جزیره کیش بی شک یکی از زیباترین جزایر مرجانی جهان است که اگر به درستی مدیریت و توانمندسازی شود، میتواند به یکی از گرانیگاههای بیرقیب گردشگری – دست کم – در آسیای جنوب باختری بدل شود. حضور سالانه صدها هزار گردشگر داخلی و چند هزار گردشگر خارجی در این جزیره زیبا – و به رغم همه لکنتهای تحمیلی که در این حوزه وجود دارد – نشان میدهد که ارزشهای زیباشناسانه این سرزمین سبز در دل نیلی خلیج فارس، ناهمتاست. تراکم گردشگاهها، رستورانها، مراکز خرید و هتلها، در هیچ جای ایران به گرد جزیره 9150 هکتاری کیش نمیرسد؛ واقعیتی که آشکارا نشان میدهد: عزم مدیریت حاکم بر گردشگری طبیعی و تفریحی کشور هم، به درستی کیش را به عنوان یکی از قطبهای عمده به منظور نیل به اهداف سند چشمانداز 20 ساله ایران در نظر گرفته است.
با این وجود و به رغم چنین جایگاه راهبردی که کیش از آن برخوردار است، متأسفانه به نظر میرسد توجه به برخی ملاحظات محیط زیستی در این جزیره نادیده گرفته شده و یاکمرنگ دیده میشود. کیش میتواند یکی از پایلوتهای استحصال انرژی خورشیدی باشد. فرآیند دفن زباله در این جزیره، میتواند از شیوهی کنونی و سنتیاش تغییر کرده و سازوکارهای بازیافت زباله و نیز تولید انرژی از پسماند غیر قابل استفاده آن، در دستور کار قرار گیرد. فرهنگسازی و ارتقای آگاهیهای گردشگران به توانمندیها و جذابیتهای طبیعی کیش میتواند به شیوههایی جذاب و کاربردی در دستور کار تورهای گردشگری این جزیره قرار گیرد. متأسفانه حتا در ایام جشنواره تابستانی کیش که هزینههای گزافی هم برایش به مصرف میرسد، کمترین توجه به ظرفیتسازی محیط زیست معطوف نشده است.
و شاید نماد همهی این بیتوجهیها را بتواند در قدیمیترین موجود زنده این جزیره، یعنی همان درخت مشهور لور یا انجیر معابد در جنب شهر تاریخی حریره دانست. درختی که دستکم 500 سال از عمرش میگذرد و به نماد سبز جزیره کیش بدل شده است، اما چندسالی است که به دلیل ازدحام بیش از حد در اطراف این درخت، شکستن برخی از سرشاخهها، یادگاری نویسی و بالارفتن از شاخههای آن برای گرفتن عکس، توان زیستپالایی این درخت به شدت کاهش یافته و آثاری از خشکیدگی در آن بروز کرده است.
به نظر میرسد، ضمن فرهنگسازی در این حوزه در غالب انتشار و ارایه بروشور به گردشگران، باید محدودهای به عرض دومتر در اطراف این درخت، حفاظت شده اعلام گردد تا هم خاک اطراف آن بیش از حد نفوذناپذیر و فشرده نشود و هم از تماس لمسی گردشگران با این درخت ارزشمند جلوگیری گردد تا مجدداً بتوان شاهد بالندگی و شادابی دوباره آن بود. زیرا، بیشک، درخت سبز کیش، یکی از نمادهای این جزیره مشهور خلیج فارس است که باید تحت هرشرایطی آن را حرمت نهاد و حفظ کرد.
این یادداشت، در صفحه هفت از شماره امروز روزنامه آرمان هم منتشر شده است.
اقای درویش این توصیه ها رو اگر بهشون مستقیم هم بگید فکر می کنم توجه کنن چون تنها جایی که تو ایران واقعا به طبیعت اهمیت داده میشه و بشدت از اسیب رساندن و الوده کردن محیط زیست جلوگیری میشه جزیزه کیشه. ممنون که اینقدر دقت نظر دارید
موافقم منصوره خانم. کیش تا این لحظه، یکی از بهترین مدیریت ها را با توجه به ملاحظات محیط زیستی و در مقایسه با دیگر شهرهای ایران داشته است. به همین دلیل هم انتظار از آن بیشتر است تا بلکه به سبزترین شهر آسیای جنوب غربی بدل شود.
شهری با کیشوندانی طبیعت دوست.
درود بر شما که موشکافانه مسائل زیست محیطی کشور را دنبال می نمائید.
با دیدن این درخت یادم به درخت زیبای کنار مکتب افتاد که بی صاحب به امان خدا رها شده است .
اینگونه نیست ؟
درود بر هموطن نازنین کازرونی خودم.
شاید درخت کنار مکتب شانس آورده که شهرت انجیر معابد کیش را ندارد! نه؟
بهتر است بدانید متاسفانه چندین درخت لور کهنسال دیگر هم در معرض خطر هستند که علت اصلی آن پایین افتادن سطح آبهای زیرزمینی، شورترشدن آن وگاها تغییر مسیر آبراهه های زیر سطحی است.
مریم خانم: همه ی آنها چاره دارد؛ مدیریت ثروتمند منطقه آزاد کیش برای حفظ این درختان می تواند اقدام به آبیاری قطره ای آنها کرده و نیز خاک اطراف این درختان را با استفاده از ورمی کمپوست، مجددا احیاکند.
با سلام و احترام خدمت جناب آقای درویش
اینجانب از دانش آموختگان رشته محیط زیست (آلودگی-دانشجوی دکتری) هستم.
پیرو نظرات مختلف در مورد حفظ و احیا محیط زیست و همچنین صرفه جویی در مصرف منابع،بنظر میرسه که بحث بازیافت مواد بسیار ضروریه
خواستم نظرتونو راجب این موضوع در خطه ی مازندران (شهرستان نور و محمودآباد) بدونم.
باتوجه به اینکه خودم اهل نور هستم و بسیار علاقمند به محیط زیست
چنانچه مقدوره، لطف نموده و پاسختونو برام ایمیل کنید.
[email protected]
با تشکر