هموطني سبزانديش و نازك دل از ديار رييس علي دلواري بزرگ – از كرانه‌هاي خليج هميشه فارس ايران – در تارنمايش از حركت پسنديده‌ي هموطني ديگر در آن سوي وطن – در كرانه‌هاي درياي مازندران – تقدير كرده است.
كاش مانند او بيشتر مي‌شناختيم.
سپاس ابوحنانه عزيز كه فرهنگ حراست و حرمت نهادن بر درختان را به شايستگي گسترش مي‌دهي و نشان مي‌دهي كه نسل كوروش بزرگ هنوز كه هنوز است در اين مملكت نفس مي‌كشد؛ نسلي كه باور دارد:
سبزه‌اي را بكند
خواهد مرد
و مي كوشد تا
كاري نكند
كه به قانون زمين بربخورد.
اين يادداشت‌ها را كه مي‌خوانم و اين تصويرها را كه مي‌بينم … قوتم مي‌بخشد، شورم را مي‌افزايد و سرشار از سرخوشي و اميدم مي‌كند …
زنده باشيد هموطنان ناديده‌ي ساروي و بوشهري من …
سلام
واقعا کاش یاد می گرفتیم که مثل اجدادمان باشیم.
در مورد سوالتان راستش جوابش کمی طولانی بود و همچنین فکر کردم می تواند جواب آن برای دوستان دیگر نیز مفید باشدوالبته پاسخ آن در اینجا چندان همخوانی با مطالب شما نداشت. در هر صورت ببخشید اینجا جواب را ننوشتم راستش نتوانستم میل شما را هم پیدا کنم و جواب را برایتان ارسال نمایم.
فکر کنم خیلی دلیل آوردم ها چه خبر شد!!!!!
مهرگان عزيز:
با سپاس از توجه شما … شايد بد نباشد آن را در يك پست جداگانه منتشر كنيد.
سلام
یادم هست در برنامه ی ” در شهر ” در تهران پارس یک درخت که ریشه اش در کوچه بود رانشان دادند. خانه ای که بعداً ساخته شده بود طوری بود که کف طبقه ی اول جلوتر از طبقه ی همکف ساخته شده بود و قاعدتاً برای اینکه ساختمان ساخته شود باید درخت قطع می شد. امّا برای اینکه مجبور نشوند درخت را قطع کنند کف خانه را سوراخ کرده بودند! یادم نیست که درخت از سقف هم خارج می شد یا نه!
با سپاس
نفیسه
سلام بر خواننده همیشگی و باوفای مهار بیابان زایی: خوشحالم از شنیدن این خبر. کاش من هم آن برنامه را دیده بودم. برای صاحب آن خانه دعای خیر دارم. همچنین برای شما دختر تلاش گر و سبزاندیش وطن. زنده و سرافراز باشید.
I enjoyed when read ur blog via surfing on balatarin.com
among many stressful political links your subject seems very green and gave me positive energy and fresh feelings
thanks and regards
خوشحالم بهاره عزیز که دست نوشته های درویش می تواند این گونه در پیشگاه تو به نظر آید.
سلام
درود بر شما و افكار سبز و ذهن پويايتان.
بدرود.
سپاسگزارم ابوحنانه عزيز … نگاه توست كه رنگ دگر دهد به جهان برادر مهربان بوشهري من.