وقتی که در نخستین روزهای سال 1384 تصمیم گرفتم تا اندیشه‌ها و تجربیاتم را با استفاده از ابزار نوینی به نام وبلاگ و در هیبت نامی نه چندان مأنوس چون «مهار بیابان‌زایی» با خوانندگان فارسی‌زبان به اشتراک نهم، هرگز نمی‌توانستم تصور کنم که مهار بیابان‌زایی و محمّد درویش بتواند در کمتر از یک دهه، به چنین جایگاهی دست یابد؛ آن گونه که در آخرین روزهای سال 1391، دکتر مجید مخدوم – بنیانگذار دانش ارزیابی محیط زیست در ایران – نویسنده مهار بیابان‌زایی را بخواند تا به عنوان یک شخصیت اثرگذار در حوزه محیط زیست ایران سزاوار دریافت لوح سپاس تشخیص دهد. پیش‌تر البته مجموعه برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی هم ساخته شد با این محوریت که محمّد درویش چگونه محمّد درویش شد؟ تا جایی که روزنامه پرشمارگان لس آنجلس تایمز هم در مقاله مشهورش از او با عنوان : یک گلادیاتور سبز در ایران یاد کرد. موفقیت اخیر مهار بیابان‌زایی در آغازین روزهای سال 1392 به عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی پایتخت و نیز قرار گرفتن نامش در سیاهه‌ی کاندیداهای دریافت جایزه از اجلاس جهانی رسانه‌ها، همه و همه گواه آن است که مهار بیابان‌زایی دارد دیده و خوانده می‌شود …
موفقیتی که آن را با تمام وجودم، ناشی از پیدایش نهضتی روشنگرانه و تحولی مثبت در دیدگاه و پندارینه‌های مردمی می‌دانم که کلید پاسداری از طبیعت ایران در دستان آنهاست.
اینها را گفتم تا ضمن قدردانی از همه‌ی حامیان عزیز و دوستداران سبزاندیش هموطنم، قول دهم که مسئولیت سنگین این توجه و مهر و حمایت و اقبال عمومی را درک کرده و در پیشگاه شما خوبان روزگار، پیمان می‌بندم : محمّد درویش همچنان درویش می‌ماند و بسیار بیشتر و وفادارتر از دیروز خواهد کوشید تا جان و مال و اندیشه‌اش را در راه اعتلای طبیعت وطنی که دوستش دارد، پیش‌کش کند … آرزویم این است که همچنان وکیل مدافع بی منت آن هموطنانی باشم که به قول سپهر عیدی‌وند عزیز دارند مظلومانه در این بوم و بر جان می‌دهند و برخی از ما فراموش کرده‌ایم که آنها، پاره‌هایی جدایی ناپذیر و فاخر از خاکی هستند که برای ماندگاری‌اش تاکنون صدها هزار جوان پاکدامن ایرانی، خون پاک‌شان را اهدا کرده‌‌اند.
آری … من با افتخار وکیل همه‌ی یوزها و سنجاب‌ها و گرگ‌ها و بلوط‌ها و اُرس‌ها و گرازها و پلنگ‌ها و قوهای فریادکشی هستم که فریادشان را اغلب نمی‌شنویم. اما امروز بیشتر از دیروز امیدوارم که آن فریاد را بتوانم با زبان آدم‌زمینی‌ها و به شیوه‌ای مؤثرتر از همیشه بازنشر دهم.
و ما هم به محمد درویش عزیز و مهار بیابان‌زایی‌اش افتخار می‌کنیم …
درود
تبریک تبریک وتشکر واقعا ممنون هستم
وواقعا مفتخریم که هم میهنانی اینچنین داریم
خبر خوشحال کننده ای بود وامیدوارم اثر بخشی کارهای شما چند برابر قبل شود
امیدورارم چون ارس پایدار و مقاوم و سبز بمانید.
چون با هزار رشته با جان خاکیان پیوند میکنی
پروا مکن ز رعد
پروا مکن ز برق
که بر جائی ای درخت…
حس شگفت انگیزیست کاشتن درخت میتواند انسانی را از اوج درد و غم به سوی ز ن د گ ی سوق دهد واین یعنی وقتی عزیزی را به خاک می سپاریم میتوانیم درختی ، گیاهی به زمین هدیه کنیم تا یادش سبز بماند تا زنده شدن را اینبار در خاکسپاری تجربه کنیم!!
سپاس از شما و جناب خوشنویس که این فرصت خوب رو برای ما به وجود اوردن.
برايتان همواره آرزوي موفقيت مي كنم
سلام
ضمن سپاس از شما، براتون انرژی لازم برای ادامه حرکتتون رو آرزو میکنم.
به امید آبادی روزافزون ایران زمین
پاینده باشی محمد عزیز
مهار بیابان زایی مهار نشد که هیچ روز به روز بالنده تر شد
راهی دراز را با خوانندگانت طی کردی هنوز اما بیش از اینها کار داریم…
روزی را جشن خواهیم گرفت که سکوی اول حفظ محیط زیست را در بین کشورهای جهان از آن خود کرده‌ایم
حسنت به اتفاق ملاحت، جهان گرفت
آری به اتفاق، جهان می‌توان گرفت…
اگر مهاربیابان زائی دیده نشه پس چی دیده بشه ؟!!
استاد درود برشما و برای تمام تلاش هاتون سپاسگزاریم.
این پیروزی به کامتان باد و به امید پیروزهای در پیش رو
و ما هم پيمان ميبنديم كه با همه توان و براي هميشه پشتيبان و همراه محمد درويش، مهار بيابان زايي و همه عزيزاني كه براي حفظ زيست بوم مان مي كوشند باشيم…
همیشه به حضور ارزشمند شما مهندس عزیز در ایران عزیزم می بالم سبز و استوار بمانید.
افتخار بزرگيه كه براي بدست‌آوردنش رنج‌هاي بسياري را تحمل كردي
تبريك مي‌گم و جاودانگيت را آرزو دارم
ایران به پویش و کوشش هم چون شما عزیزانی که برای خاک و بو مش، خونتان می جوشد به خود می بالد،سپاس از طرف موجودات زنده ای که حس دارند ،می فهمند از ظلمی که بر انها میرود فریاد می کشند اما فریادشان را کسی شنوا نیست!
رزمنده و جانباز هم این موفقیت را برای مهار بیابان زایی تبریک می گویم .
موفق باشید .
http://mkhakpour9.persianblog.ir
شما چشم ما هستید استاد
برایتان خوشحالم که به آنچه برایش ساخته شده اید ایمان دارید و دل میسوزانید آن هم بی منت
برای خودمان هم خوشحالم که چون شمایی داریم
سپاسگزار دوستان مهربان و باوفای مهار بیابان زایی هستم.
درود بر شما و باشد که لایق این حمایت ها همچنان بمانم.
با سلامخدمت آقای درویش
من دانشجوی ارشد مرتع داری هستم و تصمیم دارم دکتری بیابان امتحان بدم، بدلیل علاقع بسیار زیادم به بیابان.به نظر شما این امر ممکن است؟
چرا که نه؟
برایتان آرزوی موفقیت دارم.
سلام
خدا قوت آقای درویش.من دانشجویی رشته مهندسی منابع طبیعی دانشگاه محیط زیست هستم که تازه گی وارد عرصه رسانه های مجازی شدم و دبیر سرویس محیط زیست سایت
http://www.asna-alborz.ir هستم برام افتخار بزرگی که از نظراتتون برای بهبودبخش محیط زیست این سایت آگاه بشوم
باآرزوی موفقیت های روز افزون برای شما