هم آن بادام کوهی را در بافق و هم آن پای مصنوعی را در کامبوج جدی بگیرید!

بادام کوهی یا آیه ای برای ما که مقاومت را باور نداریم؟! (عکس از حامد رحیمی)

      حامد رحیمی عزیز تصویر تک درختی را در دامنه‌ی پرشیبی از منطقه‌ی حفاظت شده بافق یزد به نمایش درآورده است که حقیقتاً شکوه‌مند و امیدبخش است. وقتی این نهال یگانه‌ی بادام کوهی می‌تواند در شیبی نزدیک به 90 درجه و بر روی سنگی بدون خاک بروید، آن هم در کم‌آب‌ترین خطه‌ی کشور؛ چرا ما نتوانیم تا از کویر خودساخته‌ی جامعه‌ای که می‌فرسایدمان، به سلامتی عبور کنیم و به افق‌های دور بنگریم؟
     مگر نه این است که
این جهان: دریا
زمان: چون موج
ما: مانند نقش
پس چرا از این مهمانی هستی ده هستی ربا لذت نبریم و درنگش را جاودان نسازیم؟

درود بر آن انسان های شریفی که افسردگی و رنج این فیل را نتوانستند تحمل کنند

 

     و امّا بعد …
    درست به همین دلیل است که خبر کوتاه آزاده نوازی عزیز، حقیقتاً همان نغمه‌ی بهشتی گونه‌ی طبیعت بود که بر پیشانی تارنمای زیبا و سبزش می‌درخشد.
   این فرهمندی‌های دل‌پذیر را که از هم نوعانم در این سو و آن سوی آب که می‌بینم، دلم گرم می‌شود و امیدم به آینده دوچندان … بخصوص اگر یادمان بیاید که این همه ایثار و عشق برای آن فیل در سرزمینی رخ داده است که سال‌ها در آن خمرهای سرخ، خون ریختند و بذر جنگ و مرگ و تیرگی افشاندند …

     پس شما ای خواننده‌ی عزیز مهار بیابان‌زایی:
    بیا و پیمان بند که هرگز شکوه و جلال آن تک درخت استوار بادام کوهی و آن شور و عشق نهفته در پای مصنوعی فیل کامبوجی، نخواهد گذاشت که امیدت را به آینده‌ی سبز زمین در این خارزار دشمنی‌ها از دست دهی …
حرفم نسیمی از دیار آشتی بود
در خارزار دشمنی‌ها
شاید که توفانی گران بایست می‌شد
تا برکند بنیاد این اهریمنی‌ها …

    این دو تصویر را هم تقدیم می کنم به حامد و آزاده عزیز:

تک درخت اُرس بر دیواره ی غربی بردبلند

   تصویر نخست را خودم شکار کرده ام در ارتفاعات بردبلند (منطقه حفاظت شده سبزکوه): اُرسی روییده بر دیواری سنگی

تک درخت بلوط: از عجایب طبیعت زاگرس در بختیاری (عکس از مهندس هومان خاکپور)

  تصویر دوم را اما مدیون دوست عزیزم، هومان خاکپور نازنین هستم: بلوطی روییده بر تخته ای سنگ! بدون آب و خاک در دیار بختیاری.

 راستی که چرا مردم نمی دانند که لادن اتفاقی نیست؟

23 فکر می‌کنند “هم آن بادام کوهی را در بافق و هم آن پای مصنوعی را در کامبوج جدی بگیرید!

  1. ژاله

    با درود فراوان
    صبح مطلب قبلي را در شركت خواندم و باور كنيد از آنوقت پيش خودم دارم فكر ميكنم اگر انسان خلق نميشد دنيا چقدر زيباتر ميبود و مادر زمين و طبيعت و جانداران و دريا و كوهها .. در آرامش و با خيال آسوده روزها را سپري ميكردند. ما آدمهما چقدر ترسناكيـــم.

    پاسخ:
    درسته ژاله عزیز … ما آدم ها می تونیم بسیار ترسناک باشیم ؛ اما همین ما آدم ها هستیم که آن پای مصنوعی را هم می سازیم و یا آن زباله ها را جمع می کنیم و یا خلیج فارس را پاک. بیاییم بکوشیم همیشه در گروه دوم قرار گرفته و آن سلوک را ترویج کنیم. کاری که ایمان دارم همواره انجام داده و انجام خواهید داد. درود بر شما …

