و سرانجام آن نقدي را كه منتظرش بودم، رسيد … نقد هوشمندانه، خوشساخت و همهجانبهي ناصر خالديان عزيز را در بارهي «يك حقيقت ناخوشايند» بخوانيد: 2016 ؛ آغاز قيامت!
نقدي حرفهاي بر يك فيلم مستند علمي كه فقط ميزان فروش و استقبال مردمي از آن در ايالات متحدهي آمريكا، چهار پنج برابر، بيشتر از پرفروشترين فيلم تاريخ سينماي ايران (اخراجيها) بوده است!
خالديان، در جايي از اين نقد شورانگيز، مينويسد: «حضور ال گور در فيلم طعنهاي به جمهوريخواهان و البته بوش و دار و دستهي ميليتاريستي او نيز هست كه آنها در فكر تروريسم جهاني و محور شرارت خواندن كشورهاي ديگر و ايجاد تخم كينه و جنگهاي جهانگستر هستند اما خطري بسياري بزرگتر و با ابعادي وسيعتر در انتظار زمين است كه آنان از آن غافلند. اين شرافتمندانه و قابل قبول است حتي اگر تبليغي سياسي باشد. چون به نفع تمام جهانيان است و نه كشور خاصي به نام ايالات متحده. البته اين در جوهره و پيام فيلم اهميتي ندارد. خانم مليسا اتريج شاعر و آهنگساز فيلم در مراسم اسكار 2007 وقتي جايزه بهترين آواز را براي اين فيلم گرفت، چنين گفت: اين فيلم درباره جمهوريخواه يا دمكرات نيست، يا درباره آبي و قرمز، همهي ما سبز هستيم»
اميد كه اينگونه باشد و همهي ما به راستي سبز باشيم.
در همين ارتباط
– آنونس خوب فيلم را هم از دست ندهيد: An Inconvenient Truth
– متن ترانه زيباي پاياني فيلم با عنوان: I Need to Wake Up را كه برنده اسكار 2007 بهترين آواز فيلم شد اينجا بخوانيد. ترانه را نيز ميتوانيد علاوه بر شنيدن از سايت Melissa Etheridge از فايل ضميمهي نقطه ته خط دانلود كنيد.
– ببينم، باز هم دوستان محيط زيستي از نوشتن در بارهي فيلم و توصيهي آن به ديگران براي ديدنش طفره ميروند! آن هم با وجود محبت آيينهچيانها.
مؤخره
– وقتي بازتاب مسئوليتشناسانهي انسانهاي شريفي چون ناصر خالديان را به محيط زيست ميبينم، هم احساس غرور و شعف ميكنم از داشتن و بجا آوردن چنين هموطنان فرهيخته و مسئوليتشناسي در پيرامون خود … و هم افسوس خورده و دلگير ميشوم از بسياري دوستان محيط زيستي كه انتظار بيشتري از آنها دارم، امّا متأسفانه تا اين لحظه كلمهاي در بارهي اين فيلم در وبلاگهاي سبز خويش ننوشتهاند.
پيوست
– جنايتي تازه؛ اين بار در ميگون!
شب گذشته من از خواندن این نقد بسیار لذت بردم. لینکش را در وبلاگ دکتر معطری دیدم و به آن لینک دادم.
پیشنهاد نوشتن درباره این فیلم پیشنهاد خوبی است اما نباید آن هایی که نمی نویسند را همه را به یک چوب زد!