چرا باید روز زمین را گرامی بداریم؟
دوم اردیبهشت 1393، آغازگر چهل و چهارمین سالی است که جهانیان، برای زمین جشن می‌گیرند و ماندگاری‌اش را از دولت‌های متبوع‌شان طلب می‌کنند. اما چرا آنقدر دیر؟!
دست‌کم چهار میلیارد و ششصد میلیون سال از عمر زمین می‌گذرد. کمینه‌ی قدمت حضور آدم‌ها بر روی این سیاره هم به دومیلیون سال بالغ می‌شود. از دوره سکنی‌گزینی و کشف کشاورزی هم بیش از 10 هزار سال گذشته است و دیرینه‌ترین امپراتوری جهان هم قدمتی بیش از ظهور مسیحیت دارد. با این وجود، فقط 44 سال است که جهانیان دریافته‌اند که اگر برای نجات زمین کاری نکنیم، نباید به ماندگاری کیفیت حیات در این ظاهراً یگانه سیاره‌ی قابل سکونت در کهکشان راه شیری امید بست!
شاید یکی از دلایل عدم موفقیت نسل دیروز و امروز در مهار جریان‌های ناپایدارکننده‌ی سرزمین موسوم به بیابان‌زایی هم، همین کاهلی شگفت‌انگیز بشر و پژواک دیرهنگامش در مواجهه با نشان‌زدهایی باشد که جملگی، مرگ زمین را هشدار و زنهار می‌دادند.
با این وجود، اگر بپرسید: مگر حالا که تقریباً همه بر روند تغییر اقلیم و مصایب انکارناشدنی آن اشراف یافته‌اند، دولت‌های مدرن و ثروتمند جهان، اندکی در کاهش شتاب سقوط زمین موفق بوده‌اند؟ پاسخ امیدوارکننده‌ای ندارم که ارایه دهم!
حقیقت این است که این آگاهی دولت‌ها نیست که ضامن بقای کیفیت زیست در زمین می‌شود؛ بلکه کیفیت برخورداری یکایک هفت میلیارد ساکن زمین از دانش و آگاهی‌های محیط زیستی است که می‌تواند چشم‌انداز تیره و تار زیستن در زمین را دیگرگون سازد.
چنین است که همه باید بکوشیم تا با تزریق آگاهی و تداوم روند آن، تغییر رفتار را در زندگی خویش پدید آورده و بدین‌ترتیب، سزاوارانه در ضیافت روز زمین شرکت کنیم.
کارهای کوچک و بزرگی چون اجتناب از پرتاب ته سیگار در طبیعت، عایق‌بندی حرارتی سکونتگاه‌های انسانی، تعویض اسلحه‌های شکاری با دوربین‌های عکاسی، تشویق استفاده از محصولات ارگانیک و ممانعت از کاربرد کود و آفت‌کش‌های شیمیایی، ترجیح استفاده از پلاستیک‌های تجدیدپذیر، تفکیک زباله و حمایت از استحصال انرژی‌های نو و کسب و کارهای سبز در شمار اقدام‌هایی است که در صورت التزام عملی بر پایبندی به آنها، می‌توان بدون احساس گناه در جشن‌های روز زمین شرکت کرد و امیدوار ماند که روزی که چندان دیر نخواهد بود، زاگرس دوباره به زندگی سلام می‌دهد و ارومیه، پریشان، کافتر، مهارلو، گاوخونی، ارژن، بختگان طشک، کم جان، هامون و … از آب سیراب خواهند شد.
آمین.
این یادداشت در شماره امروز روزنامه ایران هم منتشر شده است.
روز زمین بر شما گرامی باد
ممنون از پست بسيار زيباتون. با اجازه ي شما اين پست رو در وبلاگ خودم قرار دادم
با سلام
ممنون از یادداشت روز زمین پاک
اما علاوه بر این ها انسان باید دست از زیاده خواهی ها و حرص و طمع بردارد چون زمین شیره جانش را داده و دیگر رمقی برایش نمانده است مادر زمین چون هر مادر دیگری انقدر مهربان است که تا انجائی که جان در بدن دارد با عشق به فرزندانش خدمت می کند . نزدیک شدن روز زمین و روز مادر امسال هشداری به ما انسانها است که ایا زمان توجه جدی به زمین نرسیده است؟؟؟
با سلام
نهادینه شدن مقوله فرهنگ حفاظت از محیط زیست در میان مردم امریست که باید در جهت آن حرکت نمود چرا که بدون مشارکت و مسئولیت پذیری مردم حفاظت از محیط زیست میسر نخواهد بود.اما وظیفه دولت و نهادهای مرتبط است که در زمینه این مقوله خطیر آگاه سازی و اطلاع رسانی کافی داشته باشند.شکاندن اسلحه شکاری، سوزاندن قفسها و… جریانی است که در منطقه غرب کشور و خصوصا منطقه اورامانات به راه افتاده است و ما به این روند امیدواریم. موفق باشید.
