همیشه نباید فقط زشتی‌ها و کاستی‌ها و لکنت‌ها را دید؛ البته منظورم این نیست که گاه بهتر است مانند کبک سرمان را بکنیم در برف (راستی کو برف؟!) و مناظر ناخوشایند یا کلام‌های نامیمون و یا عملکردهای کاهنده‌ی کارایی سرزمین از مسئولین و مدیران ریز و درشت نظام را نبینیم و انتقاد نکنیم؛ حرفم این است که اگر در مواردی، گامی به جلو احساس شد، اگر اقدامی سازنده را لمس کردیم و اگر متوجه شدیم که مدیران ارشد منابع طبیعی و محیط زیست کشور، فریادها و اعتراض‌ها و انتقادهای ما را می‌شنوند و انکار نمی‌کنند و حتا قول پیگیری هم می‌دهند، بابد ار آن استقبال کرد و نشان داد که در حوزه‌ی محیط زیست کسی را با کسی پدرکشتگی نیست و همه برای اعتلای نام بلند طبیعت وطن است که اشک می‌ریزند، که فریاد می‌زنند که غم می‌خورند و گاه خشم‌شان را فرو ریخته و سکوت پیشه می‌کنند …
در این صورت، شاید بهتر بشود انتقاد هم کرد و انتظار شنیده شدن و ترتیب اثر دادن به اعتراض‌ها را هم داشت! نه؟
این ها را گفتم تا با مرور رخدادهای ماه گذشته، یادآوری کنم که باید از سه واکنش و عملکرد عالی‌ترین مقام اجرایی منابع طبیعی کشور قدردانی کرد و البته منتظر ماند تا نتیجه‌ی سخنان و پیگیری‌های ایشان را در عمل مشاهده کرد و سنجید.
نخست آن که به علی سلاجقه اعتراض کردیم که چرا در مواجهه با رخداد شگفت‌آور و ناگوار تجاوز به باغ گیاه‌شناسی نوشهر، واکنش نشان نداده و سکوت کرده است؟
سلاجقه پس از شنیدن این اعتراض اقدام به مصاحبه و موضع‌گیری جانانه و مثبتی کرد و به شدت عمل فرماندار نوشهر و رییس بندرگاه این شهر در تخریب 11295 اصله از درختان این باغ پژوهشی بی‌نظیر را محکوم کرد.
دوّم آن که در ماجرای آتش‌سوزی‌های پردامنه در شمال و غرب کشور، پرسیدیم که چرا نباید کشور از یک ناوگان مجهز هوایی اختصاصی اطفاء حریق برخوردار باشد تا بتواند آتش‌سوزی در جنگلها را در کمینه‌ی زمان ممکن مهار کند؟
او بلافاصله واکنش نشان داده و قول داد که موضوع را با جدیت پیگیری خواهد کرد تا ایران‌زمین صاحب ناوگانی اختصاصی برای مهار آتش در عرصه‌های طبیعی ارزشمندش شود (در حالی که تا این لحظه، محدی‌زاده واکنشی در این باره نشان نداده است).
و دست آخر آن که به دنبال مخالفت نمایندگان مجلس با ادامه طرح علمی و منطقی خروج دام مازاد از مراتع و جنگلها، نوشتیم که حال منتظر می‌مانیم تا ببینیم، سلاجقه چگونه با این رفتار مجلسیان مواجه شده و واکنش نشان می‌دهد؟
انتظاری که زیاد به درازا نکشید و مرد شماره‌ی یک منابع طبیعی کشور، اعلام کرد که براي تصويب مجدد طرح خروج دام از جنگل تلاش خواهد کرد.
اینک ضمن سپاس از دکتر علی سلاجقه، رییس سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور بابت پاسخگویی به مطالبات به حق فعالین و دلسوزان منابع طبیعی و محیط زیست کشور، یادآوری میکنیم که این سخنان زیبا و پژواک‌های درست، هنگامی نمره‌ی قبولی و بیست می‌گیرند که عملاً به نتیجه مورد نظر برسند.
