هرچند که نتايج ديدهباني، پايش و تحليل آخرين نقشههاي ترسيم شده در پايگاه مديريت خشکسالي کشاورزي استان اصفهان در مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي نشان از کاهش قابل توجه ريزشهاي آسمانی در اغلب نقاط کشور از ابتداي سال آبی جاري (مهر ماه 1389) تا پايان آبان ماه دارد، اما به هر حال، وضعیت اندکی بهبود یافته است، به ویژه برای مردم گرمسار و تهران و کهنوج و نواحی اطراف آن. به نحوی که در کل کشور، میزان بارش رخ داده نسبت به میانگین درازمدت از حدود 81 درصد کاهش در ماه گذشته به 51 درصد کاهش رسیده است.
با این وجود، همچنان 96.2 درصد از سطح کشور از بارشی کمتر از ميانگين دراز مدت برخوردار شده و به سخنی ديگر خشکسالي خفيف تا بسيار شديد را تجربه کردهاند و در 3.8 درصد سطح باقيمانده، ميزان بارش بيش از ميانگين دراز مدت بوده است. اگر بخواهیم مقایسهای بین وضعیت خشکسالی تا پایان آبان ماه در سال گذشته و سال جاری داشته باشیم، در مییابیم که وضعیت خشکسالی نسبت به سال قبل بسیار وخیمتر شده است. به نحوی که درصد مساحت مناطقی که خشکسالی را تجربه کردهاند در حدود 32 درصد افزایش پیدا کرده است.
همانطور که نقشه وضعیت خشکسالی ایران با استفاده از شاخص درصد از میانگین بارش نشان میدهد، بطور کلي قسمت اعظم کشور به جز بخشهایی از شمال، مرکز و قسمت محدودی در جنوب کشور، شاهد خشکسالی بسیار شدید بوده است.در طول این بررسی جزئيات ديگري از مطالعه نقشههاي خشكسالي به دست آمد كه در ذيل به آن اشاره كوتاهي ميگردد.
خشكسالي بسيار شديد (كاهش بيش از 60 درصد از بارش نرمال):
این کلاس خشکسالی سطح بسیار وسیعی از کشور را اشغال نموده است به نحوی که حدود 66.5 درصد از سطح کشوررا به خود اختصاص داده است. این وضعیت در بسیاری از نقاط کشور از جمله کل استانهای آذربایجان شرقی، کردستان، کرمانشاه، ایلام، اردبیل، چهارمحال و بختیاری، فارس، یزد و بوشهر و قسمتهای وسیعی از استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان، خراسان جنوبی، خراسان رضوی و شمالی، گرگان، آذربایجان غربی، کردستان، زنجان، لرستان، خوزستان و بخشهایی از استانهای اصفهان، همدان و کرمان دیده میشود.
خشكسالي شديد (كاهش 45 تا 60 درصد بارش نرمال):
خشكسالي شديد در حدود 14.3 درصد از سطح كشور را طی این دوره در برداشته است. اين خشكسالي در
شهرستانهای سرخس، مشهد و قوچان (خراسان رضوی)، بجنورد (خراسان شمالی)، گرگان (گرگان)، بیارجمند (سمنان)، نایین و اصفهان (اصفهان)، کوهرنگ (چهارمحال و بختیاری)، بستان (خوزستان)، خرمآباد و بروجرد (لرستان)، ملایر، کنگاور و همدان (همدان)، منجیل (گیلان)، سراب (آذربایجان شرقی)، جلفا و خوی (آذربایجان غربی)، جیرفت (کرمان) و بندرعباس (هرمزگان) را شامل شده است.
خشكسالي متوسط (كاهش 20 تا 45 درصد بارش نرمال):
خشكسالي متوسط بخشهایی از شمال و مرکز و قسمت محدودی از جنوب کشور را احاطه كرده است و مساحتي در حدود 11 درصد را شامل ميشود. در خراسان جنوبی (نهبندان)، سمنان (شاهرود)، اصفهان (اردستان، نطنز و داران)، لرستان (الیگودرز)، مرکزی (ساوه و اراک)، قزوین (قزوین)، گیلان (رشت)، مازندران (رامسر، نوشهر و بابلسر)، خوزستان (دزفول)، کرمان (جیرفت) شاهد اين نوع خشكسالي ميباشيم.
خشكسالي خفيف (كاهش كمتر از 20 درصد نرمال):
اين خشكسالي 4/4 درصد از مساحت كشور را شامل ميشود. در استانهای البرز (کرج)، قم (قم)، اصفهان (کاشان،گلپایگان و نطنز)، آذربایجان غربی (ماکو) و هرمزگان (میناب) این وضعیت خشکسالی مشاهده ميشود.
