داده اند که جهان بدون حاکمیت خرد، تفاوتی با جهنم ندارد؛ شگفتا که همچنان آنچه که یافت می نشود، همانا خرد است! نیست؟
درود …
امید آنکه این گونه همایش ها فقط ژست بین مللی نباشد …
دیگه کار از ژست گرفتن گذشته است هومان جان …
سلام. خیلی ممنون از خانم وحید دستجردی و تمام سازمان ها و افرادی که در جهت پاک کردن محیط زیست از مواد سمّی می‌‌کوشند. و این که ( تا پایان سال ۸۹ در انبار‌ها ذخایر سموم کشاورزی به اتمام می‌رسد ) نیز خبر مسّرت بخشی است.ولی یاران محیط زیست آیا فکری هم برای تشعشات اتمی و آثار رادیو اکتیوی زباله های اتمی کرده اید؟آیا نمیدانید مسمومیت ناشی از آن چندین برابر خطر ناک تر از ددت و سموم کشاورزی است؟آیا باز هم باید ایران در فکر انرژی هسته ای باشد؟ این دیگر پر واضح است که اگر امکان ابتلا به سرطان از طریق کود های ازته و ترکیبات نیتراتی، فسفاتی یا ذرات معلق کارخانجات مس، فولاد و پا لایشگاه ها چند درصد است، امکان ابتلا به آن از طریق رادیو اکتیو درصد بالایی دارد. من فکر می‌کنم با شعار امید به جهانی بدون انرژی هسته ای باید به استقبال روز جهانی بدون سموم رفت.
عکس این کودک با چشمان آرزومندش بر خاک ، نیشتر بر جان میزند
سلام. با تشکر از یادآوری این روز. یادآوری می کنم که تنها سموم نیستند که زندگی انسان را به مخاطره انداخته اند. تولیدات پلاستیگی یکی دیگر از آنها است.
درست می گویی خلیل جان …
مشکلات آدم زمینی ها یکی دو تا نیست! هست؟
منتها باید یکی یکی سراغشان رفت …
درود …
به مسعود:
عکس آن کودک بوپالی دارد وجدان جهانی را به چالش می کشد …
به میری:
همانگونه که برای خلیل نوشتم، مشکلاتی که ما برای زمین و خودمان ایجاد کرده ایم، یکی دو تا نیست. گاه می اندیشم که هیچ دیوانه ی مجنونی چنین سنگی را به چاه زندگی زمین نمی انداخت که ما انداخته ایم! و شگفتا که همچنان خود را اشرف می پنداریم!!
با سلام
در بازار تره بار قزل قلعه دو غرفه به فروش محصولات بدون کود وسم اختصاص یا فته است .از تولید کنندگان چنین محصولاتی باید حمایت کرد .از امروز تا 15 اذر
به نکته خوبی اشاره کرده اید. ما مردم هم باید با جهت دادن به نوع خریدهامان، عملا از محصولات بدون سم و سالم حمایت کنیم؛ هرچند اگر گران تر باشد.
درود …
سلام ایکاش باخانم وزیر راجع به برنج های الوده که در کیسه های رنگارنگ در تمام فروشگاه ها ی کشور عرضه می شود صحبت شود این برنج ها هر چه شسته می شود باز بوی د.د.ت ویا چیزی شبیه ان به مشام می رسد وموضوع ان مسکوت مانده است البته به بیابان ربط ندارد ولی به سم ربط وسلامتی مردم ربط دارد البته در شهرهای محروم و مناطق فقیر بدون دغدغه این برنج مصرف می شود . متشکرم
چشم … تلاشم را می کنم تا دغدغه ی شما در روز شنبه منتقل شود.
درود …