خیلی دشوار است که خانم کری نورگارد را یک متخصص در حوزه محیط زیست نامید که جذب دانش روانشناسی شده است و یا برعکس، او را روانشناسی دانست که بوم‌شناسی در خونش جریان دارد. او خودش نیز قایل به این مرزبندی نبوده و خود را عضو هر دو گروه در دانشگاه Whitman ایالت واشنگتن آمریکا می‌داند – دانشگاهی که سال تأسیس آن به ۱۸۸۲ میلادی باز می گردد – که در پی کشف راز و رمز کیفیتی است که از آن با عنوان «عدالت محیط زیستی» یا Environmental Justice می‌شود یاد کرد.
از همین رو برای من، او یه جورایی شبیه به استیون هاوکینگ؛ جسور، باهوش و هنجارشکن است که به قول خودش نمی‌توان او را در چهاردیواری حبس کرد!
اخیراً این بانوی سبزاندیش آمریکایی پژوهشی را به سامان رسانده که به ویژه برای اهالی وبلاگستان سبز در ایران – و از جمله ناصر کرمی عزیز – هم می‌تواند جالب باشد.
گزارشی از تلاش وی را با عنوان «روانشناسی انکار تغییرات اقلیمی» یا The Psychology of Climate Change Denial می‌توانید در قالب یک تحلیل گزارش‌گونه و مصاحبه در wiredscience یا در بی بی سی بین‌الملل بخوانید که البته بخش‌هایی از آن را نیز بهنوش خرم روز در خبرآن لاین با عنوان:«روانشناسی انکار گرمایش زمین» ترجمه و منتشر کرده است.
توصیه می‌کنم این گزارش و پاسخ‌های کاری نورگارد را بخوانید؛ شاید دلیل انکار خطر گرمایش زمین را از طرف برخی آشنایان و ناآشنایان دریافتیم!
بسیار جالب بود ؛هنجار شکنی و جسارت این بانوی سبز اندیش هم در پروفایل شخصی دانشگاهی شان , برایم خیلی خواندنی بود.
و یک سوال لینکی از زندگی شخصی و کودکی ایشان پیدا کرده اید؟
ممنون از توجه تان. اگر پیدا کردم برایتان ارسال خواهم کرد.
سلام
خسته نباشید
ممنون از مطالب پربارتان
حضورتان در تلویزیون عالی بود.
زنده باشی رسول جان.