نامش رامش است … جايرام رامش – Jairam Ramesh!
او وزير محيط زيست در دومين كشور پرجمعيت جهان، هندوستان است و يكي از مردان پرقدرت، مشهور و محبوب در كابينه‌ي مان موهان سينگ، نخست وزير 77 ساله اين كشور به شمار مي‌آيد.
آقاي رامش اخيراً خريداران خودروهاي گران‌قيمت آلماني را بزهكار ناميده و با اين كار جنجالي بزرگ آفريده است. او كه خود يك مهندس مكانيك است، از سال 2004 سمت وزارت محيط زيست و جنگل را در هندوستان در اختيار گرفته و به ويژه در زمينه توانمندسازي جوامع محلي و افزايش اقتدار و استقلال تشكل‌هاي مردم‌نهاد محيط زيستي گام‌هاي مؤثري برداشته است.
وقتي حضور او را در بين مردم و گفتگوي پرحرارت و صريحش را با ايشان در معابر عمومي مي‌بينم، با خود شبيه سازي كرده و مي‌انديشم كه ممكن است چنين تصويري در ايران هم رخ دهد؛ در حالي كه يك سوي آن محمدجواد محمدي‌زاده باشد؟!
شما چه فكر مي‌كنيد؟ چرا وزن ملاحظات محيط زيستي در هندوستان، كشوري كه در آن 650 ميليون نفر با درآمد كمتر از دو دلار زندگي مي‌كنند، بيشتر از ايران است؟ مگر نمي‌گويند كه فقر دشمن حفاظت از طبيعت است؟!
كافي است دوباره نگاهي به ماجراي مارگيرها بياندازيد!
درود…
تو ایران طرف ریس یه شرکت خصوصی میشه 30 تا محافظ استخدام می کنه از بس توی توهمه اونوقت می گید جناب دکترررر محمدی زاده اونم با پیرهن آستین کوتاه و بدون کت و شلوار!! بیاد بین مردم؟؟.
خب اول باید یکی پیدا شه بیاد به اینا بفهمونه که محیط زیست یعنی چی بعد اینا بیان و حرف بزنن!!. فکر کنید یه مهندس مکانیک چقدر بیشتر از کسی می دونه که لا اقل همون بهداشت رو خونده و یه چیزایی در ارتباط با محیط زیست می دونه!! تفاوت فرهنگ رو احساس کنید!! تفاوت ارزش رو احساس کنید!!
این عکس دومی بسیار دلچسب است ؛ نماینده ی مردم در بین مردم و نه در برج عاج خویش …
من پست مارگیرهای هندوستان را پیش تر نخوانده بودم ، خیلی جالب بود ،
این که ارزش ها مرزها و بهای خودشان را دارند .
سلام
درود بر درویش عزیز
اگه برای محیط زیست کار کند همینه ! ولی اگه برای پست و مقام باشد باید که از دید عموم فرار کرد و سفرهای سن پترزبورگ و … !
سلام بر درویش عزیز مطلب بسیار جالبی بود .کاش در جشنواره رسانه ومحیط زیست حضور داشتید ومی دیدید که محمد جواد حتی با فعالان محیط زیست هم صحبت نمی کنه و موقع شام در حالی که مراسم رسمی در حال انجامه محل رو ترک می کنه. راستی محمد جواد هم مهندسی البته با تخصص شهرداری تهران. راستی آدرس نسخه آرشیوی برنامه پنجشنبه
http://iranseda.ir/Fulllive/?g=807755
عذر خواهی بابت تاخیر.
یادم رفت ما یه مدیر کل خیلی خیلی سبز داریم توی کرمان که حرفاش واقعا جالبه در تفره رفتن از اصل ماجرا حتما ببینید!!
http://isdle.ir/news/index.php?news=4508
نمی دونم چطور اینقدر راحت آبرو واعتبار یک گروه مردم رو زیر سوال می برن!! با همین مسئولان حتما ما هم محیط زیستمان سبز می شود!!
درود …
زندگي بافتن يک قاليست
نه همان نقش و نگاري که خودت مي خواهي
نقشه را اوست که تعيين کرده
تو در اين بين فقط مي بافي
نقشه را خوب ببين
نکند آخر کار
… … قالي زندگيت را نخرند … …
از اينکه يکي از بينندگان سايت زيبا و جالب شما هستم بسيار خوشحالم و اميدوارم هميشه موفق و پيروز باشيد.
