به دنبال یادداشت پیشین نگارنده در باره‌ی فرمان عالی‌ترین مقام سیاسی استان قم، مبنی بر تغییر مسیر قم‌رود؛ خوشبختانه شاهد بازخوردهای نسبتاً گسترده و سزاوارانه‌ای در مطبوعات و فضای مجازی بودیم که به ویژه باید از عکس‌العمل سریع اسد افلاکی در روزنامه همشهری تشکر کرد که مصاحبه‌ی جانانه‌ای را با دکتر عبدالرسول تلوری ترتیب داده است. تلوری که خود بر روی مئاندرها (پیچان‌رودها) پژوهش‌های مفصلی را انجام داده و سال‌ها به عنوان معاون پژوهشی مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری کشور خدمت کرده است، با صراحت گفت: تغییر مسیر رودخانه قم‌رود بدترین گزینه است. وی به این هم اکتفا نکرد و با تأسف و خشم اعلام داشت: «براي كساني كه از خارج به ماجرا نگاه مي‌كنند اين سؤال برايشان پيش مي‌آيد كه آيا واقعاً يك كارشناس در ايران وجود ندارد كه اين مسایل را بفهمد؟!»
امیدوارم از این پس مردان و زنان عرصه‌ی سیاست و قدرت دریابند که با طبیعت نمی‌توان به همان زبانی گفتگو کرد که با کارمندان و زیردستان خود گفتگو می‌کنید و فرمان می‌رانید! این درس ساده‌ای است که به دلیل عدم تبعیت از آن، رهبران پیشین ایالات متحده آمریکا و استرالیا تاوان سختی برایش پرداختند و مجبور به خداحافظی تلخ خود و حزب محبوبشان از قدرت شدند!
باشد که دولت‌مداران و قدرت‌سالاران وطنی مجبور به تکرار آن درس تلخ نشوند.
در همین باره:
– روزنامه اعتماد: طرح تغيير مسير رودخانه قم / اشتباه پشت اشتباه! (حمیدرضا میرزاده – سرباز عزیز و سختکوش زمین).
متاسفانه يا مديران ما كارشناس نيستند كه اكثرا اينطور است يا كارشناسان ما وقتي مدير ميشوند دغدغه هاي كارشناسانه را به كناري مي نهند يا مديران كارشناسان غير خودي را به بازي نميگيرند و يا كارشناسان خودي بنا به ميل مديران ابراز نظر مي كنند يا همه گزينه ها يا هيچكدام؟!!! به هر حال اظهار نظرهاي مديران اينه كه ميبينييم اصلا اگر دنيال علتش باشي ديگر خودي نيستي
پاسخ:
درود بر آقا مجتبی عزیز … به نظرم مشکل از ماست … اغلب دوست داریم در نقش محلل علمی اقدامات غیر منطقی مدیران بالا دست ظاهر شویم!
سیاست حاکم بر مسیل‌ها را صاحبان زمین‌های اطراف مسیل‌ها تعیین می‌کنند، همانانی که زمین‌های موقوفی را خریدند، مسیل را تصطیح کردند و برآن آپارتمان‌ها بنا کردند.