سلام. باز هم از گاهشمار مناسبت های محیط ز یست و منابع طبیعی: تاریخته و اطلاعاتی درباره روز زمین پاک.
در لینک زیر
http://hamedbidel.ir/1393/02/02/%d8%b1%d9%88%d8%b2-%d8%ac%d9%87%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%b2%d9%85%db%8c%d9%86-2-%d8%a7%d8%b1%d8%af%db%8c%d8%a8%d9%87%d8%b4%d8%aa-2/
و تشکر از شما جناب درویش برای مطالب به روز و نوشته های خوندنی تون.
سلام لطفا در مورد اطلاعیه این سایت هم Persian Gulf or Arabian Gulf اطلاع رسانی بفرمایید.
با تشکر
در این وانفسای زندگی که مردم در تامین سبد معیشت شان مجبور به معجره روزانه اند جنابعالی دنبال ستایش محصول ارگانیک و سایر متد زندگی جوامع مرفه هستید.
کمی بیا در بین مردم تا بدانی مسائل واقعی این مرز و بوم چیست ؟
برنامه سفر در جستجوی آب
سلام
ما یه زوج طبیعت گرد ساکن تهرانیم که قصد داریم یه سفر 3هفته ای از دریای شمال (چالوس) تا دریای جنوب (بندرعباس) و از میان کویر ایران با موتورسیکلت و با هدف اگاهی دادن به مردم سرزمینمان درخصوص اهمیت آب و توجه به مشکل کم ابی در دنیا و بخصوص کشور عزیزمان ایران داشته باشیم
ما برای انجام این سفر نیاز به اسپانسر داریم تا هزینه های این برنامه رو تقبل کنه و همچنین یه گروه مستند ساز برای تهیه مستند از سفرمون رو با ما همراه کنه و پس از اماده سازی این فیلم مستند رو برای نمایش به شبکه های تلویزیونی داخلی و خارجی عرضه کنه
مشخصات ما
مهدی 34ساله فوق لیسانس علوم اجتماعی از دانشگاه تهران
فاطمه 34ساله دکترای نانوتکنولوژی از دانشگاه تهران
fromiran2000{at}yahoo.com
سلام
آقای درویش عزیز، بابت همه تلاشهایی که برای بهبود اوضاع این کشور می‌کنید ممنون. از طرف پسرم هم ممنونم.
حدود یک ماه پیش آرش در مورد کشورهای توسعه یافته، در حال توسعه و عقب مانده پرسید، من هم در حدی که فکر می‌کردم برایش قابل فهم است و ذهنش را زیادی درگیر نکند توضیح دادم. ابران را هم به عنوان کشور در حال توسعه برایش مطرح کردم. البته به خاطر دغدغه زیادی که برای محیط زیست دارد هیچ صحبتی از وضعیت محیط زیست به عنوان یک شاخص نیاوردم، چرا که به این نتیجه رسیدم بیش ار سن و سالش غصه این کشور و محیط زیستش را می‌خورد. تا اینکه چند روز پیش آرش به من گفت:”مامان من فکر می‌کنم با ابن وضعیت محیط زیست و زباله ها و مردمی که قانون ها را رعایت نمی‌کنند ما در حال توسعه نبستیم، خیلی هم عقب مانده ایم.” البته که سکوت کردم، تا در زمانی که می‌دانم چندان دور نبست دوباره تحلیلهایش را بازنگری کند و ایده های خودش را شکل دهد. اما از شما و افرادی مثل شما که سعی می‌کنید با فرهنگ سازی، آینده روشن تری را برای آرش من و همه آرشهای این کشور به وجود بیاورید از صمیم قلب سپاسگزارم. با دیدن شما انرژی و امیدی را که روز به روز کم رنگ تر می‌شود دوباره در خودم زنده می‌کنم و سعی می‌کنم امیدوار تر از قبل عمل کنم. آرزوی پیروزی و بهروزی دارم.
درود بر آرش عزیز و مادر بزرگوارش … خوشحالم که می توانم چنین نقشی را ایفا کنم. ایمان دارم که این تازه آغاز راه است …
سلام جناب آقای درویش
خیلی از این مطلب استفاده بردم .با اجازه به اشتراک میگذارم. سری به وب وب لاگ ما هم بزنید . خوشحال میشیم.
http://ch-iran.org/ سلام ادب احترام جناب مهندس درویش عزیز معرفی خانه خیرین ایران با 400 خانه خیرین در 31 استان کشور اعلام همکاری ومشارکت مردمی با محیط زیست کشور محمد شرافت عضو هیات مدیره 09121562036
اقای عشقی ثانی مدیرعامل خانه خیرین ایران 09122183401