يادم هست در نخستين سال‌هاي دهه‌ي 1990 ميلادي، مجله‌ي محبوب «طبيعت و منابع» – كه يادش به خير باد – در مقاله‌اي جنجالي، ضمن بررسي روند افزايش شمار سيل‌هاي حادثه‌خيز در جهان، اين پرسش را در مورد افزايش خسارت‌هاي ناشي از سيل، با خوانندگان خويش در ميان نهاد: «آيا سيل‌ها تغيير كرده‌اند؟ ما تغيير كرده‌ايم؟ يا هر دو؟!»
ممكن است دو دهه‌ي پيش، آن مقاله را زياد جدي نگرفته باشند، اما اينك شواهد پرشماري وجود دارد كه نشان مي‌دهند: اگر حتا بپذيريم كه سيل‌ها هم تغيير كرده‌اند، نمي‌توانيم انكار كنيم كه مسئول مستقيم اين تغيير خطرناك و ويرانگر، كسي نيست جز انسان.
چنين است كه اينك آنتوني دي‌پالما، گزارش‌گر بخش محيط زيست از روزنامه نيويورك تايمز با اشاره به تحقيقات گسترده گروهي از دانشمندان دانشگاه هاروارد، نشان مي‌دهد كه بحران موصوف تا چه اندازه مي‌تواند تا سال 2016 به مرزي بحراني در نيويورك نزديك شود.
به نحوي كه پروفسور ديويد ولف، پژوهشگر بوم‌شناسي گياهي از دانشگاه كرنل آمريكا، معتقد است: «خسارت وارد به بخش كشاورزي در ايالت نيويورك، در اثر تشديد رخداد سيل‌هاي حادثه‌خيز و پديده‌ي جهان‌گرمايي به حدود سه ونيم ميليارد دلار در سال بالغ شده است!»
در همين ارتباط، گزارش ديروز نيويورك تايمز را به همراه مقاله‌ي زير بخوانيد:
Global Warming Will Hit U.S. Northeast Hard Unless Action Taken Now ; Long-term Severity Depends On Near-term Choices, Scientists Say
مؤخره:
– يادمان باشد كه شمار رخداد سيل‌هاي حادثه‌خيز در ايران نيز در طول 4 دهه‌ي گذشته، بيش از هزار درصد افزايش يافته است؛ ركوردي كه گمان نبرم نظيري براي آن بتوان يافت.
تکان دهنده است واقعا