در پنجمین روز از فروردین 1389، درختچه ی بلوطی را یافتم که در دشوارترین زمین ممکن، بر روی قطعه سنگی که از دامنه های زاگرس به پایین غلتیده شده بود، به زندگی لبخند می زد.
لبخندی که برای هر رهگذری که گذرش به تنگه سماع واقع در بخش منج لردگان می افتاد، می توانست هوش ربا باشد. اندکی پایین تر از این مکان و در همان روز سد کارون 4 رونمایی شد تا به عمر 200 هزار اصله از همزادهای این بلوط کم نظیر پایان دهد!
گروهی هم برای این غرق شدگان بی گناه جشن گرفته بودند …
اما آن درخچه همچنان به نوشخند بی ادعایش ادامه می داد و نو شدن را در نوروز یادمان می انداخت …
از این دیار سرسبز، اما پرزخم بیشتر خواهم نوشت.
سلام آقاي درويش تلاش شما ستودني است، مطالب آموزنده و هشدار دهنده اگر مايل بوديد به وبلاگ من سري بزنيد . موضوع آن دوچرخه سواري به عنوان وسيله نقليه است. و اگر چنانچه مايل بوديد آن را لينك كنيد و منهم حتما سايت شما را لينگ خواهم كرد.
پاسخ:
نشانی وبلاگتان را درج نکردید امیر خان!
آی امان از دست این موجودات 2 پا از نوع بی عقلش..
میخوان ابروش درست کنن می زنن چشمش هم کور میکنن .. البته برعکسش هم صادقه ها
این درخت برای رو کم کنی آدمهایی مث من بوجود اومده :))
پاسخ:
امیدوارم که حالا واقعن روت کم بشه مهتا جان!
سلام آقای مهندس
سرسبزترین بهار تقدیم شما باد ، با بهترین امیدها و آرزوها برای همه ایرانیان عزیز در همه جای دنیا و بخصوص برای شما دوست خوب
ظاهراً عمق فجایع آنقدر زیاد هست که باید در اولین مطلب سال جدید هم از زخم ها نوشت ؟!
سبز باشید و شاد
پاسخ:
بله زخم ها را هرگز نمی شود فراموش کرد …
حقيقتا چه خبر دردناكي. درخت بلوط كه بومي تربن درخت ايران است دچار اين بي حرمتي شده است. چه خصمانه با اين كهن بوم مي جنگند
درخت بلوط یکی از اصیل ترین و ارزشمند ترین گونه های درختی در زاگرس و هیرکانی است.
درود بر شما و ممنون از همراهی تان.
حرف ها در دل نهفته دارد ،
این رویش سبز از شیار آن سنگ عظیم .
چند روز پيش در مورد كم شدن حدود 6متر و 30 سانتي آب درياچه اروميه و خطرات جدي زيست محيطي آن هم مطالبي خوندم .
جاي بسي تاسف هست مثل هميشه افسوس و …
درووووووووووووووووود
حرفها نهفته دارد … حرفها … البته برای آنها که مجال می دهند به چشمانشان تا ببینند و به گوشهاشان تا بشنوند … درود بر عمو محسن عزیز.
.
.
.
در مورد دریاچه ارومیه و روزگار غم انگیز آن هم به زودی خواهم نوشت غزاله عزیز.
بازتاب: مهار بیابان زایی » بایگانی » سفر به سرزمین چکادهای رنگی در نوروز 1389 – بخش نخست
یک وقتی نوشتید ” به جای درخت ، ویلا می کاریم ” … حالا فکر کنم باید بنویسید ” به جای درخت ، سد می کاریم ”
جاشون خالی … روحشون شاد … بلوط ها رو می گم
می دونی مظلومیت بالاتر چیه؟
این که عده ای که شمارشان کم هم نیست، برای این مرگ بی دلیل، هورا هم می کشند!
درود بر سروی عزیز.
قبل از هر کامنتی باید بگم ؛ متن ِ این نوشته از آن بازی های طنازانه با کلمات بود که هوش از سر و قرار از دل می ربود…
سپاس که می نویسید
زندگی رندانه ی این بلوط کوچک که تلنگر ِ به جایی بود…
زنده و سرفراز باشيد …
چه زیبا…
در گزارش ایرانگردی مهر : دریاچه گهر اکوسیستمی بی نظیر در دنیا / اینجا طبیعت حرف می زند
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1053085
درخت “اورس”، میراث طبیعی کهن سرزمین ایران
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان لرستان با اشاره به وجود گونه های منحصر به فرد گیاهی از جمله انواع درختان و گیاهان در این منطقه، عنوان کرد: یکی از درختان اعجاب انگیزی که در این اکوسیستم بی نظیر وجود دارد درخت “اورس” یا در اصطلاح محلی “سرو کوهی” می باشد.
کاکاوند با تشریح برخی ویژگیهای منحصر به فرد این درخت بی نظیر، یادآور شد: این درخت در صورتیکه رفتار انسان با او بد باشد دست به “خودسوزی” می زند.
وی ادامه داد: مطابق بررسیهای انجام شده در صورتیکه این درخت مورد بدرفتاری از سوی انسانها واقع شود صمغی از خود ترشح می کند که پس از قرارگرفتن در مقابل نور خورشید مشتعل می شود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان لرستان ادامه می دهد: این درخت به نوعی قبل از اینکه تخریب انسان را ببیند اقدام به خودسوزی می کند.
کاکاوند این درخت بی نظیر را از جمله گونه های تحت حمایت محیط زیست دانست و بیان داشت: مطابق مصوبه هیئت وزیران در سال 71 درخت اورس به دلیل اینکه میراث کهن ایرانیان است و سرمایه بشری محسوب می شود به عنوان گونه تحت حمایت این سازمان معرفی شد.
ممنون رسول جان …
البته فقط زيبا نبود! بود؟
نه نبود…
اولی زیبا بود…
اما 200 هزارتای بعدی….نمی دونم چی بگم…
سکوت …
گاه حرفهای بیشتری برای گفتن دارد رسول جان.
درود …
آقا دست مریزاد
تازگی آدرستونو پیدا کردم امیدوارم همیشه سبز بمونیو و بنویسی
درود و سلام مجدد
http://2charkhesavari.blogfa.com
آقاي درويش آدرس اينه ببخشيد
ممنون.