چند روز دیگر، روزنوشت‌های سید محمد مجابی، مرد همیشه آرام و خندان وبلاگستان فارسی 4 ساله می‌شود. سید در طول این 4 سال، 1359 بار تارنمایش را به روز کرد تا نشان دهد، می‌شود به رغم همه‌ی مشکلات و لکنت‌هایی که گاه نفس‌مان را می‌برد، همچنان نوشت، همچنان خندید و همچنان به آینده سرزمین مقدس مادری‌مان خوشبین بود و خوشبین ماند. شاید بزرگترین خدمت ماندگار مجابی، کمک به زنده ماندن نوجوانانی بود که جملگی در آستانه اعدام قرار داشتند … می‌دانم که او برای طلب بخشش از خانواده‌های مقتولین رنج فراوانی را بر خود هموار کرد …
به وبلاگش بروید و دو تا تولد را به او تبریک گویید! تولد خودش و تولد وبلاگش.
روز تولدچهار سالگی وبلاگ جناب دکتر مجابی را تبریک می گویم ولی جناب درویش گلایه ی نیز به جناب دکتر وارد است و آن این است که ایشان چند ماهی است که خیلی کم می نویسد مخصوصن چند وقتی است که نوشته ها ایشان در گرین بلاگ وجود ندارد.
سلام بر برادر عزیز جناب درویش
صمیمانه از لطف شما ممنونم
خواهش می کنم سید … شما برای آبادی طبیعت ایران و افزایش مهرورزی ایرانیان از جان مایه گذاشته اید … پایدار باشید و شاد.
درود …
مرد همیشه خندان ….. و البته همشهری ….. .. دوستش دارم .
سید را همه دوست دارند! ندارند؟
درود بر آقا رضای شیرازی …
تولد خودشون ، وبلاگشون و اقوامشون مبارک ،
زنده باشند و شاد
چه خوبه كه اينجا با وبلگهاي خوب هم آشنا ميشيم.
ايشون با آقاي جواد مجابي نسبت دارن؟
هر دو تولد بر آقای مجابی عزیز مبارک باد
به فلورا:
در پاسخ به پرسش شما و به قلم سید محمد مجابی عزیز:
http://www.smojabi.blogfa.com/post-613.aspx
.
.
به سروی و هومان:
درود …
سلام و درود میفرستم به همشهری همیشه شاداب و خندان و مرد عمل و افتخار آفرین برای شهر دین باور و علم پرور قزوین و کشور بزرگ افسانه اي و اسلامی ایران .
ان شا الله بزودی توفیق دیدار برایم حاصل شود .