صبح ديروز – 19 خردادماه 86 – تصميم گرفتم دست اروند را بگيرم و با هم در آغازين ساعت صبح به ديدار نمايشگاهي رويم كه در محل مجتمع تجاري پارسيان كرج قرار است متخصصان، علاقهمندان و ديگر اقشار مردم شهر را با جلوههايي از طبيعت وطن و تواناييهاي فرزندانش در تعامل با او، آشنا كرده و آشتي دهد؛ نمايشگاهي موسوم به «نخستين نمايشگاه تخصصي محيط زيست» كه به شهادت پوسترهاي تبليغاتياش قرار بوده از 16 خرداد (يك روز پس از پنجم ژوئن – روز جهاني محيط زيست) آغاز به كار كرده و تا 22 خردادماه ادامه يابد. امّا به دليل ناهمانگيهاي پيش آمده تا امروز به تأخير افتاده بود … و متأسفانه امروز نيز خبري از افتتاحيه نمايشگاه و حضور مسئولين شهري و مديران سازمان محيط زيست نشد كه نشد! در صورتي كه به غرفهداران اعلام شده بود: مراسم رسمي افتتاح نمايشگاه رأس ساعت 9 صبح و با حضور مسئولين مربوطه برگزار خواهد شد! به دفتر نمايشگاه مراجعه كردم و از آنها دليل اين ناهماهنگي و تأخير دوباره را جويا شدم؛ فرمودند: آخه هنوز خيلي از غرفهداران، غرفههاي خود را باز نكردهاند!! اين در حالي بود كه مسئولين برگزاركنندهي نمايشگاه، هيچ وجهي را براي اجارهي غرفه طلب نكرده بودند! با اين وجود، باز هم رغبت چنداني براي حضور در اين نمايشگاه از سوي تشكلهاي غير دولتي فعال در اين حوزه (به جز يكي دو تشكل مانند جمعيت زنان مبارزه با آلودگي هوا) و شركتهاي مهندسين مشاور (به جز سامان آب سرزمين) و نظاير آن ديده نشد.
اين هم سند ديگري كه نشان ميدهد: كسي محيط زيست را جدي نميگيرد؛ نه مسئولين و نه مردم!
مؤخره:
در هنگام مراجعت زودهنگام از نمايشگاه، مانده بودم پاسخ اروند را چه بدهم كه با نگاهي آنچناني و لحني حيرتزده به من گفت: پدر! پس كي ميرسيم به نمايشگاه؟!!
يك فاجعهي زيستمحيطي ديگر!
عمق تالاب انزلی در 20 سال گذشته از حدود 8 متر به کمتر از 2 متر كاهش يافته است.