خلاصه وضعيت خشكسالي ايران از مهرماه تا پايان آبانماه 1389
ü مجموع بارندگي کشور 24.3 ميليمتر
ü میزان بارندگی سالانه دراز مدت کشور 49.8 میلی متر
ü ميزان کاهش بارندگي نسبت به دوره آماري بلند مدت 51.1 درصد
ü بالاترین درصد خشکسالی: بسیاری از ایستگاههای سینوپتیک کشور از جمله خور و بیابانک، کنگان جم، بیرجند، فردوس، بشرویه، اقلید، انار، بم، جاسک، یزد و طبس طی این مدت هیچ بارشی دریافت نکردهاند.
ü بالاترین درصد ترسالی: ایستگاه کهنوج (کرمان) با 128 درصد افزایش بارندگی نسبت به میانگین دراز مدت
ü پرباران و کم بارانترین استانها: استان تهران با 20.5 درصد افزایش بارش نسبت به میانگین دراز مدت و استان فارس با 7/99 درصد کاهش بارش نسبت به میانگین دراز مدت به ترتیب پر بارشترین و کم بارشترین استانهای کشور میباشند(نمودار شماره3).
ü وضعيت خشكسالي: خشکسالی به مانند ماه گذشته وضعیت خود را کماکان حفظ کرده به طوری که خشکسالی در بخش اعظم کشور مشاهده ميشود.
بیشتر بدانید:
درود
نظر شما را به این خبر نیز جلب می نمایم :
بيهوده كاري 6 مقام ارشد و مرگ يك درياچه PDF(فقط براي متون انگليسي) چاپ پست الكترونيكي
رتبه بندي توسط كاربر: / 1
ناچيزبهترين
عصرايران – يك معاون رئيس جمهور ، دو وزير و سه استاندار در تاريخ 27 مهر 87 ، گرد هم آمدند و براي نجات درياچه اروميه از خشك شدن ،تفاهم نامه بلند بالايي امضا كردند كه در زير تصويرش را مي بينيد:
همان طور كه در متن تفاهم نامه ملاحظه مي كنيد ، امضا كنندگان اين تفاهم نامه به اهميت درياچه اروميه و وضعيت اسفناك آن وقوف كامل داشته اند و از اين رو تفاهم نامه اي براي نجات آن امضا كرده اند.
امضاكنندگان هم اعضاي چند “سازمان مردم نهاد” (NGO) بي اختيار نبوده اند بلكه معاون رئيس جمهور ،وزير نيرو و وزير كشاورزي به همراه استانداران وقت آذربايجان غربي ،آذربايجان شرقي و كردستان بوده اند. يعني مقامات ارشد كشوري ومنطقه اي تصميم گرفته بودند كاري براي درياچه درمعرض مرگ اروميه كنند.
اما از آنجا كه مرسوم است در ايران ،تصميمات و مصوبات ، روي كاغذ بمانند و كمتر به منصه ظهور برسند ، از اين تفاهم نامه هم بخاري براي درياچه بلند نشد و نتيجتاً درياچه اروميه به حال و روزي افتاد كه كارشناسان مي گويند :با ادامه اين وضعيت ، بزرگترين درياچه كشور ،تا سه سال آينده كاملاً از بين خواهد رفت.
راستي اگر اين مسوولان محترم تفاهم نامه فوق را امضاء نمي كردند ،چه اتفاقي بدتر از ايني كه رخ داده ، به وقوع مي پيوست؟ و اساساً حضرات براي چه دور هم جمع شده بودند؟ آيا بود و نبودشان و امضا و عدم امضايشان توفيري هم مي كند؟
آن بيانيه پرطمطراق را در بالا و اين عكس هاي تأسف انگيز از درياچه رو به موت اروميه را در زير ببينيد:
حالا بار ديگر خبر آمده كه مسوولان بسيار مدير و مدبر ، 12 طرح براي نجات درياچه اروميه تصويب كرده اند تا قند در دل مردم آب شود كه “خدا را شكر ، اين پارك ملي نمي ميرد!” ؛ اما اگر قرار بود با اين نشست و برخاست ها و مصوبات بدون پشتوانه اجرايي مشكلي حل شود ،درياچه دوست داشتني ايران ،هرگز به اين مصيبت دچار نمي شد.
مسوولان! مي خواهيد واقعاً كاري كنيد (از جمله انتقال آب به درياچه) ، بسم الله ؛ اين گوي و اين ميدان!
ولي اگر مردش نيستيد ، اين قدر از مصوبه و تصميم و تفاهم نامه و اجلاس و همايش و جلسه و نشست حرف نزنيد و بگذاريد اين درياچه لا اقل بي منت شما بميرد.
يادش بخير ! ما ايراني ها چه درياچه زيبا و بانمكي داشتيم تا همين چند وقت پيش !
آيا بار ديگر آن شكوه و زيبايي از دست رفته باز خواهد گشت؟
درود بر امیر پریزاد عزیز …
در همین باره اینجا را بخوانید.