🔻روز هوای پاک و دریغ از برگزاری یک مراسم نمادین!🔻
🇮🇷 @darvishnameh
✍ یه زمانی که خیلی هم دیر نیست، منتقدِ برنامه‌های صرفاً نمادین به مناسبت روز هوای پاک بودیم! اینکه فقط یک روز خودروها را بگذارید کنار و با مردم شهر پیاده حرکت کرده، دوچرخه برانید و یا قیمت مترو را رایگان کنید، کافی نیست … امروز اما وقتی به آن روزها می‌نگرم، انگار دارم رویا می‌بینم! تصور آنکه شهردار تهران، رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست و دیگر مقامات مسوول در ۱۶ دستگاه درگیر در قانون هوای پاک، دست‌کم یک روز در سال و دربرابر چشم مردم از دوچرخه برای حمل و نقل استفاده کنند، بسیار بعیدتر شده است. آنها حتی دوچرخه را عملاً به عنوان یک وسیله حمل و نقل پاک به رسمیت نمی‌شناسند و ما هر سال حسرت حتی چند روز سالم را در هوای پایتخت و دیگر کلان‌شهرها داریم … درحالیکه قبل‌ترها از این گلایه می‌کردیم که چرا باید چند روز ناسالم را در سال تجربه کنیم؟! به قول فروغ: ما پیش نرفتیم، ما فرو رفتیم. و حالا شاهد تعطیلی بیدود و دیگر شرکت‌های ارایه‌دهنده دوچرخه‌های اشتراکی هستیم، شاهد برچیده شدن مسیرهای ویژه دوچرخه‌سواری و پیاده‌راه‌ها … حالا با گستاخی حتی گروهی خواهان نابودی پیاده‌راه مشهور و زیبای اصفهان در چهارباغ هستند … و درعوض شهر را ازدحام دود و بوق برداشته و مردم در این چهارراه‌ها اسیر ترافیکی بی‌سروسامان‌تر شده‌اند! چرا؟
🔻 گفتگوی مفصلم در اینباره را با زهرا ایرجی در خبرگزاری ایکنا بخوانید و بشنوید:
در بخشی از آن می‌گویم: متأسفانه در ایران بر این مسئله تمرکز می‌شود که خودروها معاینه فنی شوند، کیفیت سوخت بهتر شود یا قانون زوج و فرد و تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها برای کاهش آلودگی هوا اعمال می‌شود،، اما واقعیت این است که نمی‌توانیم حرکت را از جامعه بگیریم؛ با تعطیل کردن مشکل حل نمی‌شود، بلکه باید یک جامعه پویا ایجاد کنیم که در هر شرایطی بتواند تاب‌آور باشد.
این کنشگر محیط زیست تصریح کرد: اگر بودجه‌های سرسام‌آوری که خرج مثلاً دو طبقه کردن بزرگراه صدر (شش هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان به بودجه آن زمان) و ساخت تونل نیایش، تونل توحید و … شد برای مبلمان شهری هزینه می‌شد تا شهر از خودرومحوری به بوم‌محوری تغییر و فضاهای همدلی اضافه شود، آلودگی هوا و آلودگی صوتی کم‌تر می‌شد و به مراتب شهر زیست‌پذیرتری داشتیم …
https://iqna.ir/00HGcU
#روز_هوای_پاک
#محمد_درویش