♦️اشتباه نکنیم، پاندمی کرونا بحران نیست؛ فرجامِ زیستن در بحران است!♦️
🇮🇷: @darvishnameh
✍ مگر ما در چه شرایط رویایی و کجا زندگی می‌کردیم که اینک فکر می‌کنیم بخت از ما برگشته، وارد بحران و اسیرِ #ریزکی_تاجدار – کووید۱۹_ شده‌ایم؟! آیا یادمان رفته در جهانی زندگی می‌کردیم که روزانه دستکم هشت‌هزار نفر در اثر ویروسی نام‌آشنا به نام #گرسنگی تلف می‌شدند و برای مهار همیشگی این ویروس کمتر از هزینه یک موشک قاره‌پیما نیاز به سرمایه‌گذاری بود؟ آیا یادمان رفته که سالی هفت میلیون‌نفر را در اثر آلودگی هوا و چند میلیون‌نفر دیگر را در اثر آلودگی آب از دست می‌دادیم؟ یادمان رفته که هر ماه بیش از یکصدهزارنفر در اثر تصادف‌های رانندگی کشته می‌شدند و چهار برابر این رقم هم بر شمار معلولین افزوده می‌شد؟ آیا یادمان رفته سالانه در اثر گرم‌شدن کره‌زمین و تخریب زیستگاه‌ها بین هفتصد تا هزار گونه گیاهی و جانوری در معرض انقراض کامل قرار می‌گرفتند؟ آیا فراموش کرده‌ایم در اثرِ پاکتراشی جنگل‌ها، سوزاندن درختان و مراتع، خشکاندن تالاب‌ها و تغییر کاربری اراضی سالانه بیست و چهار میلیاردتن خاک حاصلخیز را از دست می‌دادیم که ارزشش حدود هزارمیلیارد دلار می‌شد؟ نمی‌دانیم که صورت‌حساب سالانه جنگ‌افزارسازی به بیش از دوهزارمیلیارد دلار می‌رسید و بودجه اختصاص‌یافته به پژوهش‌های حوزه محیط‌زیست و سلامت به گردِ پای آن هم نمی‌رسد! و آیا نمی‌دیدیم که هر سال بخش‌های بیشتری از دریاها و خشکی‌ها در اثر انباشت زباله‌ها و شیرابه‌های ما از حیز انتفاع خارج می‌شد؟ چه فایده دارد زیستن در جهانی که آدم‌هایش از آدمیت فراری بوده و قدرتمندانش می‌گویند: هرکسی با ما نیست، علیه ماست و موبدانش به جرم آنکه دیگران مانند آنها نمی‌اندیشند و به خدایی که می‌پرستند، باور ندارند؛ فرمان تکفیر صادر می‌کنند! … می‌بینید؟ ما از درون یک جهنم واقعی وارد دوزخی تاریخی شده‌ایم تا مجال یابیم به یافته‌ها، افتخارات، آیین‌ها و تاریخ خود بیاندیشیم … جهانِ پساکرونا متعلق به آنهایی است که به هر نوع خرافات، تعصب نژادی، مذهبی و جنسیتی پایان داده؛ قدر طبیعت، آغوش، عشق و بوسه را بدانند؛ حرمت تمامی زیستمندان عالم را بجا آورده و اجازه ندهند تا سرمایه‌های انسانی در پای ساخت سلاح‌های ویران‌گرتر دود شود …
#گفتگوی_ایرنا_با_محمددرویش
#جهان_پساکرونا
#کووید۱۹
https://instagram.com/tv/B-uoIVvlAUM/?igshid=dc24egeet0ww