به دیگر سخن، اگر فردا روزی دوباره با خبر تجاوزی دیگر به باغ گیاه‌شناسی نوشهر مواجه شویم و یا در آتش‌سوزی‌های آینده در جنگلها هم همچنان از ناوگان هوایی مجهز و اختصاصی خبری نشد و یا کوشش‌های سلاجقه برای تغییر نظر نمایندگان با شکست روبرو شد، نخستین و مهم‌ترین انتظار این است که علی با شجاعت اعلام کند که در تحقق اهدافش با شکست روبرو شده و دیگر حاضر به ادامه همکاری در چنین شرایطی و در چنین جایگاهی نیست.
همین.
درود…
پس این یعنی اینکه تا اعتراضی نشه کسی کاری نمی کنه!!
فکر کنمحرفای یار دبستانیشو( همون دانشگاهیش) خوب گوش می ده ها!!
آقا یه اعتراضم از طرف برو بچ پارک ملی خبر بنویسید شاید به تصرف اراضی این منطقه هم واکنشی رخ داد، اونوقت میشه 4 تا نمره مثبت!!
البته ما واسشون نامه نوشتیم و درخواست رسیدگی کردیم اما کی جواب بدن الله اعلم!!
اینم اون نامه رهسپار شده به درگاه سازمان جنگلها و محیط زیست
http://isdle.ir/news/index.php?news=4551
در مورد بند آخر نوشته تون فکر کنم دیگه چنین کاری انجام نمیدن :) چون بالاخره عادت کردن و تازه وارد این وادی شدن!
شب خوش
درود
كاملا با تو موافقم كه:”همیشه نباید فقط زشتی‌ها و کاستی‌ها و لکنت‌ها را دید”. در هر شخصي مي توان جنبه هاي مثبت و منفي بسياري را ديد. قضاوت “فله اي” در مورد موجود پيچيده اي به نام انسان، اصلا كار معقولي نيست.
خوشحالم که با هم هم نظر هستیم عباس جان.
درود …
یه مرد خاکی:
اما سلاجقه در شرایطی مشابه یکبار این کار را در زمان خانم جوادی در سازمان حفاظت محیط زیست انجام داد!
درود …
به رسول خوارزمی:
رسول جان موضوع را از طریق مشاور عالی سازمان، دکتر محمد جعفری هم می توانید پیگیری کنید.
از دیگر قول هایی که علی سلاجقه داده اند و باید منتظر خروجی آن باشیم، پیگیری اختصاص 10 درصد از اعتبارات پروژه های عمرانی برای فعالیت های نرم افزاری در حوزه ترویج فرهنگ منابع طبیعی است. فعالیتی که مورد تاکید رهبر نظام هم بوده است ولی تاکنون توجه درخوری به آن نشده است …
درود
به نظرم یکی از وظایف رسانه ها باید پایش سخنان و برنامه ها و قول هایی باشد که مسئولین می دهند تا خدای ناکرده یادشان نرود که چه وعده هایی داده اند.
درود بر هومان عزیز.
ما که گوشمان پر است از وعده های محکم این دوستان به ظاهر قدرتمند وسعی میکنیم که به خودمان بگوییم که حتما میخواهند کاری انجام دهند.
ولی………..
من آدم بدبینی نیستم ولی سخنان مسئولان ما را بدبین کرده است.
در حال حاضر که جنگلهای مریوان بصورت لکه ای میسوزد و مسئولین منطقه ای خوابند و در اتاق های بسته شان میگویند کو آتش سوزی ما که نمیبینیم.
و پایتخت نشینان نیز مطمئنند که مدیران پایین دست راست میگویند.
خلاصه این داستان سرایی و این مصاحبه ها و این وعده ها برای محیط زیست کشور نه نون میشود و نه آب
تنها دل عده ای را خوش میکند که بگویند ما در حال پیشرفتیم و درست میشود.
