در فرازي از فيلم «يك حقيقت ناخوشايند»، ال گور اشاره مي‌كند كه چگونه در سال 2003، مسئول امور محيط زيست در كاخ سفيد – كه زماني خود يكي از رؤساي كمپاني‌هاي بزرگ نفتي بوده است! – تصميم مي‌گيرد تا به صلاحديد خويش، بخش‌هايي از گزارش هشدارگونه‌ي سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا (Environmental Protection Agency – EPA- ) را كه آشكارا از دولتمردان آن كشور مي‌خواهد تا تهديد «جهان‌گرمايي» را جدي گرفته و براي كاهش انتشار گازهاي گلخانه‌اي به اقدامات جهاني تحت امر پيمان كيوتو بپيوندند، حذف كرده و گزارشي دروغ را به رييس‌جمهور و ديگر دولتمردان عالي‌رتبه آمريكايي و نيز ارباب جرايد ارايه مي‌دهد.
اينك مي‌توانيد عكس‌العمل دانشمندان مستقل آمريكايي را در خصوص اين اقدام كه با انتشار يك نامه‌ي سرگشاده خطاب به جرج بوش پسر در هيجده فوريه سال 2004 آغاز شده ملاحظه كنيد؛ نامه‌اي كه تا امروز بيش از يازده هزار نفر از عالي‌ترين و مشهورترين دانشمندان آمريكا، از جمله 52 برنده‌ي نوبل، 62 دريافت‌كننده‌ي نشان ملّي علمي و 194 دريافت‌كننده‌ي عالي‌ترين نشان آكادمي علوم پاي آن را امضا كرده و صراحتاً از دولتمردان و سياست‌بازان آمريكايي خواسته‌اند كه ساحت علم را مقدس شمرده و آن را به نيرنگ ملاحظات و مصلحت‌سنجي‌هاي سياسي آلوده نسازند.
گفتني آنكه نامه‌ي يادشده كه هم‌اكنون بر روي بسياري از وب‌سايت‌هاي علمي و معتبر جهان قرار داشته و از آن با عنوان :
Can 10,600 scientists be wrong?
نام برده مي‌شود، هم‌اينك شمار امضاهايش از مرز يازده‌هزار نفر هم گذشته است.
يادمان باشد! جهان‌گرمايي در نهايت به نفع هيچ كشور و ملّتي تمام نخواهد شد، البته اگر منافع برخي از ما اجازه دهد كه به اين واقعيت ساده توجه كنيم و آن را عميقاً بشنويم. همين!
براي مطالعه بيشتر:
– Restoring Scientific Integrity in Policymaking