به گمانم، همين كه روز جهاني محيط زيست در ايران همواره مصادف است با سالگشت رويدادي خون‌بار و عزاي عمومي؛ نشان مي‌دهد محيط زيست تا چه اندازه در اين مملكت مظلوم و بدشانس است! چه، در روزي كه همه‌ي دنيا آن را گرامي داشته و آيين‌هاي نكوداشتش را برگزار مي‌كنند، اينجا حتا روزنامه‌اي نيز منتشر نمي‌شود كه بخواهد دوكلام در باره‌ي محيط زيست مرثيه‌سرايي كرده يا اداره‌اي باز نيست تا مقام مربوطه كلامي در حفظ محيط زيست گفته و اشاره‌اي غرورآفرين به اصل مترقي پنجاهم قانون اساسي كند!
با اين وجود، اگر اداره‌ها تعطيل بوده و كارمندي را نمي‌توانند جمع كنند تا برايش در مدح طبيعت سخن گفته و عكس يادگاري بگيرند؛ اگر روزنامه‌اي منتشر نمي‌شود تا به بهانه‌ي اين روز، ژست جهاني بگيرد و اگر همه جا سياهپوش بوده و نمي‌توان به استقبال شادمانه‌ي نكوداشت طبيعت رفت؛ اشكالي ندارد!
دنياي وبلاگستان مي‌تواند جاي همه‌ي اين كمبودها را پر كرده و سزاوارانه از محيط زيست وطن بگويد. پس دوستان عزيز! لطفاً از محيط زيست بنويسيد تا احساس تنهايي و بي كسي – دست كم در اين روز – نكند!
در همين ارتباط:
– روايت ديده‌بان محيط زيست ايران از روز جهاني محيط زيست
– معماي عجيب لاكان در گيلان!
جناب درویش!
تصادفاً لینک امروزم زیست محیطی است،ولی هر روز بیشتر دغدغه اقلیم و آب و هوا آزارم میده!
http://yasnababa.blogspot.com/2007/06/blog-post_04.html
زياد گله مند نباشيد جناب درويش ،چرا كه اگر اداره اي هم باز مي بود و تعطيلي هم در كار نمي بود چندان تفاوتي نمي كرد ،ما هفته محيط زييست داريم اما هنوز هم از نشست مطبوعاتي مسئولان محيط زيست خبري نيست !گويا قرار نيست لااقل سالي يكبار هم حرفي بزنند