نیما میگه:
آنچه شنیدند ز خود یا ز غیر
و آنچه بکردند ز شر و ز خیر
بود کم ار مدت آن یا مدید
عارضه ای بود که شد ناپدید
و آنچه به جا مانده بهای دل است
کان همه افسانه ی بی حاصل است
و سوز حاصل از این بهای دل گاه می تواند بنیان کن باشد محمد جان …
درود.
رفيق عزيز
ما امكانات محدود داريم وهنوز از 10 درصد اعتبارات عمراني چيزي نصيبمان نشده واينترنت نداريم شما چرا يه سري به فقرا نميزنيد
در مورد باغ گياهشناسي نبايد از دكتر سلاجقه توقع داشته باشيد در حالي كه گاف را رئيس مركز در چراغ سبز به پيمانكار داده است.
ضمنن مطمئن باشيدتفكرات من وشما ودكتر وخيلي از دلسوزان عرصه هاي منابع طبيعي ومحيط زيست شبيه هم است اما فشارهاي روي افراد تفاوت ميكند.اينقدر به مهندس خواجه گرگان فشار جهت واگذاري آمد كه عطايش را به لقايش بخشيد ورفت.سايه عالي مستدام
رییس مرکز چه گافی داده است که ما نمی دانیم مهرداد جان؟!
ممدآقا من در سفري كه بعد از تخريب باغ به نوشهر داشتم وصحبت با دوستان مطلع شدم حكايت حرمت امامزاده با متولي آن است مصداق باغ گياهشناسي نوشهر است.ايستگاه مادري توليدبذر در اردبيل را نوشتيم ولي بزرگش نكرديم چون گاف آن را دكتر شريفي سازمان داد ورفت اردبيل و100 هكتار ايستگاه را جدا كرد وسند را اصلاح نمود.وداد براي مسكن مهر
حال من بزنم تو سر خودم كه آي برسيد كه بردند وخوردند وخراب كردند.مشكل هر چه هست از متولي مجموعه است .بعضي مديران براي ميزشان زودتر نرم ميشوند.برخي ديرتر برخي هم كه نميشوند زود ميروند مثل مهندس جلالي .رفيق شفيقم
آنچنان می نویسی و آیه نحس می خوانی که انگار یا باید سازشکار بود و ماند و یا رفت!
پس تو بگو برای نجات طبیعت وطن چه باید کرد رفیق؟
در ضمن حتا اگر مدیرانی بوده اند که لغزش کرده اند؛ وقتی واکنش های سزاوارانه طرفداران طبیعت را ببینند، دیگر به خود اجازه معامله و لغزش در این حوزه را نمی دهند.
درود …
هزار وعده خوبان یکی وفا نکند!!
شاید هم این بار وفا کرد اشکار جان! چرا آیه نحس بخوانیم؟
آخرشما را به اروند و هومان خان سوگند می دهم شرط ریاست مگر چیزهایی نیست که شامل صلاخیت علمی نمی شود
به تمام مقدسات سوگند شاغلام که بین راش و چنار فرقی نمی گذارد و مقصر هم نیست چون در باره گیاهان کار نکرده ، شایسته تر برای مدیریت است و یا ملکشاه و فرود نابغه؟
اگر کسی مانند شاغلام در نوشهر بود کسی …. داشت با لودر عربده کشان به باغ بیاید ؟ خشتک بود که دریده می شد.
فکر می کنی دلیل حفظ مناطق حفاظت شده در آمریکا، اروپا و ژاپن، اعمال خشونت از سوی سازمان متولی است؟!
این بنده خدا ملکشاه حال و توان صحبت کردن نداشت و صدایش با میکروفون هم بجایی نمی رسید آنگاه باید توقع داشت جلوی ویلاسازان جنگل ایر و برو بچ با مرام بندر را بگیرد ؟
منست ، ماست ، کنگر ماست شمسی مال حاج آقاست
آخه حالی به آدم میمونه ؟ نه والله !
احوالی به آدم میمونه ؟ نه به الله!!
