🔹از لندن تا تهران چقدر راه است؟!🔹
🇮🇷: @darvishnameh
✍ بیش از هزار پزشک، از جمله ۴۰پروفسور، چندین چهره برجسته از بخش بهداشت عمومی و روسای پیشین کالج‌های سلطنتی بریتانیا در مقابله با بحران محیط‌زیستی در نامه‌ای از مردم خواسته‌اند تا با نافرمانی مدنی مسالمت‌آمیز، اعتراض خویش را به گوش رهبران انگلستان و دنیا برسانند. این پزشکان می‌گویند: سیاست‌های دولت در حد اندوهناکی نامناسب است و از سیاستمداران و رسانه‌ها درخواست می‌کنند تا با واقعیت‌های بحران محیط‌زیستی که در حال رشد است سزاوارانه‌تر وارد عمل شوند. آنها می‌نویسند: “ما به عنوان افرادی که مراقبت و محافظت حرفه‌‌‌ی ماست، نمی‌توانیم سیاست‌های جاری که آسیب‌پذیرترین‌ها در جهان را به سمت یک فاجعه محیط‌زیستی بزرگ سوق می‌دهد، تحمل کنیم. ما به‌ویژه به‌دلیل تأثیرات افزایش دما بر سلامتی و با توجه به پیش‌بینی‌ها در زمینه فروپاشی جامعه و مهاجرتهای بزرگ ناشی از آن نگران هستیم. چنین فروپاشی موجب آسیب‌رسانی به سلامتی جسمی و روحی به میزانی بی‌سابقه می‌شود.”
پزشکان نامبرده از جنبش اعتصاب دانش‌آموزان که با گرتا تونبرگ، نوجوان سوئدی آغاز شد و به یک اعتصاب عمومی در پائیز آینده فرامی‌خواند، پشتیبانی می‌کنند.
بینگ جونز، یک متخصص خون‌شناسی (هماتولوژیست) بازنشسته از شفیلد می‌گوید: “اکنون بیشترین مقدار از یخ‌های شمالگان، از حیات وحش و زمین‌های حاصلخیزمان را از دست داده‌ایم. مسیر ما به سمت افزایش دمای ۳درجه سانتیگراد یا بیشتر در حرکت است. برای محدود کردن یک آسیب اجتناب‌ناپذیر، می‌بایست بلافاصله اقدام کنیم.” بسیاری از پزشکانی که این نامه را امضاء کرده‌اند، بحران محیط‌زیست را با یک فرد بیمار مقایسه می‌کنند. آرتی بانسال، یک پزشک عمومی از شفیلد می‌گوید: «کره خاکی تب دارد و شبیه به یک فرد بیمار، سامانه‌اش در حال درهم‌شکستن است. ما تنها یک‌دهه فرصت داریم تا این تب را تحت کنترل بیاوریم و ما این دین را به کودکان‌مان و دیگر موجودات بدهکاریم.»
نگارنده نامه مذکور، دکتر دیوید پِنچیون از دانشگاه اکستر و مدیر پیشین بخش توسعه پایدار بهداشت عمومی انگلستان، به انکارناپذیری شواهد علمی و تجربی از شکست اقلیمی اعتقاد دارد و می‌گوید: «آنچه که زندگی را باارزش می‌کند شدیداً به مخاطره افتاده و این در برابر چشمان ما در حال به‌وقوع پیوستن است و میراث و یادبودی از ما خواهد بود. تاریخ‌نگاران به سه دهه نخست قرن بیست و یکم نگاه خواهند کرد و خواهند نوشت که آنها اطلاعات فراوانی در اختیار داشتند، اما بسیار کم از آن برای جلوگیری از فاجعه سود بردند!»
پزشکان اکنون از سه درخواست پشتیبانی می‌کنند:
۱️⃣ دولت‌ها بایست واقعیت را درباره میزان بحران بازگو کنند.
۲️⃣ خنثی کردن کربن در چهارچوب زمانی توصیف شده از جانب IPCC
۳️⃣ اینکه دولت‌ها به منظور برقراری عدالت اقلیمی و اکولوژیکی، شوراهایی تحت رهبری شهروندان تشکیل دهند.
دانشمندان از دولت انگلستان خواستار رساندن انتشار کربن به صفر تا سال ۲۰۵۰ شده‌اند. در ایالات متحده، ۷۰ گروه برجسته در زمینه بهداشت عمومی از جمله انجمن پزشکی امریکا و آکادمی پزشکی اطفال امریکا نیز بیانیه‌ای انتشار داده‌اند که از دولت و بخش تجاری درخواست به اقدامات فوری را دارد.
دکتر جونز می‌گوید که پزشکان و دیگر افراد از بخش پزشکی در سراسر دنیا نسبت به بحران اقلیمی در حال بیدار شدن هستند و می‌توانند به یک صدای رسا و قدرتمند در زمینه درخواست فوری برای تغییر تبدیل شوند. او اضافه می‌کند که « هشیاری درباره این بحران محیط‌زیستی که درواقع یک بحران سلامتی است در حال رشد است.
https://theguardian.com/environment/2019/jun/27/doctors-call-for-nonviolent-direct-action-over-climate-crisis
خواننده عزیز روزنامه شرق!
پزشکان حایز سواد علمی هستند و درنتیجه واقعیت‌های عریانِ عدم توجه به سیاست‌های محیط‌زیستی را آشکارا با بررسی تغییرات نگران‌کننده سلامتی بیماران خویش درک می‌کنند. اکنون مودب‌بودن و تحمل‌کردنِ بیشتر از این بی‌معناست و منفعل ماندن اهمالگرانه می‌نماید. کودکان بزرگ می‌شوند تا از آینده خود محافظت کنند و ما باید اکنون مستقیما با آنها همراهی کنیم. پرسش این است که چرا هیچ صدا و هشدار درخوری از جامعه پزشکی ایران شنیده نمی‌شود؟ وقتی در بریتانیا فقط در اثر آلودگی هوا در سال گذشته بیش از ۵۰هزارنفر دچار مرگ زودرس شده‌اند، چگونه ممکن است این رقم در ایران که فقط بیست‌درصد خودروها و سوختش استاندارد یورو۴ دارد، در حد ۳۵هزارنفر در طول یک دهه اخیر ثابت مانده باشد؟ چه کسی باید مردم و مسوولین را شجاعانه هشدار داده و از خواب خرگوشی بیدار کند؟
#روزنامه_شرق
#جامعه_پزشکی
#خطر_فروپاشی
#گاردین
