ماجرای تلخ کشتار یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین علفخواران کشور – گوزن زرد – توسط یکی از کوچک‌ترین حشره‌های موجود در ایران – مگس میاز – در منطقه حفاظت شده کرخه بار دیگر ثابت کرد که عدم توجه به اصل پروانه تا چه اندازه می‌تواند سرمایه‌های طبیعی زیست بوم ایران را به مخاطره اندازد.
این که چرا و چگونه یک مگس می‌تواند در غیاب دشمن طبیعی‌اش اینگونه و ناگهان طغیان کرده و به قتل عامی گسترده از بین زیباترین علفخواران کشور دست یازد، حکایت از دخل و تصرف‌ها، تغییر کاربری‌ها، شکار بی‌رویه، برهم زدن نظام آب‌شناختی حوضه آبخیز کرخه در اثر احداث دو سد سیمره و کرخه و در نهایت اخلال در چرخه‌ی بوم‌سازگان و خدمات اکوسیستمی ارایه شده توسط آن دارد. واقعیت تلخی که عدم توان نیروی لجستیکی سازمان حفاظت محیط زیست در زنده‌گیری چند ده گوزن زرد آلوده در یک محوطه 200 هکتاری! بر ابعاد تلخ آن افزود! نیافزود؟
در این باره هفته گذشته مصاحبه‌ای انجام دادم که محتوای آن را میتوانید در روزنامه خراسان مورخ 5 تیر 1392 مطالعه فرمایید.
در این باره البته بیشتر خواهم نوشت …
با سلام
گویا این مگس در لاهیجان و دیلمان هم بر روی گاوهای هر راس 30 تا 40 میلیون نشسته و انها را از پای در اورده است و گفته می شود از روسیه به کشور ما امده . صحت و سقم ان را نمی دانم.
حال مادر طبیعت که خوب نباشد؛ حال زیستمندانش هم نمی تواند خوب باشد
درود و عرض ادب
جناب درویش گویا تخریب ها پشت سر هم ادامه دارند و آنها را پایانی نیست…
تخریب بخشی از پارک ملی بوجاق ضربه جبران ناپذیری را به یکی از مهمترین پارک های خشکی -دریایی ایران وارد کرده است
13 تیرماه تشکل های غیردولتی حضوری در این مکان داشته اند که میتوانید تصاویرش را در اینجا ملاحظه بفرمایید
http://nnnn.blogfa.com/post-220.aspx
امید داریم که بار دیگر با اطلاع رسانی و حمایت به موقع تان ، امید دیگری را برایمان رقم بزنید
با احترام