اگر دوست داشتيد، بخش نخست از گفتگوي مفصل نگارنده را با خبرنگار سختكوش و دوست‌داشتني خبرگزاري مهر – جواد حيدريان عزيز – مي‌توانيد اينجا بخوانيد تا دريابيد كه
چرا برخي از مديران ما هنوز طبيعت‌ستيز هستند؟
چرا محمّد درويش پس از 15 سال پژوهش ميداني و كتابخانه‌اي در حوزه‌ي محيط زيست و منابع طبيعي، ترجيح داد كه وارد تعامل و پژوهش مجازي شود؟
و چرا فقر اقتصادي نمي‌تواند مهم‌ترين عامل تخريب محيط زيست در ايران باشد؟
موفق باشید.
زنده و پاینده باشید …
پایگاه علمی آموزشی راموزی
به آدرس:
http://ramuzi.com
آماده تبادل لینک می باشد.
پيراهن سبزتان سبزتر باد!
موافقم … باد را می گویم!
کاش اندیشه و سلوک مان هم سبزتر شود.
نميشود وقتي نگاه تماميت خواهي و غير كارشناسي به همه چيز حاكم باشد نميشود! باور كنيد…اما اين پيراهن شما واقعا شيك و برازنده است…هر بار نگاه ميكنم دلم ميخواهد داشته باشم يكي از اين رنگ و مدل!
راستي نكته مهمتر! اين عكس اگر مال زمستان است؟ يعني اين قدر آن فضا در زمستان گرم بوده كه بايد پيراهن آستين كوتاه پوشيد؟ يعني دوستداران محيط زيست انرژي بر باد ده هستند؟
پاسخ:
1- یادم باشد وقتی آمدی تهران، با هم برویم یک عدد از این پیراهن های خوش رنگ را برایت بخرم!
2- به نکته ظریفی اشاره کردی رفیق تیزبین من. راستش دوستان و همکارانم می دانند که من تاکنون هرگز دستگاه گرمایشی اتاقم را روشن نکرده ام. دلیلش هم روشن است! چون به صورت طبیعی من یک پالتو پوست کمبو دارم! ندارم؟
عالی بود رفیق … درود و تشکر هم از آقا جواد دوست داشتنی.
پاسخ:
زنده باشی هومان جان.
مصاحبه را خواندم و سعی کردم متوجه بشوم .
به نظرم سوال و جواب های خوبی بود .
پاسخ:
خوشحالم که قابل درک بوده … تلاشم همواره ساده نویسی و ساده گویی در حوزه محیط زیست و منابع طبیعی است.
مصاحبه خوبي بود . استفاده كردم و البته تلخندي هم زدم بر اين خيال خامم كه مي خواهد ايرانيان همه رنگها را به رسميت بشناسند درحاليكه در تعريف سياه و سفيد خودشان هم هنوز مانده اند !.. ):) ..
نه بانو … تلخند نزن و ناامید مشو …
می شود روزی را حس کرد که در آن همه رنگها مورد احترام باشند … واقعاً می شود.
درود و ممنون از لطفتان.