🔻دردِ بی‌درمانِ تهران نشانه چیست؟🔻

🔻دردِ بی‌درمانِ تهران نشانه چیست؟🔻

🇮🇷 @darvishnameh

۱️⃣ گاه در سفر به شهرهای دور از تهران با هموطنانی روبرو می‌شوم که با حسرت از مزایای تهران سخن گفته و گلایه می‌کنند که بهترینِ هر چیزی را می‌توان در تهران یافت!

۲️⃣ تهران اما برای اغلب ما تهران‌نشین‌ها یک دوزخ واقعی است؛ شهری که رسماً سخن از مرگ سالانه پنج‌هزار و پانصد نفر از شهروندانش در اثر آلودگی هواست؛ سخن از هشت تا ده درصد مرده‌زایی در نوزادانش؛ سخن از هفت‌هزار نزاع در هر صدهزار جمعیتش؛ سخن از بالاترین رقم فرونشست در بین پایتخت‌های جهان؛ سخن از تلف‌شدن دویست‌میلیارد دقیقه از وقت آدم‌هایش در ترافیک؛ سخن از آلودگی صوتی بالاتر از حد تحمل انسان – ۶۰ دسی‌بل – در بسیاری از محله‌هایش؛ سخن از بالاترین رقم فحشا، کاهش سن اعتیاد به مواد مخدر، دزدی مسلحانه و طلاق؛ سخن از انبوه‌ترین تراکم زندانی؛ سخن از بیشترین سرانه شکایت در محاکم دادگستری؛ سخن از شتاب درگیری مردم با بیماری‌های غیرواگیر چون دیابت، کبدچرب، فشار خون و سکته قلبی و سخن از بیشترین آسیب‌پذیری نسبت به خطر وقوع زلزله با شانزده گسل فعال و تراز منفی آبخوان‌هایش و …

۳️⃣ چنین شهر خطرناکی چرا باید گران‌ترین شهر ایران هم باشد؟ شهری در آستانه دریوزگی شدید آبی و چنین وابسته به منابع آب لواسان، لار، آمل، کرج، طالقان و سپیدرود؛ فاقد یک جریان باد قابل قبول و متاثر از پدیده مهلک جزیره‌گرمایی چرا باید همچنان پرخواهان باشد؟

۴️⃣ حقیقت این است که اغلب تهرانی‌ها انتخاب دیگری ندارند؛ کمینه آزادی‌های مدنی در تهران بیشتر، سرک کشیدن به کار مردم کمتر و انتخاب سبک زندگی دلخواه کم‌هزینه‌تر است. دقیقاً به همین دلیل است که بیشتر مهاجرت همیشگی به خارج از ایران هم از تهران ثبت شده است! وقتی دیگر فضایی برای نفس‌کشیدن باقی نمانده و یا گشایشی در آن سوی مرزها چشمک زند …

۵️⃣ آقای حکومت! یادت باشد اگر این همه سد و طرح‌های انتقال آب برای تهران اجرا نکرده بودی؛ اگر بهترین دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها، مال‌ها و مراکز فرهنگی در تهران جانمایی نشده بود و اگر پایتخت سیاسی را پس از پایان جنگ از تهران منتقل کرده بودی، حالا با چنین سیاهچاله و بختک مرگباری روبرو نمی‌شدی!

۶️⃣ تلخ‌تر و دهشتناک‌تر از همه آنکه هنوز برای بخش قابل توجهی از حکومت، توصیف‌های ارایه شده در این یادداشت هیچ نسبتی با تهرانی که می‌شناسند، ندارد! وگرنه چگونه شعار انتخاباتی قالیباف می‌توانست این باشد: به من رای دهید تا ایران را تهران کنم؟! و این از هر کابوسی، وحشتناک‌تر است؛ یک دردِ بی‌درمان که نشانه ناکارآمدی حکومت در بهره‌گیری از خرد جمعی در قلب تپنده خویش است، جایی که علی‌القاعده بیشتر متخصص باتجربه و بهترین دانشگاه‌ها و موسسه‌های پژوهشی را در اختیار دارد.

#سیاهچاله_ای_به_نام_تهران
#محمد_درویش

https://www.instagram.com/p/CpkpgAyozhR/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تائید دیدگاه فعال است. دیدگاه شما ممکن است کمی طول بکشد تا ظاهر شود.