ملک دورت بگردم ، به قربونت بگردم
فرود نمیری الهی ، فرود نمیری الهی
درویش خان
در سال 1871 که پارک ملی یلوستون در آمریکا ایجاد گردید یک واحد سوار نظام مامور حفاظت از پارک شدند .
در همین علوم و تحقیقات تا صخبت از عدم وجود مامور در مناطق می کردیم حضرات دکتر که بیشتر مدارک کیلویی داشتند لب غنچه کرده و سرخ و سفید می شدند که نه آن قدیم ها این شکاربان های طاغوتی رنجر بوده و متخلفان مستضعف را اذیت می کردند ..
نتیجه این دلسوزی ها حذف این رشته در سال تنوع زیستی بود .
مردم بسیاری از مناطق ایران تنها دربرابر زور رام می شوند.
در همه جای دنیا اول با زور و تشر قوانین را به ثبات رساندند و سپس با درک قانون از طرف همه جای زور را منطق و دانش و فرهنگسازی اشغال نمود .
اشکار جان:
دیگر دوره ی قداره بندی و نفس کش گرفتن تمام شده است. استیون هاوکینگ حتا به اندازه یک میلیونیوم علی سلاجقه هم توان یلند حرف زدن ندارد؛ اما یک اشاره اش کافی است تا جلوی تصویب قانونی در مجلس اعیان بریتانیا گرفته شود.
ما 140 است که از 1871 فاصله گرفته ایم رفیق!
درویش من درویش من
آنها 140 سال است از سال 1871 فاصله گرفته اند نه ما!!
اینجا ایران است.
باید زور حاکم باشد ، ولی نه لمپنیزمی که مناطق حفاظت شده را واگذار کرد و لودر سواران را به نوشهر کشانید .
اگر زور داشتیم غرامت از عراقی های وحشی می گرفتیم .
مگر کویت با زور غرامت گرفت رفیق من؟
ما باید قوانین بازی را بشناسیم و مطابق آن به شکلی رفتار کنیم تا منافع ملی مان حفظ شود.
مگر در تالاب کانی برازان یا روستای سرخ چشمه یا روستای چین در کوهرنگ، زور حاکم شده است که آنها پاسدار طبیعت خود شده اند؟!
درویش من
کانی برازان را نمی دانم اما روستای چین بافتی عشیرتی دارند . گمان نکنم دل کسی در انجا برای 4 درخت بسوزد. احتمال دارد آن جاده در راستای منافع یک روستای دیگر بود که ابروان چینیان دچار چین و شکن شد.
هرچند صمیمانه و از ته دل امیدواردم که تصور من اشتباه باشد ولی همین جنگل ایر نگر آن آتش سوزی در مسیر همان جاده نبود که روستائیان را به میلیارد ها می رسانید ؟!
کویت خودش زود نداشت اما سنبه پر زوری پشت سرش ایستاده بود .
حرف سیاسی نمی زنم چون حاج آقا با نوشابه خانواده در انتظار است ( چاکریم حاجی جون )
نوشابه خانواده دیگه چرا؟!
همون نوشابه معمولی کفایت می کند! نمی کند؟
حالا من یک تعارفی کردم با حاج آقا!!!
ولی بین خودمون باشه من خودم خوب می شناسم . اگر به نام شرکت موشابه سازی هم اشاره کنم فکر نمی کنید برای این تبلیغ پولی هم دریافت کنم؟
ببین درویش خان نوشابه خانواده هرچند در نظر اول ترستاکه ولی خوب این حاجی ما هم دل داره، شاید که نه حتما با هم کنار اومدیم و اونوقت نوشابه خانواده رو…. البته می دونید که نوشابه خانواده رو می شود پیچاند ولی این شیشه نوشابه معمولی بی انصاف فشرده نمیشه
درویش خان
یاد نوشابه های آب زیپو و نون ساندویجی های ترش مزه و یارشور های دبه ای کت و کلفت و کالباس مارتادلای خمیر دهه شصت بخیر.
از نخستین خاطراتی که با هومان خان داشتید برای ما بگویید.