شاد شاد شاد باشيد
اگه مايل به تبادل لينک هستيد وبلاگ «کنگاور شهر تمدن و تدين» را با همين نام لينک کنيد و اطلاع بديد تا با کمال ميل سايت زيباي شما را لينک کنم
بدرود …
سلام . همانطور که میدانیم آقای رامش از حزب کنگره است که عقاید نهرو و ایندیرا گاندی را دنبال میکنند و در همین راستا منافع هند را بر هر چیز دیگر مقدم میدارند. ولی این را هم میدانیم هر جریان سیاسی ،اصولا هر پدیده ای در عالم امکان اشتباه کردن را دارد. پس از دیدار جرج بوش در سال ۲۰۰۵ و قرارداد های که بین دو دولت بسته شد، سازمان های ا ک‌ای و یو س ا د‌ای که وابسته به وزارتخانه‌های کشاورزی هند و آمریکا هستند.قرار گذاشتند بادمجان های اصلاح شده ژنتیکی به بازار هند عرضه شود . ولی احزاب چپ با آن مخالفت کردند و آقای رامش با وجودی که از طرف مونسانتو بخاطر بذر پنبه اصلاح شده” ب ت” تحت فشار بود، این قرارداد را فسخ کرد. و یا در سال ۲۰۰۵ باز تحت فشار احزاب چپ تصمیم خود را دایر بر گشودن سهام شرکت های دولتی،به روی بخش سرمایه گذاری خصوصی، تغییر داد. با این مثالها میخواهم بگویم:که دلیل پیشرفت هند تنها وتنها بخاطر دمو کراسی و تعدد احزاب در آن است.هر کجا هر سیاست مداری بخواهد کجروی کند،فورا دمو کراسی جلوی آن را می‌گیرد. پس عجیب نیست با وجود فقر در این کشور وزن ملاحظات زیستی بیشتر از ایران است. و شگفت آور نخواهد بود که در سالهای آینده هند از نقطه نظر رشد چین را هم پشت سر بگذارد. زیرا که چین فاقد دمو کراسی است.
دموکراسی یکی از مهم ترین شروط برای بالندگی و پایداری هر جامعه و کشوری است. من هم با شما هم رای هستم که به زودی، هند، چین را خواهد گرفت؛ مگر آن که چین نشان دهد که پند کنفسیوس بزرگ را قبول دارد و عملاً نشان دهد:
درختی که در برابر باد نمی ایستد و خم می شود؛ پایدارتر است.
درود …
به کنگاور:
چرا سایت من زیباست؟!
به خوارزمی:
کار مدیرکل تون خیلی درسته ها!
به علیرضا:
بسیار ممنونم.
به م. حسن زاده:
آی گفتی …
به مسعود:
نبینم دیگر پستی را نخوانده باشی ها!!
درود
مردم هندوستان مردم جالبی اند…اینها هم هنوز به دنبال تحول اند و به فکر بهتر شدن…
درود بر درویش عزیز
کیست که به فکر تحول و تکامل و بهتر شدن نیست مرد خاکی عزیز؟
برای سفری کوتاه به هند وبلاگ آقای آرش نورآقائی را که در مهرماه گذشته سفری به آنجا داشتند می تواند مفید باشد
http://nooraghayee.com/?cat=519
ممنون از معرفی تان.
آرش از مردان نیک روزگار ماست …
بله..کیست که نباشد…
ولی مشکل اصلی این ملت فقر هست و جمعیت زیاد…اینجا با چندتاشون صحبت کرده ام از منابع محدودشون و انفجار جمعیتی میگن…
ولی حداقل شانس داشته اند کسی به نام گاندی داشته اند
شب خوش
دوستان هندی ات در سوئد نرخ رشد کنونی جمعیت در هندوستان را چقدر اعلام کرده اند؟
نپرسیدم ولی از جمعیت بالاشون گلایه می کردند و اینکه منابع محدود دارن…
این رو یه دانشجوی مشغول در دوره ی sustainable management بهم گفت…
البته خوب با هر کسی صحبت کنی دیدگاه های متفاوتی داره ولی خوب مشت نمونه خروار است :)
ولی مهم ترین قدم برای محیط زیست که در چند پست پیشین هم اشاره کردید آموزش به کودکان از سنین کودکی است…مثلا همین اروند در اثر داشتن والدینی مانند شما مطمئنا در حال و آینده درک بهتری از محیط زیست و خدماتش به بشر داره تا من نوعی…و این وظیفه هم بیشتر بر دوش آموزش و پرورش عمومی است و خانواده می تونن تکمیل کننده باشن…
در این صورت حتی جنگل ها محاظت شده نباشن و تنها دورشون حصاری ساده کشیده شده باشه مردم با اون شعورشون به خودشون اجازه تعرض نمی دهن…
شب خوش
آیا دوستان هندی ات آقای رامش را می شناخته و از عملکرد او راضی بودند؟
خواهم پرسید و به اطلاعاتتان خواهم رساند :)
بسیار ممنونم مرد خاکی عزیز …
روزگار بر تو خوش باد …