علی اکبر کاظمینی را بسیاری از فعالان محیط زیست، حتا آنهایی که تاکنون گذرشان به دیار ارژن و پریشان هم نیافتاده است، به خوبی می‌شناسند. مرد سختکوش و انسان شریفی که همه‌ی وقت و سرمایه علمی، مالی و معنوی خود را برای حفظ طبیعتی که دوست دارد، سالهاست که هزینه کرده و می‌کند. کاظمینی در همه‌ی این چند سالی که روزگار دریاچه زیبای فامور، پریشان شده بود، خود پریشان بود؛ تو گویی انگار نبض زندگی و پوم تاک ضربان قلبش را با پوم تاک دریاچه و تالابی تنظیم کرده که تداوم حیاتش به معنی تداوم حیات در دیار دوست داشتنی کازرون است. از او بارها خواسته بودم تا خود را در معرض قضاوت مردم قرار داده و برای افزایش وزن ملاحظات محیط زیستی از انتخابات شوراهای شهر شروع کند. خوشبختانه ایشان، درخواست محمّد درویش و بسیاری از فعالان و طرفداران محیط زیست در کازرون را سرانجام پذیرفت و اینک خبردار شده‌ام در انتخابات شورای اسلامی، خود را در معرض انتخاب و قضاوت شهروندان سبزاندیش کازرونی قرار داده است.

    ایمان دارم که سرانجام او، مجاهدت‌ها و سختکوشی‌های کم‌نظیرش در جمعیت محیط زیستی 13 فروردین که سالهاست آن را مدیریت می‌کند، پاسخی سزاوارانه از مردم و همشهری‌های قدرشناسش دریافت کرده و به شورای اسلامی شهر کازرون راه خواهد یافت تا بلکه بتواند به کمک دیگر یاران و همشهری‌های طبیعت دوستش، دوران پریشان‌حالی دیار کازرون و دشت برم را به پایان نزدیک سازد.

انشاالله

    پی نوشت:

    در هر جای این کشور پهناور که زندگی می‌کنید، از همه‌ی هموطنان عزیزم که خود را دوستدار طبیعت ایران می‌دانند و خواننده‌ی مهار بیابان‌زایی هستند، می‌خواهم تا در انتخابات شوراهای شهر و روستا، به شناسایی و معرفی کاندیداهایی اقدام کنند که دغدغه یا پیشینه محیط زیستی داشته و بدین ترتیب، امکان برنده شدن وی در این انتخابات را افزایش دهند؛ چرا که موفقیت هر فعال و دوستدار محیط زیست در انتخابات، یعنی کاهش خطر مرگ طبیعت وطنی که دوستش داریم و دارید.