  2. اشکار

    این خمر های سرخ هم جانوران درنده جالبی بودند!
    چند میلیون از جمعیت را با گرسنگی کشتند، شهرهارا تخلیه کردند،هر کسی که معلم و دکتر و وکیل یود یا حتی عینک به چشم میزد به نام دشمن خلق کشتند آن وقت هر کسی که حیوان وحشی می کشت به 40 روز کاراجباری محکوم می شد!!!!
    آن پول پوت خون آشام هم تحصیل کرده فرانسه بود
    فیل که فیله بیشترین تلفات انفجار مین را این کشور دارد(حیف که نمی شود درباره این موضوع در ایران حرف زد بهتر است بجای مین از مینا صحبت کرد)
    ایکاش با توجه به قدرت تطابق گونه های بومی یک طرح جنگل کاری در نقاطی از فلات ایران مانند همدان و مرکزی و لرستان که جزو اولین نواحی که پوشش جنگلی را از دست داده اند انجام داد
    استان کرمان نیز براستی چهار فصل است
    ایکاش، ایکاش و ایکاش….
    پول زیاد داریم (داریم بسیار هم داریم)ولی…..

    پاسخ:
    کابوس پول پوت و جنایت های خمرهای سرخ هرگز بشریت را رها نخواهد کرد … منتها ربط مین و مینا را نفهمیدم با بادام کوهی و بلوط و …

  3. اشکار

    همین ساوه هم دیرزمانی است که پوشش جنگلی خود را بخاطر استحصال ذغال از دست داده جایی خواندم که تا حدود 400 سال پیش شیر آسیای در حوزه استان مرکزی وجود داشت
    بعلاوه سنگ نگاره های بسیار جالب جنوب اراک(تیمره)شاهدی بر شکل گیری تمدن در این ناحیه است شیر پلنگ یوز قوچ آهو پازن و گوزن زرد براحتی قابل تشخیص می باشند
    صد افسوس که آلمنیوم سازی اراک هوا را به شدت آلوده کرده ،آبهای زیرزمینی افت شدید داشته و بسیار آلوده شده ولی افسوس……
    خانه از پای و بست ویران است
    آقا سهیل هنوز به فکر سیخ جوجه کباب است

    پاسخ:
    هرگز خاطره قنات خانه پدر پدربزرگم را در روستای هلول فراموش نمی کنم … چه آب گوارایی؛ چه ماهی هایی و چه خنکای دلپذیری … یادش به خیر؛ چه آسان بهشت مان را جهنم کردیم!

  4. اشکار

    پول زیاد داریم (داریم بسیار هم داریم)ولی…

    درویش خان امکان دارد که در شروع مثلا یک طرح آبخیزداری یا جنگلداری در برآورد هزینه ها پولی را هم برای آقای مهندس و یا دکتر کنار بگذاریم که تا مدتی که طرح درحال اجراست ایشان به بلعیدن و هضم پول و بلوتوث بازی و سرک کشیدن به سایتهای …. مشغول باشند و تا اتمام پروژه به دخالت و دله دزدی مشغول نباشد؟

    یکی از آشنایانم که مدیر بخش خصوصی از آوردن تلفن همراه را درکارخانه برای کارگران ممنوع کرده که اینکار بسیار نتیجه خوبی در راندمان کار داشته است
    در یک کارخانه حتی کارشناسان مجاز به اوردن خودرو شخصی به کارخانه نیستند تا از چشم و هم چشمی جلوگیری شود

    پاسخ:

    با پیشنهادت موافقم! اما امکان پذیر نیست برادر!!

  5. مریم خداکرمی

    سلام بر جناب درویش
    گذشته از بحث دکتر کردوانی خوشحالم که با سایت شما آشنا شدم. البته قبلا ها چند بار به وبلاگ قدیمی شما آمده بودم اما بنا بدلایلی فراموشم شد. خوشحالم که فردی چنان دلسوز در پی بالابردن سطح آگاهی مردم اینگونه تلاش میکند. خیلی از پست های شما را خواندم. دلم بدرد آمد، بیشتر از قبل، خیلی دردآور است که ببینی همه چیز بی رحمانه دستخوش آماج سودپرستان و از طبیعت بی خبران قرار گرفته است. این روزها ارزش ها بی ارزش شده اند. با تلاش ما و شما شاید بتوانیم قدمی در جهت اعتلای دانش محیط زیست به جامعه ایران برداریم.
    پیروز باشید.