حالا جدا از نوشابه…. درمورد جاده چین چه نظری دارید ؟
فکر کنم این پرسش را باید از هومان خاکپور بپرسی.
من فقط می توانم امیدوار باشم که نظرت به واقعیت، نزدیک نباشد!
.
در ضمن عین همین رخداد در اشترانکوه هم اخیراً به وقوع پیوست و مردم مانع ادامه جاده شدند.
مرد شماره‌ی یک منابع طبیعی کشور،
علی با شجاعت ….
هرچی کارای سخت سخته می گید علی جون انجام بده . بابا جون سخته …. باز این نماینده ها اومدند نذارند اون چندتا گاو رو از جنگل بیرون ببریم مهندس کارشو راحت تر انجام بده…. هی مارو مجبور می کنند قوتوو ( قائوت در گویش کرمانی ) بخوریما…. آخ چقدر کشک بادمجون با سیر داغ میچسبه ممد جون یادته استادا چقدر از من حساب می بردند
( کشک بادنجان و سیرداغ از غذاهای مورد علاقه مردم سختکوش کرمان است )
خوب است یادی هم از جماب آقای کرمانی پاریزی نماییم .
درویش خان بابا چقدر این دکتر رو اذیت می کنی ؟
حالا یه حرفی زده؟!
فشار بهره بردارهای جنگل کم نیست !( تنها در گلستان 50 شرکت با مجوز تحت نظارت عالیه سازمان جنگل ها به برداشت مشغولند )
ایکاش ترکیبی از جوانمردی و پاکدلی هومان خان و صلابت و مردانگی شاغلام بر مدیریت جنگل ها ومراتع حاکم بود.
الان فکر کنم شاغلام نذری چرب و چیلی بده.
خورش قیمه در کنار کباب کوبیده با سالاد و نوشابه
حاج حسبن این ماه کولاک کرد.
هم در درختکاری شرکت کرد که بجای کاج سوزنی برگ ، درختان پهن برگ خوبی کاشتند و هم در تغییر الگوی مصرف ظروف یک بار مصرف پلاستیکی به بازیافتی و فرهنگ سازی نقس موثری ایفا کرد .
سلام منو به شاغلام برسون …. آدرس محلشون رو هم لطفا بنویسید که برو بچ برای نذری گرفتن با دیگ و دیگبر برن .
الان شاغلام تا آشپزخونه هیات چند تا ریگ برنج و خورش رو علم کرده و بر کار نوچه ها نظارت می کنه.
آقا دست ما رو هم یک جای دستگاه شاغلام بند کن صواب داره
منظورم جناب آقای دکتر باستانی پاریزی بود . کرمان شناس بزرگ
شاغلام این روزها عزادار است … خواهرش به ملکوت اعلی پیوست …
ای بابا !
خدا رحمتش کنه
دریادل شاغلام
یک جورایی مثل کاکو مجتبی می مونه
ممنون … خدا رفتگان شما را هم بیامرزه …
من بر این باورم که هر کدوم از ما می تونیم به اندازه خودمون قدمی برداریم.
الان داشتم سفرنامه ناصرخسرو رو می خوندم در بازدید از منطقه قم و حوض سلطان .
هر چی می گذره بیشتر به این اعتقاد نزدیک می شم که چندان مهم نیست که چه کسی در چه زمانی حکومت می کنه،مهم اینه که ما به عنوان ایرانی و ساکنین اصلی این سرزمین چگونه می اندیشیم و چگونه عمل می کنیم.هر کدام از ما سهمی داریم فراتر از اعتراض و انتقاد صرف.
مهندس درویش عزیز از اینکه قدمهای درستی برمی دارین و الگوی ارزشمندی برای محیط زیست ایران عزیز هستین ازتون سپاسگزارم.پایدار باشید
ممنون خانم احسانی عزیز …
شما و همسر بزرگوارتان بی شک در شمار آن ایرانیان نیک نهادی هستید که به طبیعت ایران خدمات بسیاری ارایه داده و می دانم که خواهید داد.
درود و دست مریزاد …