یک وزیر زن در فرانسه، به دلیل کاهش 7 درصدی بودجه وزارتخانه محیط زیستش آنقدر اعتراض می‌کند تا سرانجام برکنار شود؛
در حالی که در ایران، دست کم بودجه سازمان حفاظت محیط زیست 30 درصد نسبت به سال قبل از آن کاهش یافت و دریغ از یک ابراز ناخشنودی کوچک از جناب محمدی زاده! چرا؟
ماجرای این چرا را می‌توانید در تازه‌ترین یادداشتم که در خبرآن لاین منتشر کرده‌ام، بخوانید.
احتمالن اگر کاهش صد و بیست درصدی هم داشت و مجبور بودیم چیزی هم از جیب بدهیم !
یک جوری توجیهش می کردند .
از ماست که بر ماست .
بدون شک علت اصلی این تفاوت ها در باورهای افراد است. باورمندی مسئولان است که اولویت ملاحظات آنان را تعیین می کند. به همن لحاظ به نظر می رسد داشتن چنین توقعاتی از مدیرانی مانند جناب محمدی زاده زیادی باشد!نه؟
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سکندری داند
هزار نکته باریکتر ز مو این جاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند
تفاوت این دو را باید در همان جمله پایانی یاد داشت شما در خبر آنلاین دانست . اینجا متاسفانه ارزش پست و صندلی مهمتر از مصلحت اجتماعی و عموم مردم است
بودجه و منابع مملکت نامحدود نیست بنابراین باید به بهترین نحو ممکن به کارآمدترین بخشها اختصاص یافته و هزینه گردد.
آیا شما فکر مکنید اگر تمام بودجه مملکت به سازمان محیط زیست اخصاص یابد مشکل آلودگی هوای تهران حل میشود؟آیا مشکل خشک شدن دریاچه ارومیه حل میشود؟
مشکل گردوغبار حل میشود؟ پس باید واقع بینانه برخورد نمود. در نیم قرن گذشته محیط زیست چقدر در حفظ زیست بوم کشور موثر بوده است؟
آقا یا خانم سورنا!
آیا می دانید سهم محیط زیست از بودجه سالانه کشور چقدر است؟! آیا می دانید بودجه محیط زیست در بین همه وزارتخانه ها و سازمان های دولتی، کمترین است؟!