    پاسخ:

    ممنون از لطفتان. من هم از آشنایی با شما خوشحالم و این را می گذارم به حساب یکی دیگر از ویژگی های دوست داشتنی پرویز کردوانی عزیز. درود …

  6. مریم بانو

    درود
    این مطلب تون رو ذخیره کردم…. توی کامپیوترم، برای روز هایی که خسته ام…. نا امیدم …. تا بخونم، نگاه کنم عکس ها رو … و دوباره از جام بلند شم

    سپاس

    پاسخ:

    آسمان، یاس، سحر، ماه، نسیم
    روح در جسم جهان ریخته اند
    شور و شوق تو برانگیخته اند …

    مریم بانوی عزیز: خوشحالم که این یادداشت خستگی هایت را محو کرد و شور و شوقت را برانگیخت. زنده باشید …

  7. حامد رحیمی

    سلام خدمت دوست خوبم جناب درویش عزیز .
    این پست رو چند بار مطالعه کردم و هر بار بیشتر به نوشته هاتون فکر کردم و هر بار بیشتر لذت بردم .
    (( سبز باشید ))

  8. محمد درویش نویسنده

    سلام بر حامد عزیز … لطف داری … اما این لذت بردن دوطرفه است … مجدداً بابت انتشار تصویر آن بادام کوهی و ترویج قداست زمینه در تارنمای ارزشمندت از تو سپاسگزاری می کنم هموطن سبزاندش من.

  9. هومان

    درود بر محمد خوبم
    چقدر هوشمندانه و دل نشین از روئیدنی های عجیب و زیبای طبیعت بختیاری استفاده کردی .
    تشکر

  10. اشکار

    درویش خان زاینده رود خشک شد!!!
    اینها چی فکر می کنند؟
    اگر ما ایهمه آب را برای کشاورزی مصرف می کنیم باید در همه چیز خودکفا شده باشیم!!
    چرا کسی به این پرسش پاشخ نمی دهد؟

  11. شقایق

    محشر بود!
    بابت لذت بی نظیری که این پست شما در جانم ریخت سپاسگزارم دوست عزیز.

    پاسخ:
    زنده باشید … قابلی نداشت.

  12. آزاده نوازی

    با سلام بر جناب آقای درویش گرامی
    از لطف شما و عکسهای زیبای شما یک دنیا سپاسگذارم.عکاسی شما اون هم در چنین ارتفاعاتی واقعاً قابل تحسین است.

  13. محمد درویش نویسنده

    درود بر شما … ممنون از لطفتان؛ اما حقيقتاً من عكاس نيستم. اميد كه نگاه سبزتان به محيط همچنان در تارنماي ارزنده تان ادامه يابد.

  14. ژاله

    با درود فراروان بر مهندس درویش

    الان جواب شما را به کامنت خودم خواندم. فکر میکنید در سال چند بار چنین اتفاقاتی میافته که ما آدمیزادگان مواظب پای فیل ها یا سایر حیوانات باشیم و کمکی بهشون بکنیم .. در عوض چند صد هزار فیل در سال به دست آدمیزاد کشته میشوند فقط بخاطر استفاده از عاح آنها و یا با سیخ و زنجیر کتکشان میزنیم تا در سیرک برای ما تانگو برقصند و یا در قفس تنگ باغ وحش اسیرشان میکنیم… در ضمن پاک سازی هم که انجام میدهیم خودمان مسبب کثیف کردن هستیم بعدش مجبور می شویم پاک سازی کنیم …..

  15. محمد درویش نویسنده

    منظورتان اين است كه يگانه راهكار محو انسان از كره خاك است؟ واقعاً به جز اين گزينه، راه ديگري براي سعادت و رستگاري زيستمندان كره زمين وجود ندارد؟!
    اگر اينگونه است پس چرا آن همه خون دل مي خوريد و روشن گري مي كنيد براي همين آدم زميني هاي به قول شما قاتل و سنگدل و زباله ساز؟!

  16. عاطفه

    از مطلب بسیار زیباتون خیلی ممنونم.
    شاید زندگی در آن ارتفاع و در شیبی نزدیک به 90 درجه تنها چاره ی حفظ بقا به دور از “خیانت” بشر باشد!

  17. اسرا

    درود بر استاد درویش
    و ممنون از آقای حامد رحیمی و تصویر فوق العادشون
    و ممنون از جملات و تلنگرهای به جای استاد مثل همیشه

    استوار و سربلند همانند آن تک درخت در میان و برفراز و محاصره در سنگ

  18. محسن

    سلام.با تشکر از مطالب خوبتون.
    خواستم کسب اجازه کنم از اقای خاکپور،جهت استفاده از عکس درخت بلوط روییده در سنگ برای عکس روی جلد کتابم که در شرف چاپ هست.با تشکر مجددمنتظر جوابتون هسم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تائید دیدگاه فعال است. دیدگاه شما ممکن است کمی طول بکشد تا ظاهر شود.